Marleen den Arend schreef op maandag, 25 juli 2005, 15:41:


Inge zegt altijd, uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer.
Het is een beetje flauw om hier over iemand te praten, want ze is zelf uitstekend in staat om haar mond te roeren.
Ik weet echter dat zij bepaalde aspecten van Parelli minder ziet zitten.
Zoals bv het in fases opbouwen van druk. Liever werkt ze zoals Jim Dorrance en Lesley Desmond in "True horsemanship through feel"
Piet

perdida schreef op maandag, 25 juli 2005, 15:59:


Het is zo jammer dat om het een omhoog te halen het ander naar beneden geduwd wordt.
"Dan heb je nog uitsluitend een wandelpaard".
Peter Donck heeft hier eens bijzonder goed uitgelegd waar een "wandelpaard" allemaal aan moet kunnen voldoen. Vele malen meer dan een dressuurpaard.
Het is toch maar waar je voorkeur ligt? Voor mij persoonlijk komt dressuur op de laagste plaats, daarboven komt western en daarboven komt het samen bezig zijn op buitenritten. Het geeft mij en mijn paard ontelbare keren meer plezier van het samenzijn dan rondjes door de bak lopen en spins, roll backs, inside en outside arcs of sliding stops te maken. Gaat het daar niet juist om? Om het gezamenlijk plezier? En hoe bepaal je dan de waarde?
Piet

janna schreef op maandag, 25 juli 2005, 16:58:


Het ging erom dat een wandelpaard als een onnozele vorm van paardrijden werd weggezet.
De dingen die hij doet zijn hem geleerd, kan ie net zoals eten en drinken. Kosten hem absoluut geen moeite. Dat is eerlijk gezegd wat ik niet goed begrijp in de dressuur weet een paard na jaaaaren nog niet hoe hij moet lopen.
Tuurlijk geef ik mijn paard de kans zich warm te lopen, zeker 20 minuten alleen stappen, dan rustig aan wat harder, z'n hoofd laag en z'n benen onder z'n lijf, al swingend. Maar het gekke is , hij doet dat vanzelf, overgangen met hoofdlaag, achteruit enz enz. het enig moment dat hij iets heel in de verte wil zien loopt hij met zijn hoofd omhoog. Maar dan denk ik whaow maat, nu loop je niet goed. Nou dan bump ik een keertje geef wat druk op de teugel omhoog en hij weet dat z'n hoofd moet zakken en we gaan swingend verder, met z'n benen onder zn kont.
Zal er ook wel niks mee te maken hebben.
Piet

janna schreef op maandag, 25 juli 2005, 18:50:


Oh, nou dat hoeft niet want dit talent is te koop. Ik kan je het adres eventueel geven.
Gewoon even goed rond kijken en dan een beetje westernles nemen en je bent net zo 'getalenteerd' als ik.
:)

Piet schreef op maandag, 25 juli 2005, 19:16:


Goh, nou komt er een beeld bij me boven.... Ik ben donderdag als de voormalige Hollandse bezetter op bevrijdingsdag diep de vijandelijke gebieden ingetrokken naar een mij goedgezinde enclave achter Duffel :)
Daar werd clikkeren vanuit het zadel gegeven.
En eerlijk ik weet niet beter, (want ik ben ooit na 1 les weggelopen uit een manege omdat daar de paarden aanpak verschrikkelijk vond)
Ik begreep het niet zo goed dat paarden via clikkeren geleerd werd om weg te stappen met hun hoofd laag. Natuurlijk bewijst dan de waarde van clikkeren zich weer omdat dat in een paar keer dan wel lukt, maar het feit op zich......Waarom eerst leren een paard hoofd omhoog te doen zodat hij zijn rug wegdrukt om het dan later met zoveel moeite weer te veranderen. Precies hetzelfde (en dat is dan weer een heel ander iets) als het zwiebertouwtje voor het achteruit leren lopen bij Parelli? Oei! zegt paard hoofd omhoog! Om veel later aangeleerd te krijgen dat zijn hoofd laag moet blijven.
Of is nu niet meer te volgen wat ik bedoel.?

Piet

Ienie schreef op maandag, 25 juli 2005, 19:32:


Ja zo kun je het lezen. Ik ben er ook van overtuigd dat een buitenrittenpaard vele malen meer moet weten dan een paard dat rondjes in een bak loopt, geldt eveneens voor een prairie(zandbak) westernpaard hoor
Maar ik heb geloof ik niet de dressuur , als iets wat de minste waarde heeft, beoordeeld. Je moet het in bovenstaande samenhang zien.

Piet