eamonn schreef op zaterdag, 10 september 2005, 19:17:


Hallo,
Bij afwijkingen zou ik niet zelf gaan knutselen. Een kleine ingreep kan namelijk enorme gevolgen hebben voor de beenstand. In de cursus traditioneel bekappen die ik voor de cursus natuurlijk bekappen gevolgd heb, werd dat wel behandeld. Ik heb toen specifiek voor mijn paard gevraagd, (franse stand, scheve benen, koehakkig) wat ik kan doen. Ik heb dus wel zelf geknutseld, maar dat was uit nood, omdat mijn paard niemand meer vertrouwd als het om hoeven gaat, ze heeft al teveel meegemaakt. Vreemden kunnen alleen met praam en verdoving mijn paard bekappen. Toen ik de traditionele methode volgde, corrigeerde ik de hoef iets meer dan nodig was en dwong de hoef zo in de juiste stand, zo had ik het geleerd. Maar na enkele dagen zag ik de hoef weer terug gaan in de oude stand. Met natuurlijk bekappen wat ik sinds een jaar doe, ligt het echter anders, daar zie ik wel resultaat. Naar mijn mening ligt het verschil in het feit dat ik met natuurlijk bekappen niet in de zool snij en met traditioneel bekappen wel. Waar ik in de zool sneed ging het sneller groeien en hup, was de afwijking er weer. Met natuurlijk bekappen volg ik de zool. Is de hoef er klaar voor dan verandert hij zoveel als hij kan, zonder nare gevolgen voor de beenstand. Mijn paard heeft nu nog een lichte afwijking en van scheve benen en koehakkigheid is helemaal geen sprake meer. En ze loopt als een kievit! Het is dus een kwestie van de zool volgen en geduld hebben. Want wat heb je aan een paard dat rechte benen en hoeven heeft, maar alleen met pijn kan lopen?
Groeten,
Monique

epona schreef op maandag, 12 september 2005, 13:55:


Hallo,
Ik weet het, wedstrijdruiters hebben het zwaar mbt de bekende molen.
Indy en ik rijden geen wedstijden, buitenrijden vinden we veel leuker. Die druk om steeds te moeten trainen...... Misschien dat we voor de lol eens aan een trailparcours voor absolute beginners (hekje open en dicht, zak met rammelende blikken slepen, balonnenslalom, eierrace etc.) meedoen waar alles mag starten: shetlanders, tinkers, quarters, muilezels, mix, met en zonder zadel..... Lijkt me een leuk, gewoon voor de lol en geen competitie. Zal mijn paard ook interessant vinden al die verschillende paarden, mensen, geuren, hindernissen. Nu haar alleen nog bijbrengen dat IK dat hekje open moet doen en dat het niet de bedoeling is dat zij het hekje met de neus open duwt en dat de balonnen niet eetbaar zijn.......
Groeten,
Monique

Dorien66 schreef op maandag, 12 september 2005, 18:24:


Dat is zo, ieder zijn/haar meug. Een chip is onnatuurlijk, helemaal waar! Maar dat dit niet op het forum thuishoort, daar ben ik het niet mee eens. Jullie beginnen er steeds weer over, hoe slecht het is, bloeden bij het inbrengen, etc. Bij mijn paard is het inbrengen goed gebeurt, door een goede dierenarts, zonder bloed en pijn en dat mag toch ook gemeld worden, of niet? Of mag hier alleen de eenzijdige (negatieve) kant mbt. chippen worden belicht? Volgens mij bokt dat behoorlijk. En ik dacht dat wij daar allemaal boos over waren dat op bokt van die eenzijdige ideeen staan.
Groeten,
Monique

Piet schreef op maandag, 12 september 2005, 23:49:


Hallo,
De pezen doen beslist anders hun werk! Voorheen had zij altijd wat dikke benen, de pezen waren niet goed zichtbaar, ook zaten er behoorlijke knobbels op de pezen. Maar toen waren haar hielen ook veel hoger. nu haar hielen veel lager zijn en ook vanzelf blijven, heeft ze geen dikke benen meer en de knobbels zijn weg. Ik merk zelf na een stevige draf op asfalt dat haar pezen extreem glad zijn en sterk aanvoelen en er geen spoortje vloeistof meer zit. Nog een prettige bijkomstigheid dus......
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag, 13 september 2005, 9:39:


Hallo,
Welk systeem is eigenlijk wel waterdicht mbt identificatie van paarden? DNA dus ook niet, want dat toont ook niet de eigendom aan.
Mijn paard heeft een paardenpaspoort (verplicht in Duitsland) waarin haar gegevens staan, mijn gegevens, inentingen, behandelingen, medicijnen en een kopie van haar stamboom (wat tevens mijn eigendomsbewijs is). De kopie van haar stamboom is op mijn verzoek opgenomen ivm het probleem van de ontbrekende hokjes voor quarters. Het nummer van haar chip is in het paardenpaspoort opgenomen en is tevens in een database opgenomen dat beheerd wordt door een aantal dierenartsen. Zo bestaan er verschillende databases, er is niet een centrale database. Echter de nummercombinatie geeft aan in welke database zij geregistreerd is. Aan de hand van het nummer kan worden nagegaan wie haar dierenarts is en welke behandelingen en medicijnen zij gehad heeft. En ook dat ik bepaald heb dat zij nooit geslacht zal worden. Maar dat zal wel de Duitse Gründlichkeit zijn......?
Groeten,
Monique

Collane schreef op dinsdag, 13 september 2005, 10:20:


