Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 14:39:


Dat is in principe ook logisch. De stoffen worden opgeslagen als vet en afvalstoffen. Vandaar dat ik ook wees op die manenkam ... goede indicator. Daar komen als eerste de overtollige afvalstoffen terecht ... pas later kan het in de hoeven komen en voor ontsteking zorgen (bevangenheid).
De heer Smit van de hoefschoenen voelde bij iedere pony die we daar voor schoenen brachten aan de hals. Als deze soepel in je hand op en neer kan bewegen prima, maar als je een "plank" begint te voelen moet je op gaan letten. Meestal is je paard dan ook al wel wat aan de dikke kant.

Overigens mijn DA zei ooit eens tegen me dat ik beter mijn pony 24 uur per dag de wei op kon zetten ipv maar een paar uurtjes per dag. In die paar uur zal ze continu blijven vreten omdat ze weet dat ze er daarna geen kans meer voor krijgt. Ze krijgt in die periode dus continu "fructaan" binnen en dat kan in het lichaam ook voor problemen zorgen. Beter is dat ze over de dag verspreid wat binnen krijgen. Met nog wat hooi erbij als je wei te kort werd was het helemaal ideaal aldus deze man. Hooi kon dan mengen met het gegeten gras en zou de kans op een bevangenheid aanzienlijk verkleinen.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:02:


Ik hoorde pas via een goede kennis dat een TEVEEL aan IJzer juist andere spoorelementen als Zink, Koper, Mangaan afbreekt en daaropvolgend ook tekorten geeft in Selenium en Vit. E

Een gezond paard zal niet snel een teveel aan ijzer hebben. Maar bij haar bleek toch een zinkgebrek bij de paarden ontstaan te zijn en het ijzergehalte was inderdaad enorm hoog ... waarschijnlijk omdat ze de paarden ijzerrijk grondwater liet drinken (al vele jaren). Ze krijgen nu leidingwater en het gaat een stuk beter inmiddels al.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:11:


Er zit zeker wat in hoor, maar wat nu als het ene teveel en tekort van het andere heeft opgeroepen. Het ene wat "teveel" was is nu weg, hoe vul je dan het "tekort" weer aan ... zo beter gesteld?

Voorbeeld erbij ... huifbedpony Wendy. Hoefbevangen en longontsteking. Zwaar onder de medicijnen gestoken dus een ernstig teveel van rommel in haar lijf. Hoefbevangen geraakt door een teveel aan hoefwand.

Maar nu is het teveel hoefwand weg, de medicijnen zijn ook niet meer nodig, maar ze heeft echt veel geleden. Ze krijgt volgens mij nu nergens een "teveel" aan, heeft dus wel een "teveel" gehad, maar nu duidelijk een "te kort".

Er gaat overigens niet zomaar wat in de pony gestoken worden ... ze gaan bloed afnemen en onderzoeken wat er te veel en te weinig is.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:15:


Oke duidelijk. Weer wat geleerd.
Maar wat is dat dan met die dikke manenkam ...??

Deze schijnt toch (heb ik van meerdere mensen al begrepen) een indicator te zijn van "pas op", maar ik weet nu even dus niet meer waar voor .....

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:20:


Ja vooral die kinderen en konijntjes ... dat trekt een wat grotere mensenmassa ook.

Zet er nog ergens bij van die giftige honing ... het is echt geen fabeltje wat ik vertelde. Het staat zowel in mijn "giftige plantengids" (van Tirion) als dat het blad "Landleven" er ooit nog een stuk over geschreven heeft op hun "bijenhouders-pagina" (maar ik weet echt zo snel niet meer welk nummer).
Zal vanavond toch even gaan zoeken welk nummer het was en wat er precies over stond.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 16:26:


Nou daar zit ik dus wel over in ... kijk voor een wild paard, of beter een paard in alle vrijheid, gaat dit zeker op. Dit dier kan in de vrije natuur zijn menu volledig zelf samenstellen en afstellen op zijn of haar behoeften ... en dat bestaat niet enkel en alleen uit gras.

Maar een paard op een weitje moet het doen met de door ons geboden weide (met veelal het fructaanrijke raaigras) en die ene eventuele goede liksteen.
Ook de weilanden van vroeger zijn (door overbemesting en eenzijdige grasmengsels) niet meer gelijk aan die van nu. Vroeger waren het meer kruiden (heb pas ergens de verhouding gras/kruiden gelezen van 100 jaar geleden, maar weet zo snel niet meer waar).

Laat nu zo'n huidig paard eens buiten eten en kijk dan eens wat het dier ineens allemaal aan kruiden weg loopt te werken die ze vinden in "de vrije natuur" ... zouden ze dit alleen maar doen omdat ze het lekker vinden of omdat ze de "onbalans" in het lichaam aan het corrigeren zijn?

