Marlies schreef op woensdag, 20 juli 2005, 17:51:

Ik heb net nog even gekeken, maar ze woont in spierdijk! Dat is hier vlak bij!
Misschien toch eens langs gaan? Want volgens haar durft niemand dat "veilig achter de computer". Ik begin eigenlijk wel benieuwd te worden naar hoe ze het allemaal doet....

Mijn paardje heeft al een aantal jaar mok (het verhaal ken je), maar is er nooit kreupel van geworden.

Huertecilla schreef op donderdag, 21 juli 2005, 9:08:


Ik heb het oudere paarden (hier op stal 1 van 3 jaar oud die dat geregeld nog doet) ook wel eens zien doen hoor.

exquise schreef op donderdag, 21 juli 2005, 18:06:

Ja, deze zijn goed gekeurd op ras standaard, beweging en uitstraling.
Qua ras eigenschappen zou je bij een stermerrie dus goed moeten zitten. Het zegt echter niks over de gezondheid of het dagelijks karakter.

Alle rassen hebben predikaten die te behalen zijn. Bij de meeste zit daar ook het ster predikaat bij. De KWPN'er is daar een voorbeeld van.

Patchouli schreef op donderdag, 21 juli 2005, 22:08:


Milka is mijn haflinger van 11 jaar oud. We kochten hem dat hij 4 was.
wanneer de mok precies is gekomen weet ik niet. Maar hij heeft het al een aantal jaar. Zeker 3, ik denk meer.
Het was nooit zo erg. Het wisselde zelfs. Op sommige momenten was het zelfs bijna weg. Ik heb allerlij middeltjes geprobeerd. maar het hielp helemaal niks. Op een gegeven moment had ik een mok creme die we dagelijks op deden. De mok werd wel iets minder, maar ging niet weg. na 3 weken (ongeveer) kreeg hij plekken op de hoefballen. Deze waren keurig rond en rood achtig van kleur. Dit zou wijzen op bloedvergiftiging... Ik ben onmiddelijk gestopt met de creme. Inderdaad de plekken gingen weer weg. Ik durfde niks meer aan omdat ik bang was dat het fout zou gaan als ik er weer iets op zou smeren.
Maar ongeveer een maand terug was het echt verschrikkelijk! Je kon de mok van een afstandje zien zitten en het ging telkens open!
Eerst waren het altijd alleen maa korstjes en af en toe een klein beetje bloed. Nu niet meer. Het werd een hele wond.
Ik kreeg de tip om er teatree olie op te smeren verdund in olijfolie. Het werkt prima, hij heeft nog maar heel weinig mok en de huid wordt steeds normaler van kleur.

Wat ik alleen jammer vind is dat ik nog steeds niet weet waar het door komt. Ik hoor wel eens dat het zou kunnen komen door overgevoeligheid voor klaver. maar of dit zo is...

Spirithorses schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 11:51:


We hebben wel een hoop witte klaver in het land staan en hij vind het erg lekker. Er is niks aan te doen dat hij klaver eet. Het hooi van s'winters komt ook van dit land en dus bevat het klaver.
Zijn hoeven zijn prima. Juist achter waar hij de mok heeft.

fairytale schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 11:52:

Nee, ik gebruik nu tea treeolie met olijfolie. Het werkt heel goed!
Dus ik wacht nog maar even af of het over een weekje nog beter is.

e m kraak schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 15:36:


Ik ga er van uit dat als je een ras paard koopt je weet waar het stamboek voor staad en dat je weet wat de raskenmerken op dat moment zijn. Je kiest daar dus bewust voor. Als je gaat voor de op dat moment zo "goeie" kenmerken heb je bij een stermerrie dus meer kans dat je die zult treffen als bij een "gewone"stamboek merrie. Lijkt mij vrij simpel... Wat je hier echter even vergeet door al het knip en plak werk is dat ik ook al aan gaaf dat het niks te zeggen heeft over dagelijks karakter en gezondheid. Wat ik hier mee bedoel is dat ze dus niet allemaal even goed bij je zullen passen en dat ze ook niet allemaal zo geweldig zijn als de verkoper je wil laten geloven. Hiermee geef ik aan dat je bij de koop op meer moet letten als alleen het papiertje en de predikaten... Was dat dan niet duidelijk.

Mijn paarden stonden tot nu toe op een groot weiland (200m bij 70 m voor ongeveer 4 paarden). Met lang uitgebloeid gras. De eigenaar van het land wil het nu echter gaan maaien omdat het volgens hem een rommeltje wordt. Hij is ook niet van dit idee af te brengen.

Het weiland is NIET bemest. Zoals ik begreep is dat voor een groot weiland ook helemaal niet erg.
Maar we hebben zometeen dus gras dat weer wil gaan groeien.
De voedingsstoffen vanuit de wortels komen dus weer vrij. Kunnen we de paarden dan weer gewoon op het grote land laten? Voor mijn gevoel niet.

Hoe moet ik dit nou aan pakken?

Ria schreef op zondag, 24 juli 2005, 0:21:


Als er al een behoefte zou zijn die niet vervuld wordt door gras, hooi en een liksteen, dan zou ik denken aan kalk.

Dat vroeg ik me dus ook al af...
Wij leren op school namelijk dat de stoffen (suikers) die met fotosynthese gemaakt worden dan worden opgeslagen in de wortels van de plant. Maar is dat bij deze theorie ook zo? hoe wordt daar over gedacht?

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


Ik moest denken aan het wobbler syndroom. Dit treed vaker op bij paarden in de leeftijdsklasse van 1,5 tot zo'n 2,5 jaar. Het is een verschuiving van de bovenste halswervels waarbij zenuwen af en toe bekneld raken. Op de volgende pagina kun je er meere over lezen. Er staat bovendien dat je er in het begin stadium nog iets aan kunt doen. (wel even door de moeilijke woorden heen lezen)
http://users.pandora.be/icreo-student/de-neve.htm

he wel flauw, het is maar een half artikel... maar toch...
http://www.hippo.be/aug05/20.htm

ingrid van der post schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:43:


En het vervelende is dat dit met name voorkomt door overmatig krachtvoer voeren aan jonge paarden.

Oh Trudy,
Ik wou dat ik je kon helpen. Maar dat kan ik niet. Ik kan je alleen alle kracht en tijd wensen om dit te verwerken.

Groeten en dus heel veel sterkte