epona schreef op dinsdag, 27 september 2005, 20:38:


er mist iets in de link.
iedereen krijgt zijn eigen 'mijn album'
Isabel

John Kuypers schreef op dinsdag, 27 september 2005, 20:30:


Ik vind dit werkelijk een heel merkwaardig antwoord.
Klinkt mij onnodig onaardig in de oren.

En kan je dit uitleggen?
Begrijp niet eens een beetje wat je bedoelt.

Isabel

epona schreef op dinsdag, 27 september 2005, 20:52:


yes!

Kristel Vanden Boer schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 8:20:


Als je de artikelen op website van Ramey leest, zal je zien dat hij hier van terug is gekomen.
Isabel

Peter Donck schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 21:02:


Ja Peter,
als je weet wat je doet, en inzicht hebt in de mechanica van de hoef, en begrijpt hoe de hoef is opgebouwd, zijn er omstandigheden dat je in de zool snijdt, en dan vind ik schaven een mooie omschrijving.
Maar laten we dat stil houden, voordat er weer hoeven worden uitgelepeld als hardgekookte eitjes.
Isabel

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:


Er is maar 1 antwoord, wat mij betreft, en dat is dat je het bit niet nodig hebt.
Mijn Opal is ook een engelse volbloedmerrie, type onhandelbaar, mensen vielen of gewoon van haar af, of stapten in tranen van haar af, om er nooit meer op te gaan.
Oke, dat is nu wel weer een jaar of 4 geleden, ze is nu 15, maar nog altijd vol malligheid en temperament.
In het begin reed ik haar met bit, en dat hapte ze altijd braaf naar binnen, zonder protest.
Tot ik begreep dat je ook zonder bit kon. Met angst en beven geprobeerd, ging goed, langzaam opgebouwd, nu altijd zonder bit. Als ik haar nu een bit voorhou, houdt ze stijf haar mond dicht. Ze weet nu beter en het gewoontegebaar is eruit gesleten.
Zonder bit is de communicatie veel beter, waardoor ze in feite veel betrouwbaarder is geworden.
Het is een kwestie van gewoon doen, wat je kwijt moet is je eigen angst dat je geen controle meer zou hebben.

Dat ze het bit niet erg lijkt te vinden, wil niet zeggen dat ze het leuk vindt. Paarden zijn te vergevingsgezind, als we in mensentermen spreken.
Dat een bitloze contraptie ook pijn kan doen, is zeker waar, maar de teugels blijven in jouw handen.

Probeer het, ikzelf ben begonnen met een halster onder het hoofdstel, zodat ik in noodgevallen toch het bit bij de hand had, waardoor ik mijn angsthazerij langzaam maar zeker kwijt raakte.

Als je meer vragen hebt, hoor ik het wel.

(Overigens, vandaag voor het eerst rondjes gedraaid in het bakje zonder paniek (Opal had bakjes trauma), mooi verzameld, prachtige zijgangen, was super, weet niet of dat ooit zo ontspannen gelukt zou zijn met bit.)

Isabel

ingrid van der post schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 22:03:


Beter niet in het zand.
En beter niet in de bak, het is beter om zo min mogelijk bochten te lopen.
Met hoefschoenen op egale stevige grond is het prettigste voor de voeten. Waarschijnlijk slechte witte lijn, waardoor oneffenheden pijnlijk trekken, als je begrijpt wat ik bedoel.
Heb geduld, en geef je paard zoveel mogelijk beweging, hoe meer stimulatie van de voet, hoe beter.
Of biotine nut heeft, weet ik niet zo zeker. Maar kan weinig kwaad, dus als je het gevoel hebt iets goed te doen door dat te geven, waarom niet...
Andere mogelijkheden: brandnetel en rozebottel.

Isabel