Spirithorses schreef op woensdag 14 december 2005, 23:19:


Mijn meest opvallende ervaringen zijn:
- beter snél, in draf/galop, de afstand afleggen dan rustig stappen
- zorg dat de paarden zich vrij kunnen bewegen in het bivak

Verder is het logisch dat gewicht kritisch is; neem zo weinig mogelijk mee dus overnacht in herbergen of samen in een slaapzak onder een zijl.

Bij de voorbereiding loont het de moeite om vooraf hooi-/strobalen en evt. bijvoer in bewaring te geven vlakbij het te verwachten bivak.
Leer vooraf je paarden uit een voederzak te eten en uit een emmer te drinken. Voederzakken en opvouwbare emmers neem je wel mee.

Ik ga ervan uit dat je zeker stelt dat de ruiters voldoende fit zijn, want een stijve ruiter sloopt elk paard.

Voor de rest hoor ik wel wat je weten wil.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 15 december 2005, 11:34:


TÓP Els. Volhouden, dit is mijn ervaring van zojuist:

Vannacht ga ik van de volle maan genieten en een lange terreinrit maken. Daarom wilde ik vanmorgen Arabella vast een beetje borstelen en wat met haar doen; lopen dus.
Heb haar níet de lange lijn aangeknoopt want was wat anders van plan

Ze liep heer;ijk en achter Cortijuelo liet ze op een simpele vraag met de stem vanuit positie 3 een Hoge School draf zien waar de tranen van in je ogen schieten zo mooi en ontspannen. Ze blijft dan héél lichtjes schuin naar me kijken en loopt feitelijk schouder binnenwaards.
Na de gebruikelijke kletsstops onderweg besloot ik haar inderdaad letterlijk los te laten.; aan onze kant van de provinvciale weg bij Cortijuelo heb ik het leidtouw als een lariat om haar hals geknoopt en ben zo door de campo naar huis gegaan. Stap, draf, stop, draf, links, rechts, troelale, bomen, rivier etc.... netter als een perfect gedresseerd hondje. Kon haar ook links of rechts, schuin voor, schuin achter en zelfs 10 meter achter me laten lopen op verzoek.
Bij huis riep ik mijn lief en met de roepende paarden in het zicht draaide ik in een rustig drafje om, van huis weg en superrustig volgede ze alle figuren in het aangegeven tempo.
Onder Casilla Pedrosa langs is ze nooit zo op haar gemak en nu stak ze haar snoet en nek onder mijn arm
Bij Rosa naar beneden, langs de wei, voor het huis langs en weer naar de wei; alles los en helemaal perféct.
Ben een klein uurtje op pad geweest en he-le-maal in de wolken; wat is dít toch mooi zeg.....

HC