Yolanda Kuitert schreef op woensdag 19 oktober 2005, 12:03:


Dag Yolanda,

Heel vervelend zo'n situatie. Mensen kan je niet veranderen, dat moeten ze zelf doen. Als jouw instructrice/instructeur problemen heeft met jouw manier van rijden, stel hem dan de keuze, jou les geven = bitloos, of anders niet. Bij niet ga je gewoon op zoek naar een ander. Jij bepaalt op wat voor manier je les wil hebben toch, daar betaal je voor. Daar hoef je geen ruzie over te maken.
Ik sta op een pensionstalling waar (bijna) iedereen op de "natte apen" manier rijdt. Toch hebben we het gezellig met elkaar. Soms krijg ik vragen, vooral nu, nu ik geen gebruik meer maak van de stalsmid, en de hoefjes van mijn paarden zelf rasp en vijl. Ik geef ze antwoord op wat ze willen weten meer niet. Ze worden vanzelf nieuwschierig. Als ze dan meer willen weten vertel ik het ze graag. Een grappig voorbeeld is dat ze bijna allemaal hun paardjes zoaf en toe loswerken, dus dat gaat al goed.

Gewoon blijven lachen en genieten van de dingen die je doet.

Je hebt zelf ook de keuze in hoe je je voelt. Denk daar maar eens over na.

Veel plezier en geniet van je paardje!

Vrolijke groet,
Anna-Martine

Cledisa schreef op woensdag 19 oktober 2005, 13:30:


Hoi Monique,
Fijn om te horen dat er meer goede bekappers zijn. Jippie!
Die ontwikkeling gaat dus goed.

Natuurlijk hoop ik dat ook voor Joke. Het zit niet altijd mee in het leven.

Groetjes,
Anna-Martine

Dorien66 schreef op woensdag 19 oktober 2005, 15:06:


Nou......................
Ik zou heel graag mijn paarden een weiland met schuilstal willen geven. Mij lukt dat ook niet.
Of ik moet er kilometers voor rijden. Dan zit ik weer met tijdnood, ik werk 32 uur. Als ik nu bij mijn paarden ben weten m'n kinderen mij altijd te vinden. Verhuizen is geen optie. Mijn kinderen hebben al zoveel veranderingen meegemaakt; scheiding, nieuwe woonplaats, nieuwe school, nieuwe pappa, afscheid nemen. Dat wil ik ze niet aandoen.
Tja wie neemt er dan een paard hoor ik je denken.
Die heb ik al 22 jaar en heeft 18 jaar bij mij aan huis gestaan. Waarom ik er dan nog één bij neem? Tja die kwam als een Cadeautje binnenvallen en Cadeautjes doe je niet weg.
Op dit moment voor mij deze plek, wie weet wat er nog op mijn weg komt.......................

Dus, makkelijk gezegd: als je ECHT wil.

Groet,
Anna-Martine

Wil schreef op woensdag 19 oktober 2005, 16:51:


ze zijn er weer
HOERA!!

sorry Anna-Martine

jenny laurent schreef op woensdag 19 oktober 2005, 19:47:


Dag Jenny,

Ik zou je willen adviseren nog een jaar te wachten om op je pony te gaan zitten. Een paard van 3 moet nog zoveel groeien. En wat is een jaar op een paardenleven?
Maar ja, dat vroeg je niet.

Zadel en maat? Geheel afhankelijk van wat goed op je paard ligt. De maat heeft ook met jouw billenmaat te maken. Het is zo verschrikkelijk belangrijk dat het zadel goed op je paard ligt! Laat daar een deskundige naar kijken. Niet iemand die alleen maar de schoft opmeet en verder nergens naar kijkt.
Als je een zadel op maat laat maken, vergeet dan niet dat de rug van je pony, over een jaar of zelfs eerder, alweer een hele andere vorm heeft en het zadel niet meer zal passen.
Zolang je pony nog niet onder de man getraind is, zou ik kiezen voor een boomlooszadel. Deze past bijna op elke paarderug, dat is een groot voordeel.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en anders zijn er nog vele anderen die tips voor je hebben.

Groetjes,
Anna-Martine

Shirley Catsburg schreef op woensdag 19 oktober 2005, 21:14:


Hoi,
Mijn paardjes staan in de winter ook gedeeltelijk in de paddock, helaas.
en allebei in hun blootje. Op stal liggen de haren plat. Zodra ze buiten zijn zetten ze de haren op en ontstaat er een mooie dikke vacht. Ze regelen dat heel mooi zelf.

Groetjes,
Anna-Martine

Huertecilla schreef op woensdag 19 oktober 2005, 21:08:


Leg eens uit??

Anna-Martine

HannahFroukje schreef op donderdag 20 oktober 2005, 7:12:


Je komt op marktplaats ook tegen dat ze met die leeftijd ook al een mooi sprongetje kunnen maken. Grr

Anna-Martine

Cili schreef op donderdag 20 oktober 2005, 13:41:


Dag Cili,
O wat erg! Hier wordt ik helemaal naar van en boos tegelijk. Hoe moet jij je wel niet voelen.
Jij bent de enige die hier een keuze in kan maken. Volg je gevoel daarin, je hoeft toch nog niet meteen te beslissen lijkt mij.
Ik wens je heel veel sterkte toe.

Anna-Martine

Cili schreef op donderdag 20 oktober 2005, 15:20:


Cili,
Volgens mij weet je allang wat je wil maar maken de mensen om je heen het zo moeilijk voor je. Sta daar boven.

Wat je schrijft over dat je niet wil, dat ze pijn gaat krijgen, kan je ook anders bekijken. Geboren worden gaat ook niet zonder pijn, dood gaan ook niet. Daar moet een wezen zich op voorbereiden.
Het leven in 1 keer ontnemen als er nog levenslust is, is hard.

Mijn merrie is 25 jaar. Ze heeft ook pijn, door de artrose die ze heeft. Ook heeft ze geestelijke pijn. Zolang ik zie dat ze levenslustig is en nog kan genieten dan zegt dat mij genoeg.
Ik krijg ook reacties van mensen waarom ik haar nog heb, haar niet laat inslapen. Ze vinden dat ik haar beter weg kan doen zodat ik mijn dochter veel plezier kan doen om in de stal van mijn merrie een leuke pony te gaan stallen. (spreek voor gemak even in stalvorm) Die begrijpen het niet.

Pijn hoort bij het leven. Zolang jouw veulen nog eet en vrolijk oogt is er levenslust. Waarom dan in laten slapen?
Dat is mijn visie.

Ik heb erg met je te doen.
Sterkte,
Anna-Martine

Hans van Keeken schreef op donderdag 20 oktober 2005, 15:54:


Als het OCD zou zijn was dat op de foto te zien.
Mijn Cadeau heeft OCD in zijn sprongen gehad. Dat is verwijderd. Operatie is goed gegaan Cadeau is weer gezond.

ilonka schreef op woensdag 19 oktober 2005, 22:40:


HC,

Ik wil echt graag weten waarom NoNo??

Groetjes,
Anna-Martine