Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 22:29:


Ja het is echt een misverstand, ieder paard wat je start probeert het, of bijna ieder paard, en een paard doet enkel iets wat hem wat oplevert, dus als het bedelen iets oplevert heb je het echt zelf gedaan, dat is ook best een moeilijk stuk omdat je zelf ook soms te snel gaat.

Nee je bent niet de enige.

OK het voet leren geven verschilt dus eigenlijk helemaal niet veel als met clickeren, ook geen gesjor, bij mij blijft wel de vraag hangen wat te doen als paard dan niet de voet optilt. Met clickeren wacht je op de geringste gewichtsverplaatsing, die beloon je. Dus dat zou je met fase 1 kunnen vergelijken?? Met Parelli duw je misschien nog even wat met de schouder om de gewichtsverplaatsing wat te bespoedigen.
Met Sif is wel juist het wegtrekken een probleem, dat heb ik er nu uit door het clickeren, die voet moet je niet vasthouden, dan gaat ze panieken. Dus je moet het trekken voor zijn door zelf het loslaten te timen voor ze gaat trekken, zo leert ze dat het echt niet zo eng is. Inmiddels tilt ze zelf de voet al op, het moet nog verder uitgebouwd maar ze houd hem ook al zelf omhoog, alleen nog kort. Maar de wortel daarvan zegt ze vreet die zelf maar op en wortels zijn zo goed tegen nachtblindheid

groeten Esther

Esther schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 23:19:


En jaaaaaaaaaaa ze is bekapt zonder enige stress, ze deed het zelfs zo goed dat ze haar voet niet meer neerzette Moesten echt even vertellen dat ze hem nu echt wel neer mocht zetten. Heel veel baat gehad bij het calm down wat ik haar had geleerd. Toch snel gegaan dus, dat aanleren van de voet geven. Donderdag en vrijdag heben we gehad om het te oefenen, en ja gelukt!!!!!

groeten Esther

Piet schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 19:14:


Moet eerlijk zeggen dat ik wel examenvrees had Maar enorm kicken dat het allemaal zo super ging en er dus geen gevaarlijk paard meer te bekennen was. Want dat was de eerste keer dus wel zo, het was echt gevaarlijk, op dat moment was de paniek veel groter dan de leersituatie.
Heel bijzonder moment vond ik dat ik dacht waar ik gisteren nog bleef steken, vandaag ineens het besef doordrong, ooooooooo ik moet mijn voet omhooghouden en niet trekken. Leuk was het dat we moesten vragen om haar voet neer te zetten. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat dat bij de laatste voet zo ging. Wortels is ze niet eens zo in geinteresseerd, kriebel en de opdrachtjes tussendoor die ze kent zoals hoofd laag deden meer als de wortels, en het woord Yes ziet ze echt als ik doe het goed nu. En we hebben wat hooi geintroduceerd, dat was echt lekker, dat had ze nog nooit gegeten.

groeten Esther