Ik heb het artikel uit het Brabants dagblad inmiddels. Het wordt nu door mijn man gescand (als het lukt; het is net wat te groot geloof ik) en ik zal het naar Ilona sturen.

Er staat oa in dat de provincie Groningen het kruid gaat bestrijden. Drenthe en Gelderland gaan officieel waarschuwen en N-Brabant ... die doen dus niets ...

Ze zeggen dat er gewoonweg geen beleid voor is en dat de natuur zijn gang moet kunnen gaan. Natuurbeheerders zijn er zelfs trots op dat ze het in hun gebied hebben staan.

Triest ...

de SP wil actie gaan voeren, dus ik ga morgen contact opnemen met een SP-man hier ... ik wil mee doen aan die actie !!!

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 18:27:


Eh ja dat zat ik me net tijdens het eten van de spinazie ook te bedenken. Ik maakte een "denk"fout ... ik schreef niet zo zeer over vitamine als over sporenelementen en mineralen. Die zijn belangrijk (vitaminen ook wel).

Maar in de oude weilanden zaten 50% kruiden rond 1900 tov gras dat er ook in vele verschillende soorten in zat. Dat waren "gezonde" weilanden, niet die weilanden die de meeste mensen nu hebben.

Daarbij schijnen robuuste paarden meer mineralen/sporenelementen nodig te hebben dan de niet-robuuste paarden.

Maar ook daarvan kun je tekorten of tevelen hebben.

Groeten
Ingrid

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:38:


Ja maar dat is dus met alles het probleem ... wij voeren het paard. Het paard heeft zelf weinig keus. Wij steken er hooi in waarvan wij denken dat het goed gewonnen is en het paard het wel lekker vind, wij zaaien een grasmengsel in waarvan we vinden dat het paard het er maar mee moet doen. Enz.

Een paard in de vrije natuurlijk eet misschien wel hele andere grassoorten dan in "onze" weilanden staan. Misschien weet een paard zelfs als hij de keus heeft hoe hij kan voorkomen dat hij zich bevangen eet, of weet hij welk kruidje hij moet eten om het teveel aan fructaan te lozen ... enz.

Dus zolang wij het paard "voeren" kun je een tekort of een teveel krijgen.

Frans Veldman schreef op dinsdag, 19 juli 2005, 22:33:


Eigenlijk wel grappig dat je een voorstander bent van een complete natuurlijke leefomgeving met diverse bodems en waterpartijen, goed voor de hoefjes, maar dat je qua eten kennelijk geen "natuurlijke" leefomgeving nastreeft ...

Het kan ook best zijn dat jullie paarden het prima doen op jullie gras. Weet niet wat jullie voor grasmengsel hebben ook, maar in de meeste gevallen is het gras gewoon niet toereikend.

En dan moet je ook nog eens per paardensoort rekening houden (volgens mij dan he ) wat ze aten in het oorspronkelijke leefgebied.
Een arabier zal wat anders eten dat (van oorsprong) dan een shetlander. Nu laten wij ze allemaal hetzelfde eten. Gevolg ... in ieder geval te dikke shetlanders en vaak bevangen. En tja .. raar eigenlijk enkel en alleen de temperaturen in je hoofd van het fructaanverhaal, want op die shetlandeilanden (maar ook ijsland, noorwegen, enz.) zijn de weersomstandigheden dermate dat ons gras er nauwelijks zou groeien. Dus inderdaad ... er moet wel ander gras of sowieso wat anders groeien.
Een shetlander voedt zich vnl. met wat taai gras, heide, mos, algen, zeewier en af en toe een vis of dode meeuw.

Ik laat haar wel eens kiezen wat ze lekker vind en ze verbaasd me heel erg vaak. In het bos gaat ze niet het malse gras eten als ze kan, maar wat taaier, soms zelfs liever dor gras ... ze neemt eens een hap van een boom of bramenstruik (liefst de bramen zelf) ... heel gevarieerd eigenlijk en ze briest er lustig op los als we zo'n eetwandeling gaan doen

Maar goed, shetlanders eten alles, dus nu even wat ik nog het frappants vond van alles ... het hooi. Ik had prima eerste kwaliteits hooi. Mooi van kleur, wat hardere spriet erbij, wat blad erin, en rook heerlijk en niet stoffig. Mijn voorkeurshooi dus. Ik had ook nog een pak bladrijke slappe koeienhooi en een pak heel hard, stoffig, totaal verkleurd doordat het te lang op het land had gestaan al en ook nog eens na het maaien regen had gehad, ander pak hooi.
Ze pakt dus het laatste. Duidelijke keus van haar. Ik heb die hele voorraad gekocht, die boer verklaarde me voor gek ... zijn slechtste hooi wilde ik hebben.

Ik zou het zelf ook niet gekocht hebben als Isabella het niet had uitgekozen. Maar eh, het is dit jaar de eerste winter geweest dat ze eens niet aan de diarree is geweest. Kennelijk had ze dus dit harde hooi nodig voor een goede spijsvertering en niet het goede hooi wat en "groot paard" graag eet.

