MizzPoeZ schreef op dinsdag 29 november 2005, 13:30:


Op wat voor manier heeft het paard er last van?? Hij is bij deze uitgenodigd om eens bij ons te komen kijken. Onze pony's zitten inmiddels ook goed in hun vacht. Worden 4x per week intensief bereden en hebben nergens last van. Na het rijden stappen we uit tot ze afgekoeld zijn en ze gaan zonder pardon nat terug het weiland op. Dit gaat al meer dan 10 jaar goed. En een leuke bijkomstigheid ze mankeren nooit wat. Ze zitten goed in hun vel. Er is nog nooit een veearts ontboden vanwege luchtwegproblemen of wat voor probleem dan ook die mensen verwachten bij paarden die zonder deken buiten staan. We zitten in Tienhoven een kwartiertje van Hilversum vandaan. Dus laat maar komen. Misschien dat hij na het zien van onze pony's wel overtuigd is. Maar ik vrees het ergste.

Monique

Harm Muis schreef op donderdag 8 december 2005, 11:12:


Hoi Harm,

Naar aanleiding van jouw oproep heb ik even gekeken of je toevallig ook al een oproep geplaatst had op ww.paardgestolen.nl. Toen ik de foto zag schrok ik me een hoedje. Ik meende namelijk Saskia te herkennen en dat zou betekenen dat dit de Mighty is die jarenlang op De Bree heeft gestaan in Zeist. Ik had via via gehoord dat ze een geweldig plekje had gekregen ondanks haar klachten. Ik vind het vreselijk dat dit gebeurd is voor je en voor de pony uiteraard. Het is mijn grootste nachtmerrie want mijn pony's staan ook in natuurgebied met gelukkig wel veel sociale controle maar daar laat een dief zich niet door weerhouden. Ik zal zeker mijn ogen en oren open houden en meerdere mensen verzoeken dit ook te doen.
Ik wens je veel succes met het vinden van Mighty.

Groetjes,

Monique

p.s. is Mighty 2x ontvreemd? Op de site van paard gestolen staat ook dat ze is gestolen uit de omgeving Oosterhout (NB).

Harm Muis schreef op donderdag 8 december 2005, 11:12:


Harm nog een tip mocht je er nog niet aan hebben gedacht. Kijk a.s. maandag op de paardenmarkt in Utrecht. (veemarkthallen). Ik krijg net te horen dat daar wel eens gestolen paarden/pony's zijn teruggevonden. Het is zowiezo raadzaam de markten waar paarden worden verkocht af te gaan wordt geadviseerd.
succes!!

Monique

Pascal de Boer schreef op woensdag 14 december 2005, 13:11:


Hoi Pascal,

Ook toevallig dat jij die vraag stelt. Ik zat met hetzelfde probleem. Ik kocht Salerno 2 jaar terug als doodsbang welshruintje van 6 jaar. Eenmaal thuis bij mij op het land ontpopte hij zich als een dominant ponytje die elke ruin letterlijk "verrot" trapte en alle merries om zich heen verzamelde. Het was wel interessant om te zien hoe er een nieuwe rangorde bepaald ging worden maar we waren niet zo blij met zijn agressie naar de andere ruinen toe. De merries die hengstig waren werden gedekt. We hadden echt zoiets van wat is dit nu weer en wat moeten we hier mee want met 3 shetlandmerries zou dat betekenen dat er de kans in zat dat we 3 veulens zouden krijgen. Ik heb toen wat informatie ingewonnen wij onze veearts en die sprak ook over bloedonderzoek maar raadde operatie af omdat, zoals Frans al zei, dit niet zonder riscico's zou zijn. Verder zei hij ook dat de kans klein was dat Salerno vruchtbaar zou zijn mocht hij een zogenaamde klophengst zijn. We hebben het dus zo maar gelaten. Nu 2 jaar later weet hij zijn plek. De ruinen laat hij met rust. Hij is geen vriendjes met ze want met zoveel vrouwen (inmiddels 5) vind hij dat schijnbaar niet nodig maar hij tolereert de andere ruinen. Verder dekt hij er lustig op los zelfs van de week nog. (en ik maar denken dat merries niet hengstig zijn in de winter ik leer elke keer weer) Hij heeft wel één vaste vriendin maar gaat "vreemd" zodra er een ander hengstig is. Ik denk zelf dat hij leeft als god in Frankrijk en laat hem dan ook lekker zijn gang gaan. Ik denk dat jij dat ook lekker moet doen. Als ik af ga op de informatie die ik heb vergaard zal de kans klein zijn dat je volgend jaar een weiland met veulens zal hebben.

