Peet schreef op zondag 13 november 2005, 20:50:


Bedankt Petra. Jouw omschrijving lijkt er wel veel op.
DA komt morgenavond en vandaag was het al een stuk minder.
Ik hou jullie op de hoogte.

Groetje Nel.

Kaat Everaerts schreef op zaterdag 26 november 2005, 18:59:


Hoi Kaat.

Ik heb een soort tegelmal van ongeveer 60 bij 60. Als ik hierin specie giet dan vormt de mal een mooi mozaiek van stenen. Je hebt hierbij geen vlakke ondergrond nodig. Als je het pad niet meer wil kan je de stenen zo weghalen. Ik heb zelf hiervan ongeveer 20 m2 gemaakt. Goed te doen maar je moet het wel een beetje verdelen. (zwaar werk dat specie maken, je hebt per m2 ongeveer een halve kruiwagen nodig) Mijn paarden galopperen er zelfs overheen. Het ziet er ook nog eens mooi uit. De mal heb ik een keertje bij de Gamma gekocht. Is eigenlijk bedoeld om een tuinpad te maken maar hij fungeert prima als paardenpad.

Als de sneeuw weg is wil ik wel een foto voor je maken van de mal en het pad.

Groetjes Nel.

van lennep schreef op zondag 27 november 2005, 13:54:


Hoi Agness en Esther.

Ik denk ook dat je niet veel verder moet gaan Esther. Ik had een ruin die vanaf 1.2 jaar tot ongeveer 1.8 jaar bij mij stond. Super lief maar ook zeer zeker een eigen wil. Was nergens bang voor maar liet ook heel duidelijk merken als meneer ergens genoeg van had. Als je dan teveel doet dan werkt het averechts. 5 minuutjes was voor deze jongeling eigenlijk genoeg. Lopen deed hij uit zichzelf al genoeg en behendig werd hij vanzelf omdat mijn merrie vaak wat kattig uit de hoek kwam. Zelf werd ik ook reuze behendig (in het wegduiken als het jeugdig enthousiasme van Sammy iets te groot werd). Ik deed niet zo veel oefeningen met hem: hoofd omlaag, af en toe een stapje terug zetten, niet aan de voeremmer komen, voetjes geven. Ik ben al gauw gestopt met het belonen door middel van lovende woorden. Sammy werd helemaal hyper van mijn enthousiasme, en bokte van blijdschap de hele wei rond, óf hij liep me gewoon om in zijn blijdschap. Later heb ik me aangewend om hem eerst aan de kant te duwen totdat hij begreep dat ie onderaan de ladder stond, en daarna heb ik hem veel geaaid, gepoetst, en heb geprobeerd hem iets langer voetje geven te leren. Volgens mij begreep hij hieruit dat hij niet meer te wild moest worden in mijn buurt. De enige keren dat hij het daarna nog heeft gedaan was nadat ik wat langer met hem gewerkt heb in de poging om hem op de weide te laten bekappen. Dat was hem echt teveel en toen ging hij er ook al bokkend vandoor. Niet uit kwaadheid, maar eerder uit pure blijdschap dat hij weer "los" mocht. Boze woorden hebben dan geen zin volgens mij. Je moet bij zo'n jong paard gewoon heel goed opletten wanneer je de aandacht verliest. Een ouder paard kan je dan streng toespreken en die aandacht weer opeisen maar bij zo'n jonkie heeft dit absoluut een averechts effect. Speel gewoon een beetje meer met hem/haar zónder hem/haar al te hyper te laten worden en duw hem/haar af en toe aan de kant als hij/zij te opdringerig wordt. Dit was precies wat mijn merrie ook met hem deed.

Groetjes Nel.

Natasja Cornelissen schreef op maandag 28 november 2005, 12:31:


Ik heb het gewoon op het bestaande graspad gegoten. Het pad was al behoorlijk hard gelopen omdat het de verbinding is tudden paddock en weide. Het pad is ook nu behoorlijk goed blijven liggen. Alleen aan de zijkant waar nooit paarden hebben gelopen zijn enkele stenen ietwat verzakt maar voor de rest ligt het nog prima. Ook nu denderen de paardjes er gerust overheen.

Groetjes Nel.

Dag José.

De strekking van de hele discussie komt voor mij op een aantal cliché's neer.

Waar of niet waar:

1. Mannen (of misschien toch ook vrouwen) willen maar één ding..... gelijk hebben.

2. Als je er alleen maar op uit bent om je gelijk te halen verlies je meer dan dat je wint.

Frans heeft voor mij groot respect verdient door het openen van deze site.
Jammer genoeg verliest hij ook vaak stukjes door zo voorspelbaar te reageren. Of een paard oogkleppen op moet of niet is in deze niet zo belangrijk. Een mens kan wél kiezen. Jammer dat hij dan zelf zijn blikveld zo vernauwt.

Groetjes en succes met de discussie :)

Nel.