Cassandra Berg schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:36:
> Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:14:
>
>> Frans Veldman schreef :

> altijd maar met zijn tweetjes, Bright en ik, en dan is dat best
> wel eens eng.
>
> Cassandra
Nog even over dat rugzakje. Ik kijk altijd uit dat ik geen scherpe dingen op mijn lichaam draag. Op mijn rug heb ik altijd een waterrugzak met anderhalve liter water. Achterop Bright heb ik mijn zadeltassen met daarin reserveteugels, het hoofdstel, een panieksluiting die ik aan de lijn vast kan maken als ik onderweg haar vast moet zetten om iets te doen. Bovendien heb ik altijd een klein hoefmesje en een hoevenkrabber bij me. Het mesje zit in een dik stuk papier gewikkeld zodat het niet in Bright kan steken als zij onderuit gaat en dat zou ik bij nader inzien ook met de hoevenkrabber moeten doen. Mijn mobieltje heb ik in een heuptas, samen met huissleutels en dergelijke. Die wil ik niet kwijtraken als ik val en paard ervandoor gaat. Hier moet ik iets anders voor bedenken want het is mij al een keer gebeurd dat ik door een rare beweging van Bright naar voren vloog en de riem van mijn heuptas over de zadelknop schoot. Ik zat muurvast omdat ze vrolijk door bleef draven. Het is weer goedgekomen allemaal maar ik moet er echt iets anders op bedenken.
Dan nog links aan mijn arm de ontvanger van de hartslagmeter en rechts mijn GPS. Extra batterijen in de heuptas. Oh ja, en heel belangrijk, Regenpak bij slecht weer achter aan het zadel. En in de zadeltassen mijn brood. 's Winters heb ik zelfs lampjes bij mij als ik laat ga rijden. Ik ben één keer in het donker teruggekomen en dat was heel eng, want auto's zien je niet.
Reflecterend hes aan bij slecht weer. Zo kunnen we wel een hele dag op pad met zijn tweetjes. Voor een klein ritje heb ik aan zadel en teugels genog hoor.
Cassandra