Groetjes,
Monique

MizzPoeZ schreef op woensdag 14 december 2005, 16:42:


Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik de beschikking heb over zo'n 4 ha land waar alleen mijn pony's opstaan. Ik moet zeggen dat elke "nieuwe" ruin die we tegenkomen weer een reactie opleverd. Soms lijkt het wel of hij nooit een soortgenoot heeft gezien (is natuurlijk niet zo maar zo reageert hij op elk onbekende soortgenoot) Dan is het een echte hengst maakt hij zich groot (en hij is maar 1.20 m.) Hij maakt dan ook veel geluid. Gelukkig is hij voor ons enorm lief. Zal nooit een vlieg kwaad doen. Dus vandaar dat we het zo maar laten. Veulens komen er niet want dan had ik er nou al zo'n 6 gehad. Maar ik begrijp dat jij niet anders kan. Salerno is voor zover ik kan beoordelen heel gelukkig in zijn situatie. Wie zou dat niet zijn met 5 vrouwen die te pas en te onpas voor hem klaar staan? En de ruinen laat hij met rust. Een kijkoperatie heb ik het destijds ook over gehad maar dat schijnt enorm kostbaar te zijn volgens zeggen. Als het echt nodig was geweest had ik het uiteraard laten doen maar nu ruim 2 jaar later heeft hij zich zo goed aangepast in de kudde dat ik het wel best vind. Zelfs mijn nieuwe ruin heeft hij na wat uitsloverij geaccepteerd.
Jij in ieder geval veel succes met je welshpony.

Groetjes, Monique

Ik wilde jullie even wijzen op deze site: www.paardenopvangellugarbueno.web-log.nl

Shirley doet mijn insziens geweldig werk en ze krijgt geen subsidie maar moet het het allemaal zelf bekostigen. Vorig jaar heb ik Eros (toen 6 maanden) bij haar geadopteerd. Hij stond al met één been in de slachtruimte vanwege het simpele feit dat hij 2 maanogen had en de fokker er niets mee kon. Shirley is hem als een gek op gaan halen met de betreffende fokker en gaf hem een tijdelijk liefdevol tehuis. In eerste instantie ging het verhaal dat Eros niet kon worden opgenomen in het stamboek maar later bleek dat er gewoon niet veel vraag was naar welengstjes met maanogen. Conclusie?? Dan maar naar de slacht.

Hoe dan ook het zou geweldig zijn als jullie met de feestdagen in het vooruitzicht misschien wat kunnen betekenen voor de "kindjes" van Shirley in de vorm van bijvoorbeeld een kleine donatie.

Ik zou zeggen lees de site en oordeel zelf.

Monique

Kentuck schreef op maandag 19 december 2005, 14:49:


Hoi,

Mijn vos was ook altijd zeiknat als hij van de trailer afkwam. Zelfs het veewagentje wat we later aanschafte maakte geen verschil. Het druppelde gewoon van zijn lijf af. En hij gaat altijd op pad met zijn vriendin dus had gezelschap. Op een gegeven moment was hij ook moeilijk te laden. Ik heb hem toen één keer, op advies, wat Rescue gegeven. Hij kwam wat klam de veewagen af dus een behoorlijke vooruitgang alleen was hij zo relaxed dat hij niet meer vooruit te branden was. Geen oplossing dus. Op een gegeven moment hebben wij (aangezien het laden een groter probleem werd)de hulp ingeroepen van Erik Jansen ( www.onc-africhting.nl ) Sindsdien geen centje pijn meer. Hij gaat heel relaxed de veewagen op en komt er net zo en kurkdroog weer vanaf. Misschien een idee?

Groetjes,
Monique

Kentuck schreef op woensdag 21 december 2005, 10:35:


Hoi,

Erik komt zeker langs bij de mensen. Nou weet ik alleen niet of hij ook naar Groningen komt maar dat kan je hem uiteraard vragen. Mijn pony's staan in de provincie Utrecht en hij kwam naar ons toe. Hij vraagt uiteraard wat reiskostenvergoeding. Ik zou zeggen bel hem eens. Misschien heeft hij ook een andere oplossing voor je in de buurt. Wij allemaal en met name de pony's zijn hem nog steeds dankbaar voor wat hij heeft bereikt. Nu een jaar later gaat het nog steeds prima. Dus het is geen tijdelijk iets. De pony's lopen uit zichzelf de veewagen op als we ze voor de laadklep losklikken en komen er super relaxed weer vanaf. Ze gaan nu ook zonder probleem alleen mee. Het vriendje of vriendinnetje wat op het land achterblijft heeft er meer moeite mee dat hij/zij achterblijft dan degene die op de veewagen staat. Wij hadden nooit verwacht dat dit resultaat ooit bereikt zou worden. Na zoveel ellende en stress vinden wij het telkens weer een wonder dat ze zo ontspannen de veewagen opstappen en er zonder stress weer afkomen. Ik hoop voor je dat Erik jou en je paardje kan helpen. Veel succes!

