Zeikerds? Hier?

Hallo Sedric,

Hier een PP (je bent van harte welkom om eens te komen kijken) van 2,5 ha, met wilgen en diverse andere struikgewassen (speciaal aangeplant voor de kudde om ze ook van te laten snoepen).
We zitten op zandgrond, maar aangezien de bovenlaag in een weide ook hier zwarte grond is, kwam er op veel belopen stukken toch blubber. Wij hebben daarom de track (van ca een halve ha) deels voorzien van verhoogde vlakken (deels met klinkers, deels met zand) en een looppad van grindtegels (van ruim 100m lang). Verder hebben we schuilmogelijkheden in de vorm van een schuilstal (met 2 open zijden en 2 zijden met windbreekdoek), maar ook natuurlijk (beukenhagen en hoge populieren). En stukken van bomen waarmee ze lekker kunnen rommelen.
De weiden hebben we opgedeeld in 19 percelen van ca 1.000 m2. Die krijgen ze altijd (ook in de winter) via stripbegrazing. Hierdoor eten ze niet alleen het malse groen, maar ook het taaiere spul (wat ze zouden laten staan als ze de hele weide ineens zouden krijgen). Dat leek mij gezonder (vgl de korstjes van de boterham bij kinderen). Wanneer een perceel op is: blooter er over en sluiten. Met dit "systeem" eet de kudde eigenlijk altijd lang en uitgegroeid gras met een grote variatie in vegetatie én heeft de bodem telkens voldoende tijd om te herstellen (elk perceel wordt gem. 2 per jaar afgegraasd).
Door altijd meerdere percelen te openen en de route daartussen zo lang mogelijk te maken (we kunnen delen van de track dicht doen, waardoor ze om moeten lopen), wordt er veel gelopen. Overigens ook omdat we water maar op 1 punt hebben: heeft er eentje dorst, dat loopt de hele groep wel weer mee

Succes met de aanleg van jou paarden-paradijs!

Groetjes, Angelique

Petra Bok schreef op woensdag 27 juli 2016, 14:57:


Ik woon ook tussen Zwolle/Apeldoorn en vanwege mijn IR-pony volg ik de index heel nauw. Ik het begin keek ik elke paar uur (even afhankelijk van de periode van het jaar) naar de index Groningen en Enschede, en combineer die waarden met de situatie die ik hier buiten zie. Is het in Groningen bewolkt, maar schijnt hier de zon, dan is de index hier wrs hoger dan in Groningen. Door dit een tijdje te doen, krijg je vanzelf een aardig gevoel hoe de index op jouw locatie is.

NB: de ontwikkeling van de index van Enschede wijkt vaak opvallend af van de anderen. Ik vermoed dat dit komt doordat de gegevens niet ververst kunnen worden (dat zoiets kan staat ook op de betreffende pagina hier)

Martina schreef op dinsdag 23 augustus 2016, 10:13:


Kan ook "werken" voor volwassenen .
Moet wel altijd grijnzen bij vragen of zoiets "werkt" (heb nl zelf de opleiding van Keulseweg gedaan). Alsof er iets gefikst moet/kan worden met een therapie ipv een pilletje of zo.

jennet schreef op dinsdag 23 augustus 2016, 17:44:


Kan je de opleiding (duurt 1 jaar) van harte aanraden Jennet, Is gewoon een cadeautje voor jezelf, echt waar!

Zo doe ik het ook, enkel dan niet met een vierkantje, maar met 2 draden die "oversteken" (vanaf een verhard pad). Elke dag schuif ik beide draden ca 50 cm op. Daarmee heb ik dus strookbegrazing, minimaal kort gras beschikbaar en wordt ook bij heel nat weer de boel niet onherstelbaar kapot gelopen.

Even los van het autisme, lees ik hier een onvoorstelbare berg vooroordelen over coaching met paarden.
Hebben jullie wel eens zo'n sessie meegemaakt? Zo niet, dan nodig ik jullie graag uit het eens bij mij te ervaren.

Hopelijk is er hier iemand die mij het volgende kan uitleggen (of kan Frans/Ilona dat zelf doen?):
Op de pagina over de fructaan-index staat dat er bij temperaturen onder de 5 graden:
- wordt uitgegaan van een fructaan-productie van 2 eenheden per uur.
- er geen fructaan-verbruik is
Dat klinkt op zich heel plausibel: Het gras beschermt zichzelf zich tegen bevriezing door de aanmaak van fructaan, wat niet verbruikt wordt voor groei.

Maar dan de index:
Uit de beschrijving van het algoritme zou dus volgen dat de index bij temperaturen onder de 5 graden met 2 per uur zou toenemen. En dus ook dat als de temperatuur een heel etmaal onder de 5 graden komt en blijft, de index dus (nog los van eventuele zon) omhoog zou schieten met 48 (en dan is die dus iig zeer hoog).
Toch is dat niet het geval: Wanneer de temperaturen onder de 5 graden zijn en blijven, blijft de index vaak stabiel of daalt zelfs.
Ik volg het nu een tijdje en dacht dat het er (hoewel niet beschreven) mss aan lag of het dag of nacht was, maar zelfs overdag (wanneer er door daglicht minimaal 1 eenheid per uur geproduceerd wordt) daalt de index soms terwijl de temperatuur < 5 is!
Dit zou betekenen dat het algoritme wat (door de PN-server) voor de index gebruikt wordt niet juist / niet compleet op de site beschreven staat.

