Huertecilla schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 19:09:
> Sabrina Adams schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:46:
>
>> Makkelijker gezegd dan gedaan.

> niet, zijn ze daarop aanspreekbaar; dat is verwijtbaar gedrag.
> Zij, maar ook jij....
>
>
vandaar dat ik een grote witte L op blauw veld op mijn buik en rug heb als ik met nog een vers paard(paard kan ook een sticker op zijn kont krijgen) op pad ga, we kunnen alles wel geoefend hebben maar de echte situaties kom je pas tegen als je alleen bent, de meeste keren kunnen we rekenen op voorzichtig gedrag van de andere mede weg genoten. Bij vragen leg ik altijd vriendelijk uit waarom, hoe en wanneer en idd dikke duim bij meedenkend gedrag ! al ben je van alle regelgeving op de hoogte en heb je van alles geoefend vooral op plotselinge geluiden klapperende wagentjes losse zeilen enorme landbouwmachines, paarden blijven vluchtdieren, eigenlijk zijn de makste de gevaarlijkste want dan verslapt de aandacht nog wel eens; ter illustratie mijn dikke kameraad van toendertijd rond de dertig had alles meegemaakt hij liep in zijn jongere jaren midden in amsterdam zijn huurkoets te trekken tussen de trams en alle verkeer door, hij stond zelfs letterlijk in de klas als paard van sinterklaas, je kon niet verkeersmakker vinden, maar toch zijn we een keer op de kletter gegaan met koets en al en om gekieperd, een ander paard ging op de vlucht omdat hij van iets schrok en die ouwe schrikt zich helemaal dood springt vooruit en wijkt uit en we worden gelanceerd over een boomstronk. Ik kies voor de meest voor ons veilige weg en als ik me aan de regels kan houden zal ik het niet nalaten maar als uit veiligheid een ruime interpretatie beter is kies ik daarvoor, en als ik daarvoor op de bon geslingerd wordt ,het zij zo. Ik ben ongeveer drie jaar niet meer aktief geweest in het verkeer met mijn paard dit jaar weer voor het eerst en ik moet zeggen dat het gebrek aan tolerantie naar paarden toe enorm is toegenomen, ik ben daar wel van geschrokken eigenlijk. De agressie die ik tegen kom terwijl ik boven op een viaduct over een snelweg sta ruim van te voren gebaren maak als rustig aan aub , en er vol naast mij op de toeter gedrukt wordt plus een middelvinger toe vind ik ten hemel schreiend (en dat is niet eenmalig helaas). Mijn paard is verkeersmak voor eigenlijk alles maar er blijven rare mensen die in hun blikkie zich eigenaar zich eigenaar van de wereld wanen. Ik stap af en loop met haar aan de hand over het viaduct als ze eventueel over de railing gaat dan maar liever zonder mij. Ik kan natuurlijk ook altijd in de bak blijven rijden dan heeft het overige verkeer ook geen hinder. Ze is trouwens wel een dame in het verkeer ze poept nooit plast nooit, en tikt ook nooit met haar hoef tegen haar voorhoofd.
Ina