Wat vacht betreft doen die van mij ook niet veel onder voor hun 'neefjes' van een eiland verderop

. Bukken bij het bekappen is inderdaad wel een puntje, al zit ik normaal gesproken altijd op mijn hurken te vijlen.
Maar eigenlijk is mijn allerbelangrijkste vraag: vinden jullie het überhaupt 'zielig' of een heel groot gemis voor mijn pony's dat ze maar met z'n tweetjes staan? Puur uit eigenbelang bevalt de huidige situatie me namelijk wel prima. Nu neem ik altijd allebei de pony's mee als ik ga rijden of wandelen, en dat gaat (over het algemeen

) prima. Op het moment voel ik me soms ook al een beetje schuldig omdat ik het idee heb te weinig met ze naar buiten te gaan, dus extra paarden zal (mezelf kennende) waarschijnlijk ook weer voor extra schuldgevoel zorgen

.
Mijn oudste pony is nu 15. Ik hoop natuurlijk dat ze allebei minstens 40 jaar worden, maar als ik het idee heb dat er eentje met z'n gezondheid gaat sukkelen zullen er sowieso 2 andere pony's bijkomen. Gewoon om de kans te minimaliseren dat plotseling Dibble of Thyler alleen overblijft zonder vertrouwde maatjes om steun uit te putten. Puur uit gemak en financiële overwegingen zou ik dat moment alleen het liefst zo lang mogelijk uitstellen... Maar ja, wie weel zou het hebben van meer kuddegenoten wel een enorme meerwaarde opleveren. En die vicieuze gedachtencirkel doorloop ik dus meerdere keren per jaar
Vandaar mijn roep om hulp, hi hi!