Niki schreef op donderdag 26 januari 2006, 20:43:


Hoe smeriger het paard, hoe gelukkiger zijn aard !

Ja we rijden zonder bit in, met zachte hand luisterd hij beter !

Klopt geen ijzers, zijn hoeven zijn ijzersterk !

Niki schreef op donderdag 26 januari 2006, 20:14:


Ja overdag mag ze er wel bij blijven lopen, in het groepje van vier. Die twee kunnen echt heel goed met elkaar, lopen samen de hele dag, eten samen van 1 hoop en drinken samen uit de metselkuip. Niet altijd natuurlijk. Maar nooit erger wegsturen dan een waarschuwing. Ik geloof haar direct dat ze een flinke waarschuwing gezien heeft. En bij je eigen paard is dat nooit leuk om te zien. Als je dan ook nog de eigen stal ziet als een soort slaapkamertje van je paard, dan is de keuze voorstelbaar.

Even een link naar mensen.
In onze cultuur leggen we onze baby's ook in een eigen bedje in een eigen kamer. Een stalletje in een grotere stal. En de ouders slapen ver weg, op een andere planeet, in baby/peuter begrippen. De spijltjes van een kinderbedje zijn de tralies om hem weg te houden van waar hij o zo graag wil zijn, bij zijn ouders. Zo'n klein kwetsbaar kindje moet alleen leren slapen, je wilt niet weten hoe veel leed veroorzaakt wordt door dit onnatuurlijke opsluiten van een pril mensenkind.

Het kan ook anders, 16 jaar geleden hebben wij ons bed afgebroken en de matrassen op de vloer gelegd, Zo hebben we vier of vijf jaar heerlijk samen geslapen met onze 2 kinderen. Genoeg ruimte en gezelligheid.

Oke gaat niet over paarden, maar er zitten nog zoveel onnatuurlijke elementen in onze omgang met kinderen, dat ik 't toch effe wou zeggen.

Michiel

Spirithorses schreef op donderdag 26 januari 2006, 22:25:


Het gaat toch wel over paarden. Een paard opsluiten zodat hij niet bij andere paarden kan zijn, is vergelijkbaar met een baby en peuter opsluiten zodat hij niet bij andere mensen kan zijn. Paard gericht zijn, maakt automatisch mens gericht zijn.

Ik wist eerst ook niets van de voordelen van de draagdoek (slendang) mijn 2de, Tessel dus, heeft er ook onafgebroken in gelegen en in gezeten. Heb jij ook vast het boek van Jean Liedloff gelezen: "Op zoek naar het ware geluk"? Terug naar paarden, de draagdoek periode (tot kruipen) is vergelijkbaar met het al of niet scheiden van merrie en veulen. Het natuurlijke gedrag van het veulen is om lange tijd in de nabijheid te blijven van zijn moeder. In de zelfde wei waar hij als vanzelf leert onafhankelijk te zijn. Precies zo leerd een baby de wereld kennen vanuit de veilige nabijheid in de draagdoek totdat het kruipend op eigen onderzoek uitgaat. Een baby die liggend naar het plafond ligt te staren, of naar zijn mobiel, is vergelijkbaar met een veulen die zijn moeder niet kan zien.

En zo zijn er nog wel meer overeenkomsten, of wat we kunnen leren van paarden, over hoe we natuurlijker met elkaar om kunnen gaan.
Wat dacht je van duidelijk je eigen grens aangeven?


Michiel

van lennep schreef op vrijdag 27 januari 2006, 13:29:


Als maike er niet meer zou zijn, zou je een ander paard voor je veulen erbij kopen, ja toch? Wel koop dat paard nu al, zodat het veulen geen zorg meer voor jullie is. En in die nieuwe situatie ben je vrijer om te beslissen of Maike een paard waardig leven heeft of niet.

Michiel

CooLLady schreef op zaterdag 28 januari 2006, 1:24:


Hoi Milena

Het punt is, je kan de stal eigenaar niet dwingen.
Hij kan jou wel verhinderen ZIJN kuil op te voeren.
Puur practisch gezien, zou ik mijn eigen balen hooi kopen.
En dat aan mijn paard gaan voeren, als je dat echt belangrijk vindt.
Het kuil zo neerleggen dat er het minst vertrapt wordt, is natuurlijk altijd aan te raden. Een metselkuip kopen? Die bakken zijn spotgoedkoop.

