Spirithorses schreef op vrijdag 25 november 2005, 0:09:


probleem is dat paardenvijgen gewoon een grote homp zijn
maar die bestaat uit kleine niervormige onderdelen
die allemaal met een fijn laagje darmslijm omgeven zijn
dit zorgt voor een goeie vijg-exit.
als je de drollen gaat persen in een bakje, dan veroorzaakt dat laagje het uiteenvallen van de 'mestbriket' bij het drogen (zelf geprobeerd).
Daarom zou je de mest eerst nog verder moeten mengen met water
om hem helemaal uit elkaar te halen, goed doorkneden en dan persen om er zoveel mogelijk water uit te krijgen.
Als je dit allemaal manueel doet zal je snel ondervinden dat er lukratievere tijdverdrijven zijn. Als je dit machinaal wil doen kan je beginnen met je af te vragen of de uit mestbriketten gewonnen energie commercieel én ekologisch opweegt tegen alle benodigde produktieenergie (machinepark bouwen, onderhouden, stroomverbruik, droogproces, verpakking, transport en commercialisering .....)
en dan moet je de mensen nog zover krijgen om met stront te stoken.....

peter, privaat mestbeheerder

"wat het paard niet vreet, schijt het niet"

Peet schreef op vrijdag 25 november 2005, 22:32:


dus het paard wordt vijf !
peter

Ans Jondral schreef op zaterdag 26 november 2005, 10:51:


en gezien ie zn buitenste nog moet wisselen
wordt ie dus 5
peter

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 november 2005, 16:01:


vallen is niet zweven
zweven doe je als neerwaartse én opwaartse kracht gelijk zijn
vallen doe je als de neerwaartse kracht de opwaartse (luchtdruk/wrijving) kleiner is.
dus wordt springen vallen en niet zweven
tenzij jouw draagvlak zo groot wordt dat
beide krachten gelijk worden
en dit is weer een geval van kracht per oppervlakte.
Peter

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 november 2005, 22:45:


ook oneffenheden opvangen is druk verdelen
zie het hierbij als "dempen"
peter

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 november 2005, 17:56:


een veer die aansluit is géén veer meer
op dat moment is ze haar funktie kwijt
de veer wordt pas weer veer als ze haar oorspronkelijke EIGEN vorm weer aanneemt.
Bladveren in een wagen werken één-dimensionaal,
wat we bij een zadel zoeken is een drukverdelend iets dat zo nauwgezet mogelijk de lichaamsvorm van het paard (én van de ruiter) volgt
en alle inwerkend krachten (druk van de ruiter en zijn bewegingen én druk van het paard en zijn bewegingen) netjes gelijkmatig verdeeld volgens de draagmogelijkheden van de verschillende drukgebieden (dempend vlees en vet, of schokhard bot)
peter

Frans Veldman schreef op zondag 27 november 2005, 8:23:


nee de wervels moeten niet dragen,
gewoon omdat die niet gekoncipieerd zijn om schuifkrachten op te vangen (of slechts in geringe mate),
Het koncept van een boom in een zadel is dat de drukkrachten op de ribben terechtkomen die weliswaar aan de wervels bevestigd zijn maar op die manier een gespreide trekkracht overbrengen op de wervels ipv een punt-druk(schuif)kracht .
peter

e m kraak schreef op zondag 27 november 2005, 13:45:

van jou had ik toch wat beter verwacht dan worteltaart
bak ze lang, wordt ze taai, heb jij toch nog je veer....
de eigenheid van een veer is precies dat ze steeds weer haar oorspronkelijke vorm aanneemt, doet ze dat niet, dan heb je géén veer meer.
Neem maar weer die autobladveer : jij springt er op en de veer
wordt vlak tot op het moment dat jouw springkracht
gelijk wordt aan de materiaalweerstand van de veer
dan zorgt de veer ervoor dat jij het luchtruim her-kiest...
doet ze dat niet dan is jouw springkracht groter dan haar weerstand
en blijft je veer plat liggen op de grond
netjes aansluitend aan de bodem, wél, op dat moment is je veer
gestopt met een veer te zijn....
maar dat had jij al lang gesnapt

in de verenwinkel, tussen het dons en de struisen....
heb ik ook nooit beweerd

of misschien wel op een zadelboom, lijkt me,
die bestaat ook uit twee steunpunten links en rechts van de ruggengraat, verbonden door een vaste of bewegende "brug" ( frans' gekromde bladveer)
zijn we terug bij af
en weer
Peter

Huertecilla schreef op zondag 27 november 2005, 17:53:


en toch blijft het drukverdelend : of het nu gelijkmatig, ongelijkmatig , verspreid, gepunt, paraboloid of anders is,
zodra je druk hebt krijg je krachtverdeling of krachtspreiding al is het maar als 1/1, anders hang je maar wat te hangen in het luchtledige want zelfs lucht spreidt of verdeelt druk, noem het dan maar "wrijving" of in een ander medium "kleef".....
je kan er niet omheen al negeer je het of wordt je er gewoon gek van....
Peter

Huertecilla schreef op maandag 28 november 2005, 10:10:


toch nog maar 'n keertje : eigenlijk zitten we er allemaal naast als we het over drukverdelend hebben, het moet zijn KRACHTVERDELEND.
druk = KRACHT / oppervlakte
dus is druk = eenheid Pascal = kracht(=eenheid Newton) per vierkante meter

waarbij je N/m2/m2 effektieve onzin is en stom van me dat ik daar in je eerdere bericht niet op had gereageerd en dezelfde stomme fout bleef maken. en de reden is dat ik professioneel kontinu met krachten wordt gekonfronteerd maar dat die worden altijd of als druk (krachten naar elkaar toe zoals ruiter op de rug van een paard) of als trek (krachten van elkaar weg zoals een ruiter aan de buik van een paard) voorgesteld .

voor nick : als jij 100 kg weegt en op een suikerklontje gaat staan van 2 bij 2cm dan wordt jouw (druk)kracht (op de grond) van 100 kg verdeeld over 4cm2 = 25 kg/cm2
als je op een cementtegel gaat staan van 30 bij 30 dan wordt je 100 kg verdeeld over 900 cm2 jouw druk wordt dan 0,11 kg/cm2

ga je nu op een kussentje van 30 bij 30 staan dan wordt je 100 kg kracht gewoon verdeeld over de oppervlakte van je voeten (onevenredig met het gros onder je hielen en een schuine steunkracht naar je gespreide tenen)

Peter