FalkaenEsther schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 14:42:


Ja Es,
ruim 2 1/2 jaar zonder ijzers nu.
Ik vermoed, afgaande op wat Ramey erover schrijft, http://www.hoofrehab.com/end_of_white_line_disease.htm#laminitis%20update
dat het straalkussen (digital cushion) zo zwak was, dat het geen enkele druk kon verdragen. Met gevolg dat de hoef woeste groeisels maakte om te helpen bij het dragen/verdelen van de druk.
Het straalkussen kan zich herstellen, maar dat kost veel tijd.

Is allemaal erg interessant, vooral ook zijn hypothese dat de achterhoeven meestal minder problemen hebben, omdat daar de drijvende kracht van het paard zit, en de straalkussens achter dus meer ontwikkeld zijn, want altijd meer gestimuleerd.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 15:20:


Ik zeur nog even door over het straalkussen.
Nu in samenhang met de trad/nat discussie.

Volgens traditionele hoefsmeden hier, moet je de steunsels laten zitten, omdat ze het digital cushion beschermen. Zoals ik dat nu zie, is dat weer zo'n halve waarheid, waar je pas iets aan hebt, als je (ik) het hele plaatje begrijpt.
Dankzij te weinig beweging van veulen af aan, en dan ijzers, ontwikkelt het digital cushion zich niet, en kan het de taak waar het voor gemaakt is niet aan.
Wat inderdaad tot gevolg heeft dat de hoef uit ellende teveel steunsel aanmaakt. Als je dan natuurlijk gaat bekappen, moet je dat fijne lijntje zien te vinden waar je net genoeg steunsel weghaalt om genezing te bevorderen, maar zoveel laat zitten, dat het paard wel nog comfortabel genoeg is om op de hiel te kunnen landen.

Idem dito voor de hoogte van de hielen overigens.

En dan moet ik blijven aannemen dat er toch zoveel overeenkomsten zijn met traditioneel bekappen? Ik bekap om te genezen, niet om pleistertjes op stinkende wonden te plakken.

Isabel