Frans Veldman schreef op maandag 10 oktober 2005, 14:58:

Mooi! een letterlijk stokpaardje dus.
Ik neem aan dat je de Libra wel even zelf knoopt en op maat maakt van Schuimpje, je nieuwe paard, Frans?
Dravertypje zeker?
Piet

trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 1:31:


Tja, buiten het feit dat er met de Strassercursus met precies dezelfde dode bevroren hoeven wordt gewerkt, mag iedereen elke manier die voor handen is aangrijpen om te zorgen dat zijn paard zonder ijzers op een zo natuurlijk mogelijke manier loopt en leeft.
De een is nu eenmaal handiger dan de ander. De een is onzekerder dan de ander en heeft meer begeleiding en omgang met gereedschap nodig.
Vaak wordt echter het uitgangspunt van de cursus over het hoofd gezien:
het op elk gewenst moment kunnen nabootsen van de slijtage die een paard zou hebben als het op de voor een paard ideale ondergrond zou leven. Al is het elke week "een milimeter".
Mensen die zo werken krijgen paarden met geweldig goede hoeven en hebben na korte tijd hulp van niemand nodig. Het volstaat om iemand in het begin de ijzers er af te laten trekken, de lange hoefwand te laten verwijderen en nog een paar keer controle met steeds langere tussenpozen.
Wat heeft het voor zin om iemand keer na keer te laten komen als die iedere keer weer moet constateren dat alles goed gaat.
De manier van werken die je leert is de simpelste en gemakkelijkste en het mooie is: meteen ook de beste methode. Alles wat je terug kunt brengen naar de essentie, dus zonder overbodige rompslomp, werkt het beste. Mensen als Jackson en Ramey hebben ons dat laten zien.
Het is niet nodig om iets moeilijker te maken dan het is als het eindresultaat hetzelfde is.
Jarenlang hebben smeden ons wijsgemaakt dat iemand zelf niet in staat is om hoefonderhoud zelf te doen, alsof het een universitaire studie was. Jammer dan, als het dat was waren ze geen smid geworden.
Het uitgangspunt om een paard blootsvoets te laten lopen is dus te zorgen voor zo regelmatig mogelijk nabootsen van slijtage. Zodat de hoef in optimale conditie komt en blijft en de omstandigheden zo te maken dat deze hieraan meewerken, met als resultaat prima hoeven.

Het feit dat je dit iedereen met 2 handen aan zijn/haar lijf kunt leren en men dit werk na een poos gaat beschouwen als een routine klusje van een paar minuten per week is een van de mooiste ontwikkelingen van de laatste tijd

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk

van lennep schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 1:27:

Klaas was me voor, ben het helemaal met hem eens Esther.
Even in het algemeen
Dit is een van de grote voordelen van het werken met echte hoeven en de bespreking van al die vaak grotesk verwaarloosde en onmogelijk beslagen hoeven. Mensen weten precies na het volgen van de cursus wat een probleemhoef is en welke redelijk netjes bekapt is.
De bespreking ervan, hun eigen eindresultaten zien en dat van de mede cursisten zorgt ervoor dat niemand hen , of ze nou zelf gaan bekappen of niet, ooit nog knollen voor citroenen kan verkopen.
Nooit een smid meer die het ijzers over de steunsels, die de hele zool bedekken, heen kan branden, geen lange hoefwanden meer die van ellende maar uit zichzelf af gaan brokkelen. Nooit paarden meer die na hun driemaandelijkse beurt weer bijna opnieuw moeten leren lopen.
Zoals Esther het beschrijft, zo doen honderden andere cursisten het.
Uiterst voorzichtig, beetje voor beetje, ervaring opdoen met het gereedschap en wennen aan het werk op zich, zonder dat je de kans loopt je paard te verknallen. Als je ook maar even twijfelt, vragen, of iemand langs laten komen. Vandaag de voorhoeven, morgen vanachter en kijken hoe je paard loopt en volgende week nog eens.
Prima Esther!

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 19:03:


Als ik me er eventjes mee mag bemoeien?
Ik neem aan dat je de steunsels als een voorbeeld gebruikt om duidelijk te maken wat je bedoelt, maar dat is nu net een minder geslaagd voorbeeld.
Iets wat als eerste altijd duidelijk wordt aan de hoeven die cursisten voorgeschoteld krijgen zijn nu juist de lange steunsels. Bij het bespreken en naderhand bewerken is het praktisch onmogelijk om die niet te zien.