Groetjes,
Monique

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 19:08:


Hallo,

Ik wilde hier even op reageren om de mensen die het nog niet weten ervan bewust te maken dat je een shetlander nooit en te nimmer moet laten vasten. Helaas weet ik het ook pas sinds kort en gelukkig is het bij mijn shetlander goed afgelopen al heeft ze er wel een blijvende lichte leverbeschadiging aan overgehouden. Gina Blue werd 2 maanden geleden op het land gevonden met koliekverschijnselen. De veearts adviseerde wat er normaal ook altijd geadviseerd wordt bij dit soort klachten 24 uur vasten en dan een plukje hooi en dat opvoeren. Gina wilde echter helemaal niet meer eten na 24 uur en bloedonderzoek wees toen uit dat haar leverwaarden ernstig verhoogd waren. Ze was dood en doodziek. Op een gegeven moment dachten ze zelfs de verkeerde diagnose te hebben gesteld en dachten ze dat het JKK vergiftiging was. Wij waren er heilig van overtuigd dat dit niet het geval kon zijn omdat wij dagelijks het land controleerde. Toch maar op advies andere pony's ook getest en daar kwam zoals verwacht en niets uit. Per toeval kwam ik in gesprek met een dierenarts voor kleine huisdieren en die vertelde mij dat zij tijdens haar studie had geleerd dat je een shetlander nooit mag laten vasten. Dat had te maken met het feit hoe ze van oudsher gefokt werden. Shetlanders zijn erg sobere pony's die met weinig goed kunnen leven. Echter vandaag de dag worden veel pony's op volle weilanden gezet waardoor ze te dik worden. Als je ze dan laat vasten gebeurt er iets in dat lichaam waardoor er leververvetting optreed waardoor een leverbeschadiging wat zelfs kan resulteren in de dood. Het is Gina gelukkig bespaard gebleven op een lichte beschadiging na maar ik hoop dat ik hiermee eventuele andere shetten dat bespaar.

Groetjes,

Monique

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 12 januari 2006, 12:40:


Ik zou willen dat mensen hun lieveling (hoewel ze het met de beste bedoelingen doen uiteraard) niet meer om welke reden dan ook gratis aanbieden voor een goed tehuis of tijdelijk in verband met bijvoorbeeld ziekte elders onderbrengen om zo het dier op conditie te houden. Ik las laatst een verhaal (waar gebeurd) over een meisje die door een ongeluk iets met haar rug had en een paar maanden niet kon rijden. Haar ouders wilde de pony niet vet laten worden op het land en besloten de pony tijdelijk uit te lenen aan iemand die een manege bezat waar hij gehandicapte kinderen liet rijden. Ze hadden veel goede berichten over hem gehoord. De pony, een schimmelmerrie van 10 jaar, heeft hij opgehaald en dat is de laatste keer dat ze haar levend hebben gezien. Na twee weken wilde dat meisje graag haar pony bezoeken. Daar aangekomen was de pony weg en de man wist van niets. Onder druk van de politie heeft hij wat informatie verschaft en zijn ze er na veel onderzoek achter gekomen dat de pony in korte tijd vijf eigenaren had gehad en de laatste heeft haar naar de slacht gebracht. Ik durf best te zeggen dat het verhaal me enorm aangreep en ik er wel wat traantjes om gelaten heb. Je kan je natuurlijk afvragen waarom die ouders niet verder geïnformeerd hebben maar het fijne zullen we nooit weten. Het verdriet is er niet minder om. Helaas kan je niet iedereen meer vertrouwen vandaag de dag. Ik heb meerdere verhalen gehoord over dit soort acties. Te triest voor woorden. Dus goede afspraken en eventueel een juridisch waterdicht contract met sancties daarin indien niet aan de afspraak wordt gehouden lijkt mij een pre. Je paard of pony zelf houden en een andere oplossing zoeken is eigenlijk nog beter.

Monique

Spirithorses schreef op donderdag 12 januari 2006, 14:09:


Hoi Pien,

Er zijn helaas weinig mensen zoals jij. Alle lof!! Ik begrijp je verhaal maar ik vraag me af of jij ooit nog wat hoort van de mensen waarvan jij het paard heb opgevangen. Ik heb het over de categorie mensen die graag op de hoogte gehouden willen worden over het wel en wee van hun lieveling die ze met pijn in hun hart hebben moeten wegdoen en er dan achter komen dat het dier of is doorverkocht en onvindbaar of geslacht. Ik heb al heel wat verhalen gehoord hierover en ze zijn allen in- en intriest. Helaas zijn de meeste mensen niet zo betrouwbaar als jij vandaar dat ik adviseer om, zoals jij ook doet, een goed contract op te stellen of de pony zelf te houden en te verhuren zodat de kosten dalen en je een oogje in het zeil kan houden of alles goed gaat. Ik heb mijn hengstveulen ook van een goede betrouwbare opvang. Hij had indien de opvang hem niet had opgenomen niet meer op deze aardbol rondgelopen. En dat alleen vanwege zijn maanogen. Er zijn dus andere oplossingen dan ze aan de eerste de beste mee te geven. Men moet alleen de tijd nemen om dit uit te zoeken.

Groetjes,
Monique

Spirithorses schreef op donderdag 12 januari 2006, 14:23:


Neem eens contact op met paardenopvang El Lugar Bueno in Ermelo van Shirley Schut. email: bonheur@planet.nl
Ze heeft net een nieuwe locatie geopend. Aanstaande zaterdag heeft ze open dag. Zij heeft altijd plaats en anders maakt ze het.

Groet,

Monique
e mail shirley@bonheur