Hallo allemaal,
Ik respecteer jullie mening ivm chippen. Maar mijn paard heeft nu eenmaal een chip en die blijft erin zolang die geen problemen oplevert. Een nare discussie is ook helemaal niet mijn bedoeling, maar ik vind het gewoon niet juist dat alles geweerd wordt wat afwijkt. Ook dat gedoe rond meneer de Bodt, de houding op beide forums, hier wel meer dan op HoefNatuurlijk, is ronduit star. Er wordt gelijk gezegd dat het niet op het forum thuishoort of dat je maar naar een ander forum moet. En dat vind ik behoorlijk intolerant. Je kunt toch elkaars mening respecteren?
Meer dingen zijn een aanslag op het immuun systeem, daar kom je toch niet onderuit, we leven immers in een moderne wereld. Wormkuren en inentingen zijn ook een aanslag, en ze niet geven, ik weet niet of je daar in de toekomst geen problemen mee krijgt......
Paarden in het wild eten de benodigde kruiden en blijven niet te lang op een plek om een enorme worminfectie op te lopen. Bovendien blijven alleen de sterkste, gezondste paarden leven, wij daarentegen houden alles aan, vaak op een te kleine weide, met eenzijdige begroeiing en ja, daar heb je nu eenmaal hulpmiddelen bij nodig.
Maar zoals gezegd, ik ben absoluut niet op een welles/nietes, natuurlijk/onnatuurlijk discussie uit. Jullie hoeven hier niet verder op te reageren, dit is een discussie toch niet waard? Dat een simpele opmerking op dit forum zulke gevolgen heeft, ik verbaas me er steeds weer over.
Groeten,
Monique

Hallo, Esther,
De koop is via een koopcontract gegaan, tevens betalingsbewijs. De fokker heeft twee jaar geprobeerd haar terug te krijgen, achteraf in samenwerking met een 'goede' vriend van mij, die ook nog leuk bedrag mee wilde pikken ivm het hogere bod. Het stamboek heeft echter alle medewerking verleend en mij zelfs kosteloos een advocaat ter beschikking gesteld, mocht het uit de hand lopen. Een koopcontract zegt in het geval van mijn paard niet zoveel, mijn paard heeft een huis-tuin-en-keuken kleur en geen speciale kenmerken. Vandaar dat ik een andere manier zocht en bij chippen uitkwam. De fokker heeft twee jaar dwars gelegen en weigerde het 'transfer report' te tekenen, waarmee de eigenaar ook bij het stamboek wijzigt. Maar goed, wij hebben alles goed doorstaan. Het stamboek heeft alles onderzocht en hem na een jaar gedwongen te tekenen: Jij niet tekenen, jij nooit meer veulens laten registreren bij ons. Toen gaf hij toe. Toch triest dat het zo moet.....
Groeten,
Monique

J. Pelgrim schreef op donderdag, 15 september 2005, 11:12:


Hallo,
Ik dacht dat de benaming 'Nils Holgerson' een geintje van jullie was..... totdat ik de website opende. Zelfs met gans en al.....
Eens in de 6 weken bekappen vind ik niet natuurlijk, gelukkig hebben we meer verstand van boomverzorging.....(hoop ik)
Monique

J. Pelgrim schreef op donderdag, 15 september 2005, 11:28:


Hallo,
Hoezo de grond inboren? Ik bekap mijn paard sind 1 jaar natuurlijk, daarvoor 2 jaar traditioneel. Om de 6 weken bekappen is echt te weinig! Ik moet elke week bijraspen/controleren/corrigeren, ondanks het feit dat mijn paard 24/7 buiten loopt en dagelijks met harde ondergrond/grind in contact komt. De hoeven zijn nog steeds bezig zich aan te passen omdat mijn paard wel erg slechte hoeven had.
Om de 6 weken bekappen vind ik zoals gezegd niet natuurlijk, daarvoor hoef ik hem echt niet aan het werk te zien. Naar mijn idee is dit 'een graantje meepikken' en daar is ook niets op tegen, begrijp me niet verkeerd. Maar nabootsen van natuurlijke slijtage met een keer in de 6 weken bekappen vind ik een vorm traditioneel bekappen met enkele kleine aanpassingen.
Groeten,
Monique

J. Pelgrim schreef op donderdag, 15 september 2005, 11:54:


Hallo,
Schreef al eerder dat ik dacht dat het een geintje was. De naam 'Nils' roept immers 'Holgerson' op. (Keek ik altijd naar als kind, geweldig, vind ik nu nog leuk als 33-jarige). Ik vind het gewoon erg origineel dat de gans met Nils er zelfs bij afgebeeld is. Dit was dus weer iets dat je op meerdere manieren kunt lezen! Dit was absoluut niet onvriendelijk bedoeld!
Ik stoorde mij dus wel aan het feit dat bekappen om de 6 weken als natuurlijk bekappen wordt gezien.
Duidelijk?
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op donderdag, 15 september 2005, 12:50:


Hallo,
Gelukkig, bedoelde er ook niets vervelends mee.
Je hebt gelijk, het is inderdaad een moeilijke situatie. En om daar nu een oplossing voor te bedenken......
Groeten,
Monique

Edith Hartog schreef op vrijdag, 16 september 2005, 8:48:


Hallo,
De heer van Dijk uit Heiligerlee (bij Winschoten, in de provincie Groningen) heeft mijn paard goed geholpen bij vastzittende wervels en een schouder uit de kom. Hij gaat ontzettend rustig met paarden om en heeft er veel verstand van! Hij doet ook aan lasertherapie e.d.
Zijn website is: www.asterloo.nl
Onderschat echter niet wat je zit voor invloed kan hebben. Mijn trainer had een tijd met rugpijn te kampen en zat daarom iets anders op mijn paard. Gelijk traden problemen met aangalopperen e.d. op.
Groeten,
Monique