Spirit schreef op maandag, 26 september 2005, 22:30:


Juist Pien, maar dat betekent dat je de basistheorie van ADB (en anderen) eigenlijk al kent en kunt toepassen. En zoals je zelf opgemerkt hebt: het komt je paard ten goede.
Wat mij verwondert is dan eigenlijk het volgende: in welke manege of ruiterschool wordt er nog gelet op de houding van de ruiter, en op het 'rechtrichten' van het paard? Er wordt tijdens een groepsles wel eens gezegd: 'richt je paard recht'; maar op mijn vraag hoe dat dan wel moest kreeg ik als antwoord: 'nou dan moet je heel snel reageren met je been' ... ????? En dat was het dan.
En eigenlijk is het vrij simpel, je moet alleen leren 'voelen' wat je paard doet, hoe hij beweegt, wanneer wordt de beweging 'stuwend en dragend vanuit de achterhand'. Dat is rijtechniek, niet? En inderdaad, het paard wordt hierdoor soepeler en gespierder.
Zeker in het geval van artrose is het belangrijk in beweging te blijven, op een verantwoorde manier natuurlijk. Het is dan ook je plicht ervoor te zorgen dat zo'n paard pijnvrij kan bewegen door je rijtechniek aan te passen, vind ik. Als je van je paardje houdt is het toch normaal dat je daar je uiterste best voor doet, maar je moet wel geleerd hebben hoè.

Groetjes
Perdida

Spirit schreef op dinsdag, 27 september 2005, 13:32:


Amen!
Kan ik alleen maar toejuichen, Pien, ik zou willen dat het paardrijden overal op die manier zou aangeleerd worden, maar dat is spijtig genoeg lang niet zo! Maar dit toont toch ook wel aan hoeveel overeenkomsten er zijn tussen 'dressuurmatig' rijden en 'natuurlijk rijden', niet? De basis moet uiteindelijk dezelfde zijn! En ik merk nu aan mjin paard dat hij de 'dressuuroefeningen' makkelijker aankan (omdat zijn lichaam soepeler geworden is). Bijgevolg zal hij steeds minder 'verzet' tonen dan vroeger. Vroeger kreeg het 'stomme paard' de schuld (en de zweep!) als iets niet goed lukte (zo leer je dat toch). Bij mij niet meer: nu weet ik dat ik iets vraag wat hij nog niet kan, en dan doen we iets anders wat hij wèl kan en (ondertussen) wèl leuk vindt. Naarmate hij sterker wordt zal hij die andere oefening ook leren uitvoeren. Desnoods gaan we steeds opnieuw naar die basis, naar het ontspannen rijden en het gymnastiseren (ook voor mij moet het ontspannend blijven), al krijg ik dan dikwijls te horen: 'je vraagt ook niks van 'em' (lees: je dwingt hem niet dit of dat te doen). Maar als je 't mij vraagt, liever de zachte hand dan de dwang. En uiteindelijk heb ik in dit verband heel veel van ADB geleerd: eerst ontspanning, eerst gymnastiseren, nooit overvragen! Deze manier van rijden ('trainen') was helemaal wat anders dan ik gewend was. Maar ik vind het super! En deze inzichten zijn uiteindelijk ook wat jij je ruiters en amazones aanleert. Conclusie: laat bij al je handelingen het welzijn van en het respect voor het paard voorop staan! Dàt kan tellen als uitgangsbasis, niet? Het is al moeilijk genoeg te proberen niet te hervallen in de vroegere 'fouten' of 'methoden'.

Groetjes
Perdida

Fred Emmerig schreef op donderdag, 29 september 2005, 22:13:


Hi Fred,
Elke hoefsmid zal je afraden de ijzers te verwijderen!! Zo ook bij mij: mijn paard had te zwakke hoeven (helemaal waar), dus er MOESTEN ijzers onder, hij zou nooit zonder ijzers kunnen lopen (volgens onze smid). Daarenboven had hij ondergeschoven hielen en 'eendesnavel'-hoeven (platvoeten).
Ik bekap hem nu zelf, na het volgen van de cursus in Riemst, sinds begin juli.
Vorige week heb ik onze vroegere smid gevraagd om de hoeven na te kijken, omdat ik hem tijdelijk niet zelf kan bekappen. Zijn eerste reactie was: 'hier moet ik niet veel aan doen, die hoeven zijn in orde'. Hij verwonderde zich over de 'nieuwe vorm' en de verbeterde stevigheid. Je kan je voorstellen hoe blij ik was. De vorige maanden had ik steeds getwijfeld of ik wel goed bezig was, nu weet ik het wel zeker: nooit nog ijzers bij mijn paarden!!!
Mijn paard loopt een beetje gevoelig op kiezelpaadjes, dan zoekt hij zelf de berm op; maar op asfalt, in de bossen en op zandpaden merk je niet eens dat hij 'ijzerloos' door het leven gaat. Op asfalt slijten de hoeven wel behoorlijk af, dus ik ga niet te lang op het asfalt wandelen, dan kan ik de slijtage wat in het oog houden nu tijdens de overgangsperiode. Mettertijd zal dat wel beteren.
Hij loopt nu meer ontspannen dan vroeger en beweegt ruimer, hij is zelfs vriendelijker en meegaander geworden vind ik (hij heeft nu waarschijnlijk veel minder pijn aan de hoeven dan vroeger).
Tot hiertoe heb ik dus alleen maar positieve ervaringen met het zelf bekappen!

Groetjes
Perdida

Wil schreef op vrijdag, 30 september 2005, 13:32:


Bedankt Wil. Haha, binnen een maand of negen ben ik ook zover!
Ik hoop echt op harde hoeven, eens kijken wat de smid dan nog te zeggen heeft. 'k zal 't je tegen juli 2006 laten weten. Momenteel slijten ze nog wat te vlug af, maar ze brokkelen ook veel minder dan vroeger. De nagelgaten zijn er al uitgegroeid op die drie maanden tijd, dat scheelt enorm.
Tot hoors
Perdida

Wil schreef op vrijdag, 30 september 2005, 13:32:


Bedankt Wil. Haha, binnen een maand of negen ben ik ook zover!
Ik hoop echt op harde hoeven, eens kijken wat de smid dan nog te zeggen heeft. 'k zal 't je tegen juli 2006 laten weten. Momenteel slijten ze nog wat te vlug af, maar ze brokkelen ook veel minder dan vroeger. De nagelgaten zijn er al uitgegroeid op die drie maanden tijd, dat scheelt enorm.
Tot hoors
Perdida