Sabrina Adams schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 12:52:


Alle mensen die zo lief waren me een klein beetje te troosten met het getal 56, wat als je het omdraait meteen een (aaaarggghh) aower van me maakt, dank ik hartelijk.
Maar je hebt gelijk Sabriana, we voelen het niet :) maar weten het wel !

Zij die hun verdriet gaan verdrinken groeten u!
Zou het morgen weg zijn?
Ook iedereen bedankt voor de gekke leuke kaarten!

Piet

perdida schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 23:41:


de link heb ik speciaal gegeven omdat er tientallen merken glucosamine in de handel zijn.
.Ik weet dat hierin praktisch geen vulmiddelen zitten en dat het bestanddeel chondroitine niet van koeien komt.
Evenals je bij bv het kruidvat bepaalde medicijnen goedkoper kunt kopen, is dit ook in allerlei prijzen te verkrijgen. Het is meestal het gehalte aan werkzame stof wat de prijs maakt

Chondroïtine als voedingssupplement wordt onder andere bereid uit runderschildklierkraakbeen. Een gedroogd extract hiervan bevat 15-20% chondroïtinesulfaat. Doordat het gemengd is met collageen is de absorptie vanuit de darm zeer moeizaam. Echter een gezuiverd extract van chondroïtine wordt voor meer dan 90% vanuit de darm opgenomen.

Het lijkt me verstandig om, als je toch geld uitgeeft, te proberen het beste te pakken te krijgen.

Bij mijn weten heeft Marie-Christine niet geschreven dat haar paard op ijzers staat?
Piet

Aangezien ik wel wat revanche wil, vind ik het een voorrecht het volgende even bekend te kunnen maken:
Esther, (van Falka en Bjork), is jarig vandaag.
Dus Esther, van harte gefeliciteerd en een hele fijne dag en nog vele jaren Hiep hiep hiep hoeraaaaaaa
Piet :)

Morrie schreef op zaterdag, 9 juli 2005, 13:29:


de bergschoenen begrijp ik :)
maar de hengstenketting en zweep?
Piet

Gisteren bij Pien en Jack in Kanne op bezoek geweest, om als collega cursusleider de natuurlijk bekappen cursus mee te maken. Kanne ligt net onder Maastricht op Vlaams grondgebied.
Na een wat langere rit dan nodig was geweest als ik niet had staan snurken bij de benzinepomp ( ik vond eventjes dat er wel benzine in mijn dieselbus kon...anwb...leegpompen en dan nog een keer tanken ) was ik er ruim op tijd geweest.
Hoewel de cursus op precies dezelfde manier wordt gegeven als bij Frans en Ilona zijn er altijd dingetjes die je dan weer opvallen. Al was het maar dat een ieder zijn eigen persoonlijkheid altijd meebrengt.
Pien en jack zijn een goede gastheer en vrouw. Het eten en drinken zijn tot in de puntjes verzorgd. Maar je hoort dan wel dat de voorbereidingen op de cursus een dag kosten, boodschappen doen, administratie, de antwoorden van de toets..... er gaat veel tijd in zitten.
Maar de beloning is altijd dat de cursisten enthousiast over het geleerde naar huis gaan, terwijl ze in het begin van de dag toch vol vragen en twijfels zitten. De mogelijkheid om s'middags in de praktijk, de behandelde theorie te oefenen laat je beseffen dat je dit werk zelf kunt doen.
Pien en Jack wonen in een schitterend oud mergel huis uit 1830. Met mooie hoge bewerkte plafonds, de vloeren belegd met antieke tegels en een joekel van een kelder eronder. Daar kun je nogal een flesje opbergen en volgens mij ook je eigen champignons kweken :) Voor een zeeuws-Vlaming wonen ze midden in de bergen, met als het ware een paar km verder "per ongeluk" een redelijk stuk "vals plat" waar de paarden lopen en waar hun bedrijf Spirithorses zich ontwikkeld. Het was ook leuk de paarden te zien, het veulentje "Spirit" met zijn aparte kleur en hier en daar een been op te tillen, om natuurlijk bekappen en slijtage door de harde ondergrond in de praktijk te zien brengen.
Ondanks de dure reis , toch een hele fijne dag gehad, met aan het eind alleen maar lachende gezichten van cursisten, het maakt dat ik nog veel meer zin krijg in mijn eerste zelfstandige cursusdag op 27 augustus.
Pien, Jack, bedankt voor het kijkje in de keuken, letterlijk en figuurlijk.
Piet