Maar wat is dan wél juist?
Ik schat de index nu zelf (op grond van de beschrijving) meestal veel hoger, waardoor ik mijn IR-pony mss onnodig van het gras af houd (waar hij zo dol op is ).
Anderzijds: als de beschrijving klopt (en dan dus het algoritme van de server niet), dan laten waarschijnlijk heel wat mensen hun paard grazen op verkeerde momenten (met alle ellende van dien )

Wie wil mij dit uitleggen

e m kraak schreef op zondag 18 december 2016, 11:21:


Thanks Egon. Net ff opgesnord, dat had ik idd gemist
Jammer dat er toen verder niets mee is gedaan.
Mss beter geen index dan een (onjuiste) schijnzekerheid waar paarden mogelijk de dupe van worden?
Want een index die op stabiel en laag blijft staan terwijl t vriest..

Ja, die Vlamingen hebben prachtige woorden

Ik geloof wel in het fructaan-verhaal en verklaar het verschil tussen gedomesticeerde en "wilde" paarden als volgt:
IR is (net als bij mensen) een welvaartsziekte, die zijn oorzaak vindt in een onjuist voedingspatroon. Ongetwijfeld zal "aanleg" (en mss ook ras?) een rol spelen (eveneens net als bij mensen), maar het openbaren van deze ziekte vindt vlg mij zijn trigger in het voedingspatroon.
Dat laatste begint (net als bij mensen) al in de ontwikkelingsfase (jeugd): fysiek maakt de inname van veel suikers/vetten dat er veel opslagcapaciteit voor vetten ontstaat en psychisch veroorzaakt dit de gewoonte/drang om veel suikers/vetten te eten.
Een in gevangenschap gehouden jong paard wordt tegenwoordig in veel gevallen groot gebracht op die vette, groene weiden met eenzijdige (en "foute") vegetatie en in de winter in een groeps-stal (met weinig mogelijkheid voedingsstoffen te verbranden), gevoederd met kuil. Daar wordt vlg mij de basis gelegd voor een paard wat later IR ontwikkelt. Daarom zal deze aandoening zich bij "wilde" paarden vlg mij ook niet zo snel openbaren (nog afgezien van het feit dat een zwakker paard in het wild minder overlevingskansen heeft): het jonge dier krijgt niet de kans zich vol te proppen met te veel suikers + zich te over-eten, dus zal daar ook niet de behoefte toe ontwikkelen.
Omdat grond maximaal moet renderen voor veel eigenaren en paardeigenaren liefst zo min mogelijk willen betalen, worden intensieve leefomstandigheden gecreëerd (dwz zo veel mogelijk paarden laten leven op zo min mogelijk m2's, zowel als het gaat om weidegang, als wanneer het gaat om de productie van ruwvoer). Gegeven de leefomstandigheden in de ontwikkelingsfase van gedomesticeerde paarden denk ik dus dat deze paarden het in een steeds grotere mate in zich hebben IR te ontwikkelen. Dat verklaart vlg mij ook waarom deze aandoening steeds vaker lijkt voor te komen. Maar uiteindelijk is alles dus wel terug te voeren op geld

Vwb de fourage, ik "ijver" daarin ook, alleen op een iets andere wijze: in de bijna 10 jaar die in nu bezig ben, heb ik steeds meer land onder beheer gekregen, gewoon hier op de Veluwe . Er zijn echt wel meer grondeigenaren die zo'n "groene hel" niet mooi (en vooral niet natuurlijk) vinden en zijn, mede omdat zij (itt tot boeren en loonwerkers) niet van die grond hoeven te leven, bereid je het op hun grond anders te laten doen. Dat vraagt veel zoeken, veel uitleggen, maar het kan dus wel.
Op die (en mijn eigen) grond heeft daardoor verschraling en verbreding van vegetatie mogen plaatsvinden en doordat ik het hele proces beheers (maai en schud ook zelf) verkeer ik in de gelukkige omstandigheid zelf geschikt hooi te kunnen maken voor mijn IR-pony (en voor een aantal andere mensen die paardjes met soortgelijke problemen hebben). Zij kunnen daardoor, ondanks hun aandoening, prima zonder medicatie

Maar dat neemt niet weg dat al deze dieren deels ook weidegang krijgen (op voornoemde soort bodem) en als een fructaan-index de mensen die het zo goed mogelijk denken te doen ze daarbij op het verkeerde been zet, vind ik dat bijzonder jammer. Want ook nu weer: het vriest al uren maar daar waar geen zon schijnt blijft de fructaan-index staan op stabiel-gemiddeld

Petra's pony eet hooi van mij: helemaal uitgegroeid spul en laag in fructaan (immers, ik heb zelf een pony met IR, dus doe er alles aan om dat zo laag mogelijk te krijgen).
Mijn pony's (140 en 148, dus flink groter dan Petra's pony) krijgen dus hetzelfde hooi en ik geef altijd onbeperkt, maar meer dan ca 20 kg kunnen ze met z'n 2-en gewoon niet naar binnenwerken in een etmaal. Mijn indruk is wel dat Petra's pony zelfs minder dan die 6 kg eet.