Michiel

Gregoor Lendfers schreef op zaterdag 28 januari 2006, 17:33:


Ha ha bij ons op stal, staan de meeste paarden in hun hok met een deken op. En op het prikbord heeft iemand geschreven, dat de stallen niet uitgemest moeten worden, opmdat dit warmer is voor de paarden.
Onderweg kom ik altijd langs manege ritsaert, een klasieke grote manege, en daar lopen de paarden buiten in de wei, geschoren en al, en zonder dekens. Nu zal dat wel voor enkele uren sochtends zijn, maar toch leuk om te zien, als tegenhanger tegen de koudeziekte.

Michiel

trea hoex schreef op zaterdag 28 januari 2006, 22:29:



Met metselkuipen kan dit systeem ook, bedacht ik net.

Maak een zo rond mogelijk rooster ter grote van de bodem, deze kan mee zakken met het hooi tot op de bodem. Om scheef trekken en er boven uit trekken te voorkomen zijn drie verticale ijzerdraden genoeg.

Maak deze ijzerdraden als geleiders vast bijna onder en bijna boven in de kuip. Mooi verdeelt zodat de cirkel in drie punten opgedeeld wordt. Nu kun je met 3 kettingstukjes (losklikbaar) het ronde rooster vastklikken aan de drie geleiders. Om het hooi eronder te doen, zullen twee van de geleiderringen makkelijk losklikbaar moeten zijn.

Net als bij mijn halstertouwen en teugels gebruik ik daar van die makkelijke lichte ijzertjes voor, die de vorm van een ongepelde pinda hebben De naam weet ik zo gauw niet, ze zijn er in verschillende maten. En veel lichter dan een musketonhaak.

Nu de metselkuip toch al lek is, kun je ook nog enkele gaatjes in de bodem boren, zodat er geen water in blijft staan.
Een prima hooiton dacht ik zo, de grote van de mazen in het rek weet ik niet precies, de genoemde 15 cm bij 15 cm kon best wel eens goed zijn.

Michiel

Cassandra Berg schreef op zondag 29 januari 2006, 20:09:


Klopt zo breedrond als de bodem is, en die tapsheid is ook geen probleem. De kettinkjes aan de geleiding zitten bij een volle bak strak en als de bak bijna leeg is, hangen de kettinkjes los.

Michiel

Spirithorses schreef op zondag 29 januari 2006, 22:05:


Vanmorgen weer meer hopen hooi (dan paarden) neergelegd.
En ver uit elkaar, zo hebben ze het gezellig, lopen meer en hebben contact met elkaar. Dat kan ook een nadeel zijn, als je met bakken werkt, bakken maak je per definitie zuinig, 1 of 2 bijvoorbeeld.
Daar valt weinig tussen te wandelen.
Ook leg ik de hoopjes als het kan windvrij tegen het wegwaaien en niet op de hoek van de schuur, waar de paarden op de tocht staan.
Kortom vrij neer leggen heeft ook zijn voordelen.

Michiel

Hoi
Even een update over Jur, hij is er nu 4 weken. En eerder schreef ik dat hij teveel energie had en dat we met de fiets ernaast korte stukjes draf deden, omdat hij nog niet rustig kon draven.

Het is wel een fantastisch paard ! Tessel en ik zijn erg gek met hem. Hij is op het erf zo mak als een lammetje. Met zijn hoofd laag loopt hij mee, zelfs los en likt handen, kijkt rond bij de stallen en mensen. In contact met andere paarden is hij aardig en meestal ranghoger ook nog. Als zijn gedrag op een buitenrit zo wordt als op het erf, dan hebben we binnen 't jaar ons touwhalster thuis laten en zonder optoming Zwolle doorkruisen. Dat energie teveel raakt hij nu kwijt doordat hij drie merries bij zich heeft staan.