Ik bedoel dus maar .... hou met je voedingskeuze rekening met de natuurlijke of beter oorspronkelijke leefomstandigheden van je paard en stem daar zo veel mogelijk zijn maaltijd hier op af. Dan krijg je geen teveel en geen tekort (tenzij ze ziek worden uiteraard ... ook dan geef ik de voorkeur van even "oppeppen" en niet maanden lang een suf paard hebben omdat "de natuur haar werk moet doen" (voorbeeld Eshter met haar "oude paardje" wat een mooi voorbeeld is hiervan)

Pfff lang verhaal ... O ja Pien, ik heb het boekje inmiddels gevonden. 50% van de weide van vroeger bestond uit kruiden. Ik heb er zelfs een deel van instaan. De paarden konden hier prima op leven en hoefden (rond 1900 is dit) geen krachtvoer. Hooguit voor de werkpaarden een hand haver voor de energie.
Dus die mening had met toen al dat een paard alleen op "gras en kruiden" kon leven

HannahFroukje schreef op woensdag, 20 juli 2005, 11:54:

Ja dat valt mij ook op.
Van paardenbloemen is bekend dat ze op den duur bitter gaan smaken. Zal van overige ook wel zijn. Maar gisteren moest bij ons het duizendblad er ineens aan geloven. Eerder deze week niet naar omgekeken.

Ik heb wel het geluk dat ik dicht bij huis een compleet bos heb met blaadjes, kruiden en ander gras, dus als ik eens denk dat niet lekker in haar vel zit dan laat ik haar daar een keus maken ... soms gaat ze op zoek in haar wei .. zie je haar bewust naar wat zoeken, rommelt ze eens door het hooi met haar neus en komt dan vragend aanlopen ... uiteraard heb ik even geen idee wat ze wil hebben, maar dan gaan we dus samen het bos in .... "kruiden zoeken"

Collane schreef op woensdag, 20 juli 2005, 12:00:


Onze gemeente is niet thuis. Degene die ik hebben moet is op vakantie, de andere is "opgelost" en weer een ander die weet er niets van, enz. En vandaag werd ik zelfs steeds verbroken. Bellen werkt dus niet, dus ga ik mailen.


Eh ja, straks, zit nu achter een andere pc en daar staat dat documentje niet op

Collane schreef op woensdag, 20 juli 2005, 12:10:


Dat ligt ook aan je bodemsoort. Als je gras hebt ingezaaid dat het van nature goed doet op de bodem bij jullie dan kan mest inderdaad averechts effect hebben ...
Hier zitten wij op zgn. klapzand. Groeit geen bal op, altijd te droog of te nat ... maar in het bos gras genoeg ... ja heel ander gras dan ik heb ingezaaid in feite.

Kruiden hetzelfde. Ik kan wel kruiden gaan zaaien, maar als die niet willen groeien op onze bodem, dan komen ze er ook niet. En omgekeerd.

Als je veel verstand hebt van (on)kruiden of een goed boek hebt erover dan kun je aan de hand van de bij jouw groeiende planten al een beetje bepalen hoe de bemestingskwaliteit is. Ik heb bijvoorbeeld haast allemaal planten staan die houden van kalkarme grond ... dus mijn grond komt kennelijk kalk te kort (weer een te kort ...)

Esther schreef op woensdag, 20 juli 2005, 14:15:


Oogkleppen zijn zeker niet verplicht op de weg. Iedere boer ploegde vroeger zonder oogkleppen. Die paarden hoefden ook nauwelijks enige aansporing. Er werd in rustig tempo geploegd.

Wat mij bij mijn "menles" is verteld is dat oogkleppen vnl. bedoeld zijn bij het rijden met een meerspan, dus meer dan 1 paard of pony voor de kar. De ene kan dan niet zien dat de andere een aansporing met de zweep krijgt.
Dat is het oorspronkelijke doel, echter heel veel mensen geloven dat je met oogkleppen voor de kar moet rijden ivm veiligheid of zo.

Ik had ze ook in het begin hoor, althans je kunt geen standaard mentuig kopen zonder hoofdstel met oogkleppen. Maar mijn anders zo brave paardje werd op slag een bang wezeltje met die dingen op haar kop, dus heb ik een menhoofdstel erbij gekocht zonder oogkleppen. ... gelijk weer bang wezeltje af

Diestelmans Liesbet schreef op woensdag, 20 juli 2005, 15:54:

tja Belgie he

Ik krijg gelukkig les met paarden op hoefschoenen .... hoewel met oogkleppen op inderdaad.

Ben straks wel benieuwd hoe dat zal gaan met mijn eigen 2-spannetje (als dat doorgaat) ... die pony heeft nooit zonder oogkleppen gelopen