Huertecilla schreef op donderdag 17 november 2005, 19:39:
> Karin Haneveer schreef op donderdag 17 november 2005, 17:06:
>
>> van lennep schreef op donderdag 17 november 2005, 14:42:

> Het ritme van Karin is ook een goede truc hierbij om aandacht
> te vragen. Zo heb ik bij Capricho bijna gratis spelenderwijze
> een haast perfecte passage gekregen bij het wandelen over
> asfaltwegen
Dus langer halstertouw , dat is dan al de open deur voor Namkje want ik zorg altijd wel dat als het eng gaat worden er niets kan gebeuren dus ik duik even een akker op of een weiland in.Met autoos hoefd dat niet meer
, dan kan ik gewoon doorlopen met een losjes hangende lijn.
Ik denk dat Karin een juist woord schrijft over de basisopvoeding etc.En zover ben ik nog niet met haar. Mag nog niet overal aanzitten[vooral de uiers wil ze niet] en ik vind dat ze nog geregeld schrikkerig reageert als ik haar aanraak , ze verstijft dan even.
Als ik haar borstel is dat een stuk minder.
Ik denk dat het goed zou zijn als ik eerst nog meer aan het vertrouwen ga werken voordat ik haar met te enge dingen confronteer.
Het valt me van mezelf op dat sinds ze 24/7 buiten zijn ik ze niet zo snel pak om even te borstelen en aan te raken.Ik heb ook nog geen duidelijke beloning voor haar gevonden.Even krabbelen of aanraken is voor haar nog geen beloning.En mijn Goed zoo! komt ook nog niet echt over geloof ik. Misschien voer??Heb ik nog niet geprobeerd omdat ik bang ben dat ze dan te opdringerig word.
Wat ik wel merk is dat Namkje juist naar binnen valt als het ware en mij dan omverloopt , maar mijn fout was dan ook dat ik haar voor mij liet staan door zelf een stapje naar achteren te doen, waardoor ik het idee had dat ze kon kiezen waar ze naartoe zou gaan , maar ze valt dus naar binnen.
En van dat ritme klopt echt , alleen ik ga sloffen en Namkje komt er dan soms struikelend achteraan , heel grappig om dat te merken!
En jij 'zent' ik zeg , hheeehheeeeeee of ik zucht een keertje heel diep en hardop maar dat zijn eigenlijk de dingen om mij rustig te krijgen , waardoor ik hoop dat het overslaat op Namkje.
leuk hoor zulke verhalen en ook leerzaam!!!
Groetjes Esther