Huertecilla schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 19:42:
> e m kraak schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 18:35:
>> Maar de
Parelli-rust is nmm geen "beloning" doch slechts een
>> laten ophouden van "straf".
> Als in
wijken voor druk en komen voor een (uitgesteld) brokje.
> Beiden zijn echter echt wel belonen Egon, de eerste negatief, de
> tweede positief. Positief is zowel voor paard als eigenaar veel
> leuker en het meest effectief als het in combinatie met negatief
> gebruikt wordt.
Blij te vernemen dat je je ondertussen hierin verdiept hebt. Qua interpretatie hangt veel af van hoe je de sequence ziet, en waar je de impuls/respons-lijn wilt starten. In typerend
parelli-voorbeeld gaan er "officieel" tot aan 4 p+en aan vooraf... zo ongeveer een kampioenschap in het uitdiepen van aversieleren. Het stoppen van intensiverende p+ zou je, maar strikt op zichzelf dan, technisch als r- beloning kunnen zien. In normale mensentaal is dat gewoon "stoppen met ponnietreiteren" (en voor alle
parelli-meelezers: met "dominantie" heeft dit alles echt helemaal niets te maken! Voor je paard is dit predator-gedrag, oftewel gewone aggressie).
R-, "belonen door een onplezierig iets uit een situatie te verwijderen", dus en dat zie je volkomen correct. Maar in deze opzet is het wel bijzonder opvallend dat het "iets" juist daarvoor door jou zelf in desnoods overtreffende trap is aangebracht. Dat beseft ook je paard dondersgoed, en de wezenlijke vraag in dit alles is of je paard deze r- ALS BELONING ZIET want de ONTVANGER IS BEPALEND! Volgens mij verneemt je paard echter glashelder dat de "etterbak stopt met treiteren wanneer (subsitueer)" en daarmee is niet alleen een r- bereikt, maar wordt door de setting van de r-, de rolverdeling, een waardeoordeel over de verstandhouding geschapen. Op deze manier wordt je uiteraard geen vriendjes. Dat blijkt ook wel uit de veelvuldigheid van de klacht "mijn pony vindt me niet meer aardig". De toepassing van de cruciale "Friendly Game" is daarbij weer een ander verhaal denk ik, dat niet zomaar te interpreteren is als r+ maar veelal eerder als cue.
Pas wanneer in die verstandhouding een stadium bereikt is waarin p+en vervangen zijn door een conceptmatig geleerd gedrag (
wijken-voor-druk) waardoor het aandeel van begrepen waardering/beloning percentatief toeneemt wordt de balans van het geheel aantrekkelijker voor je paard en zal theoretisch het enthousiasme toenemen. Praktijk bevestigt de theorie volgens veler getuigenissen.
Omdat veel p+en in deze leeropzet te vervangen zijn door r+, vind ik de
parelli-opzet te primitief (
Parelli, volgens zijn eigen boek, snapt niet veel van OC), maar zal het toch blijven verdedigen stomweg bij gebrek aan een betere breedtoegankelijke cursus. Vergeleken met het gebruikelijke mechanistisch forceren is "
Parelli" een hele stap vooruit nmm.
Groeten, Egon
Warboel
