Michiel schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 10:45:


hey michiel , ik begrijp wat je bedoelt denk ik, je hebt dit samenspel op het moment dat het voor jullie allebei duidelijk ik dat het niet meer nodig is om dominant te hoeven zijn. Maar als je bodyblocks toepast is dat toch een manier om aan te geven he je staan in mijn ruimte en dat wil ik niet (de meeste paarden snappen dit prima en maken ruimte) maar wat als je er een treft die daar dus geen respect voor heeft omdat ie weet wat een mens is en dat we geen paard zijn en hoe sterk we eigenlijk maar zijn. Dus een paard wat verpest is door verkeerde grenzen te geven. Hoe zou je dat eerst aanpakken om daarna het samen spel te krijgen?
Ina

Huertecilla schreef op zaterdag, 1 oktober 2005, 15:07:


is het zelfs niet zo dat het western rijden eerder zijn oorsprong in de spaanse rijkunst heeft dan in de franse?
Ina

Marlies schreef op zondag, 2 oktober 2005, 17:22:

hoi hoi

de quarter wordt vooral gewaardeerd door zijn acceleratie vermogen, wendbaarheid en soeplesse en vaak cowsense + het fijne coole karakter. Natuurlijk kun je met andere rassen ook prima western rijden Fjorden kunnen zelfs vaak nog een betere sliding stop maken maar missen weer wat soeplesse zo heeft ieder ras zijn eigen voor en nadelen, de quarter verenigd veel kwaliteiten in zich en daarom worden ze vaak gekozen. Bovendien hebben die amerikanen veel verstand van quarters dus propageren ze die ook natuurlijk
Ina

Marlies schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 18:25:


exact mijn idee je kan nog zo onafhankelijk zitten maar als je met kromme schouders zit is het voor je paard erg moeilijk om naar zijn achterhand te komen, omdat het dan moeilijk wordt om te rijzen in de schouderparty (alsof er een kind op je schouder voor je op de grond kijkt). Het lijkt mij dat het zwaartepunt van de zit verder naar de buik van het paard gericht moet worden zodat het de kans krijgt onder de ruiter te balanceren. vooral bij jonge paarden of paarden die net leren een ruiter te dragen zie ik dit struikelen voorkomen. Als dan de hand van de ruiter een stuk balans van het paard over gaat nemen gaat het idd hangen op je hand, ter controle: als je je hand inneens los laat schiet het paard met zijn hoofd naar de grond, dat noemt men het niet op eigen benen lopen. Sommige paarden kunnen rustig een druk van 10 kilo of meer creeeren, ook met een bit. Het is dan zaak om zo snel mogelijk er voor te zorgen dat een van beide stopt met druk creeeren, als er maar door een individu getrokken wordt en de ander geeft geen weerstand bestaat het trekken niet meer dwz er zijn twee partijen nodig voor een ''trek spel". Omdat wij op een perfect gebalanceerd individu gaan zitten geeft ons dat de verantwoording om die balans zo min mogelijk te verstoren en er voortdurend bewust van te zijn wat ons lichaam met de balans van het paard doet, Pas dan kan men bezig gaan met het onderrijden van achterhand. kortom Eerst de Basis.
groetjes

Ina

Frans Veldman schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 21:31:


Ik geef je helemaal gelijk als mijn paard ook zo'n stijve nek heeft als het stuur van mijn fiets, zolang het intrekbaar vermogen heeft kun je er ook kracht op uitoefenen. hoe verklaar je het dan dat je paard je via een simpele hoofdbeweging je van zijn rug kan trekken als je je balans niet in orde hebt, staan de voetjes ook niet op de vloer.
Ina

Frans Veldman schreef op vrijdag 7 oktober 2005, 11:24:

ok zo begrijp ik het natuurlijk kan het gewicht niet veranderd worden als je op het paard zit, er kan wel gespeeld worden met het zwaartepunt van je lichaam b.v als je ademhaling boven in je borst zit is het makkelijker om van het paard te vallen, verschuif je je ademhaling naar je buik of liever nog aan je stuitje hangend(zie je het al voor je ) wordt het al een stuk moeilijker om te vallen. Waar ik nog wel is de neiging toe heb is om mijn gewicht "lichter"te maken als ik in een pessimistische bui ben omdat de weegschaal de verkeerde kant op gaat en ik het makkelijker denk te maken voor mijn paard: 1 ik maak het moeilijker en 2 die weegschaal geeft niks minder aan. Van natuurkunde heb ik weinig verstand, dus als ik nu toch de plank mis sla heb ik toch niet gesnapt (toch blond)
Ina