Dit is een duidelijk voorbeeld van iets wat toch regelmatig voorkomt. Het lijkt op een zool die maar steeds plat blijft. Zo wordt de voet ook bekapt, want dat heb je geleerd. Opeens valt er een gat in de zool.
Geen man overboord, je paard heeft geen pijn en uiteindelijk valt de dubbele zool er vanzelf af. Wat overblijft is een een mooiere, betere zool dan ooit tevoren.
Anatomisch hoefverzorger :) Rik omschreef het goed enige dagen geleden.


Het is wel zo simpel. De voet is altijd anders, het paard is helemaal nooit hetzelfde, maar de manier van werken geldt voor elke redelijk normale voet. Vertel maar wanneer je niet de zool kunt aanhouden?
Alle cursisten krijgen op de cursus andere voeten te behandelen, toch werken ze allemaal volgens dezelfde methode, niet anders dan het volgen van de zool.


Dat is nu net de bedoeling Trea. Een cursus om mensen aan te leren hoe ze zo gemakkelijk en eenvoudig, volgens een perfect uitgekiende methode, redelijk gezonde hoeven in de loop der tijd om kunnen toveren naar zeer gezonde hoeven.
En eerlijk gezegd maakt het me helemaal niks uit of dat hun eigen paard is of dat ze het paard van de buren erbij nemen, het gaat erom dat de methode die aangeleerd is geschikt is voor elke enz enz.


Ja, maar dat is niet de opzet van deze cursus.


Nou hartstikke goed toch? Dit is toch ook wat we de hele dag roepen?
Twijfel je? Laat het iemand doen en leer! Sta erbij en vraag waarom


Gewoon lekker doorgaan Trea :)

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk

janna schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 22:22:



Janna, ik ga hier niet verder op in. Het enige wat ik kan is mezelf blijven herhalen. Heeft geen nut. Als ik het goed heb heb jij de cursus niet gedaan? Alles van horen zeggen?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

trea hoex schreef op woensdag 12 oktober 2005, 5:28:


Kom op Trea, serieuze vragen worden altijd beantwoord, zelfs al zijn ze al dertig keer eerder gesteld. Dit forum heeft alleen een slechte reputatie bij mensen die zich niet aan het forum handvest wensen te houden. Gelukkig dat er voor die mensen op internet genoeg ruimte is om hun rancune te spuien.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Yolanda Kuitert schreef op woensdag 12 oktober 2005, 8:32:


Hoi Yolanda, zijn de zolen van Tara plat of hol? Is het voor het eerst dat ze met blote voeten over grindpaden loopt?
Met platte zolen kan het zijn dat het hoefbeen nog laag zit en steentjes de zool tussen het hoefbeen en grond kneuzen. Bij holle zolen is het goed mogelijk dat de kalklaag die er eventueel nog zit, er onderuit slijt en dat je daardoor deukjes ziet, maar dat ze gevoelig loopt omdat de zool gewoon nog dikker en harder moet worden, eelt moet vormen als het ware.
Heb je niemand die er naar kan kijken? Of heb je een foto?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Marjan schreef op woensdag 12 oktober 2005, 14:35:


Ik weet niet wie je paard van de ijzers heeft gehaald, hoelang hij er op heeft gestaan en hoe hij bekapt is.Stond hij veel op stal? Het is niet vreemd dat een paard moeilijk loopt omdat nu een betere doorbloeding op gang komt. Dat kan pijnlijk zijn. Ik denk dat gecorntroleerde beweging nu hard nodig is. Probeer zoveel mogelijk in het tempo wat je paard aangeeft te stappen met hem. Niks forceren. Zijn de zolen vlak of hol? Als de zolen vlak zijn kan een zachte ondergrond een voorlopig goede oplossing zijn, als ze hol zijn kan je ook over hardere ondergrond. Hoe harder de ondergrond is, hoe meer de pompen in de voeten gaan werken.
Doe het wel met beleid, je paard moet het aan kunnen he. Goede duidelijke foto's helpen altijd om je beter te kunnen adviseren. Je kunt onderwerpen over hoeven echter beter op Hoefnatuurlijk zetten.
Piet

rosbergen schreef op woensdag 12 oktober 2005, 22:23:


No feet, no horse
Ik neem aan dat hij de hoef gaat verdoven om uit te sluiten dat de pijn niet uit de hoef maar uit de gewrichten erboven komt. Zijn daar ook foto's van gemaakt?
En het lijkt me als je paard afwisselend op het ene en het andere been staat dat hij aan allebei pijn heeft. Warm water kan tijdelijk wat verzachten mischien en een wat betere doorbloeding geven. Ik hoop dat het geen artrose is, maar dat kan niemand vanaf hier zien.
Wat ik je stellig wil adviseren is, ongeacht de uitslag, om het dier van de ijzers af te halen. Kijk eens in de lijst van natuurlijk bekappers hier op de site en laat je paard op blote voeten zetten door iemand die verstand heeft van natuurlijk bekappen.
Dit zal in ieder geval een beter hoefmechanisme en doorbloeding tot gevolg hebben en vergroot de kans dat je paard beter wordt of minder last heeft.
Uit je opmerking over de straal begrijp ik dat je je nooit erg verdiept hebt in de werking van de voet.
Ik zou zeggen begin eens met de hele hoefnatuurlijk site door te spitten. Je zult dan merken dat er andere mogelijkheden zijn dan symptoombestrijding door platen met kit boven de ijzers te leggen. Wat dus inderdaad geen bal helpt.
Ik weet niet wat de DA morgen constateert en adviseert, maar laat die hoefsmid er buiten.
Ik hoop dat het meevalt morgen voor je paard en voor jou.
Hou je ons op de hoogte?

Piet

ah' tuurlijk Natuurlijk!

Waldo50 schreef op donderdag 13 oktober 2005, 16:54:


Ik heb er niks van gelezen, maar vindt de beschrijving schitterend.
Yes! Van harte welkom Waldo.

ah' tuurlijk Natuurlijk!

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:28:


Even een, in mijn ogen, kleine onduidelijkheid rechtzetten.
In de ene zin zeg je: Bouw de druk niet op, in de volgende heb je het over toenemende druk.
Ga mee met je paard met de zelfde aanhoudende druk en beloon elke beweging in de richting die jij wilt door druk los te laten.
Dat je van dat moment ook nog een bridge kunt maken door er Yes bij te zeggen en nog eens extra te belonen maakt dat het nog sneller werkt. Natuurlijk moet je dan je paard de betekenis van een bridge geleerd hebben.

Nu reageer ik op het bijtverhaal van Esther.
Shiny heeft ook een poosje de neiging gehad me te willen bijten als hem iets niet aanstond.
Nou kan je dat fijn negeren en wachten tot het moment komt dat je niet meer met een blauwe arm thuiskomt en dan zeggen: "zo, dat heb ik hem toch maar fijn afgeleerd, hij doet het niet meer" Maar blauw kleurt zo slecht bij mijn roodharig type met wit velletje. Dus heb ik dat anders aangepakt.
Hij deed et voornamelijk vanuit het geniep, als ik naast hem stond was het hoofd draaien en hap in m'n arm. Dan is er maar 1 oplossing en dat is even adequaat timen als met de bridge voor iets goeds: "laat hem zijn neus stoten tegen je elleboog" Let enorm goed op wanneer die mond naar je toe komt en beweeg je elleboog er naar toe. Laat hem schrikken. Wordt niet boos, houd je gezicht neutraal, reageer verder niet, ga gewoon door waar je mee bezig was. Shiny vondt het nodig om het hierna nog 1 keer te proberen, daarna vond hij het bijtspelletje niet zo grappig meer en heeft het nooit meer gedaan.
Kont naar me toedraaien, als ik dat niet wil, want vaak vraag ik dat juist, zou ik negeren door een paar stappen weg te lopen en zijn aandacht te vragen voor een leuke oefening. Maar eerlijk gezegd met clikkeren ben ik dat nog nooit tegen gekomen. Een paard, zeker een niet afgestompt paard, wil samen leuke dingen, zoals voetje geven en wijken en volgen en noem maar op, allemaal fantastisch leuke spelletjes!
Piet

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 14:42:


Sorry, maar wat ik bedoelde is dat, wanneer je het over Inge's boek hebt, je nergens het opvoeren/opbouwen van druk tegen zult komen.
Ook Bill Dorrance heeft het over "set it up and wait", niet wanneer je het beu bent : verhoog de druk.

epona schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 16:31:


Ik denk niet dat wanneer je je paard de keus geeft iets wel of niet te doen er dwang is. Beinvloeden dat hij de juiste keus maakt kan zonder dwang.
Piet