Huertecilla schreef op zondag 9 oktober 2005, 11:47:


Wie goed doet goed ontmoet ??
Ina

Esther schreef op zondag 9 oktober 2005, 20:39:


volgens mij wil het spreekwoord vertellen dat de pudding goed is omdat ie gegeten wordt dus mijn beleving is daar positief bij wat de boer niet kent valt ie zelf in is in mijn beleving negatief .Maar via google kun je ook heel wat spreekwoorden sites vinden dus Huerte misschien even google-en
Ina

Nick Altena schreef op maandag 10 oktober 2005, 3:21:


hallo nick ik herken je angst ik heb zelf een herniaoperatie ondergaan en daaraan permanent zenuwletsel aan overgehouden wat een verlamming in bepaalde spieren heeft opgeleverd ik heb veel gemak van een soort corset om min rug die hem stabiel houd waardoor er niet zoveel verschuift aan botjes die dan weer op zenuwen gaan zitten en zo. op de laatste foto op http://www.mijnalbum.nl/Album=H4ZESAX kun je hem zien,ik heb het gewoon via de revalidatiearts vergoed gekregen. misschien een tip?

Ina

epona schreef op maandag 10 oktober 2005, 9:42:


http://www.mijnalbum.nl/Album=H4ZESAXM het ging niet goed sorry
Ina

Nick Altena schreef op maandag 10 oktober 2005, 12:38:


dat is het ook niet deze kan ik aanpassen met koolstof balleinen die bijna niet bewegen en of soepele van metaal, hij valt net over mijn heup en zit net boven het zadel zodat ie er niet op hangt ik kan er ook nog een soort schelp in doen zodat de rug helemaal niet meer beweegt maar dat is geen doen met rijden, zonder zit het lekkerst en kan ik ook betere hulpen geven maar dan kan ik sávonds weer niet lopen,ook geen optie. Ik kan nu overdag zonder en gebruik hem alleen nog met paardrijden in zijn soepelste vorm. Het is wel een uitdaging vind ik om samen weer een combi te vormen en te leren bewegen met de beperking in mijn geval zorgt het ervoor dat ik nog zuiverder wil voelen wat ik vraag van mijn paardje, waar ik vroeger nog wel eens de neiging had om te denken dat mijn paard dwars deed,denk ik nu vaker; vraag ik het wel goed. Mijn corset is met klitteband en redelijk elastisch dus niet zo heel stijf en confectie maar wel met het oog op rijden aangemeten. Het lijkt me intressant ervaringen uit te wisselen. Zijn jou beide kanten gelijk qua kracht? wel fijn dat je bent blijven rijden, die angst om te vallen is zo herkenbaar, het is bij mij ook het gevoel dat je kwetsbaar bent niet meer onbevangen kunt zitten.

groetjes Ina

CooLLady schreef op maandag 10 oktober 2005, 14:38:


Ben je haar niet anders gaan rijden zodat ze minder de spieren in haar nek gebruikt?
Ina

CooLLady schreef op maandag 10 oktober 2005, 14:38:


nek is wel de eerst plaats waar ze hun reserves verliezen als de buik magerder wordt ben je eigenlijk al veels te laat, tja ik heb wel korrelmais gevoerd om gewicht bij te krijgen en geen drukte in het hoofd te krijgen (droog dus en gebroken,is eigenlijk duivevoer/kippevoer). twee voerscheppen op een dag verspreid. Niet ieder paard kan het hebben ivm de eiwitten, maar als ze ook goed tegen melasse kan is het misschien te proberen
Ina

CooLLady schreef op maandag 10 oktober 2005, 22:06:


Ik heb echt van die harde gebroken korrels gegeven geen vlokken hoor, en melasse is een restproduct van de rietsuiker industrie heel zoet lijkt op stroop dat mengen ze bij hartog door de lucerne(die stukjes gedroogde grassnippers) het hangt er van af wat je voer beleid is hoe natuurlijk je het wilt, op het moment ben ik ook slobber van havens aan het toevoegen daar zitten nogal wat olieen en vitamines in die ik dan in een keer krijg omdat ze verder geen toevoegingen krijgen dat is dus niet de meest natuurlijke manier maar ze blijven wel op gewicht en rustig in het hoofd daarnaast krijgen ze nog de balans musli van hartog. sorry voor alle merknamen maar ik wist verder niet zo goed hoe ik het omschrijven moest.
groetjes
Ina

Huertecilla schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 19:22:


Goede wijn behoeft geen krans (of was die er al)?

Ina