Met de fiets ernaast en Tessel of ik erop, hebben we al enkele ritten buiten gemaakt. Hij moet wel wennen, aan die nieuwe omgevingen, bossen, fietspaden drukke autowegen viaducten, nieuw bouwwijken een mooi park met heuvels en ronde bruggetjes. Het arme paard krijgt veel afwisseling, hij kijkt zijn ogen uit en weet soms niet welke kant op thuis is. Op een klikje gaat hij in draf en op stem komt Jur terug in stap. Ideaal paard of niet, we hebben nog nooit zo'n prachtig paardje bereden. Elk paard heeft zijn goed kanten natuurlijk, Shadow was super verkeersmak en nergens bang voor. dan is Jur iets schichtiger en meer voorwaarts.

Vandaag voor 't eerst alleen rijdend weg geweest, door Zwolle-zuid naar het park toe. Wat een verschil, nu zonder Tessel op de fiets ernaast, is hij erg onzeker. Logisch wel, het vertrouwen zal langzaam groeien, daar ben ik niet bang voor. De heen weg heb ik bijna helemaal gelopen, omdat hij uit onzekerheid telkens om wou keren. Aan het leidtouw volgt hij echter weer super braaf. De terugweg kon ik wel rijden, op het ronde houten bruggetje na. Waar we de vorige keer wel over konden, als de fiets maar voor gaat.

Opstijgen doen we trouwens niet meer aan de stijgbeugels, hij geeft duidelijk aan, hier veel moeite mee te hebben. Ik hoop niet dat dit een verborgen rug probleem is. We helpen elkaar erop of zoals vandaag pak ik bankjes of een muurtje, hier werkt hij wel goed aan mee gelukkig.

Het meegaan met Jur zit hem nu in kleine dingen, laten ruiken, mogen stil staan, zwalken van links naar rechts als dit veilig is (dat spreekt vanzelf). We waren zaterdag de dijk op gedraafd met uitzicht op de rivier de IJssel. Jur keek even kort en maakte rechtsom keer, zonde van het mooie uitzicht, wel een mooi eigen initiatief vond ik.

Ik weet dat sommigen, telkens een zelfde (steeds grotere) route nemen, om het paard zich zekerder te laten voelen op een buitenrit. Ik heb het voordeel dat Tessel mee kan op de fiets en niet te lui ben om te lopen. Ben nu al benieuwd hoe het over een maand zal zijn. Wel leuk dit wennen aan elkaar.

Michiel

Heel mooi Moniek!
Heerlijk he, adviezen om niets te doen en 2 schaapjes erbij.
Grondmonster is ook slim en niet duur.
Nu verstandig aanpakken, geeft al snel het mooiste resultaat
waar je de rest van je leven heel tevreden over kunt zijn.

Dan denk ik aan, een graafmachine die hoogteverschil gaat maken.
Dit is ook enorm goed voor gevarieerde begroeing, goed voor de spieren van je paarden en heuvels zijn heel goed voor hun gevoel van welbevinden.

Heggen voor het uit de wind kunnen staan.
En gebroken puin laten komen voor perfecte hoeven, scheelt ook
aardig met raspen de rest van je leven

Tja een kostenplaatje hiervan weet ik niet, zal al gauw zo'n 4000 euro zijn. 2 schaapjes? Stenen 600 euro, heggen? Graafmachine?

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 31 januari 2006, 9:15:


Hoogteverschil helpt natuurlijk ook enorm om het land droger te houden swinters en in natte periodes. Zodat de paarden minder vaak op een klein stuk gehuden moeten worden omdat ze anders het hele land kapot lopen.

En als je op het lagere deel dan enkele bomen plant, dan hebben ze over een paar jaar, in de zomer ook schaduw, en valhout om op te kauwen, wilg bijvoorbeeld, groeit snel en is gezond.

Michiel

Ans Jondral schreef op dinsdag 31 januari 2006, 11:41:


> Mijn wei ziet er nu al uit als een gebarricadeerd fort. Ik heb

Ik zou geen woordje gaan wisselen, als ik niet
redelijk vriendelijk zou kunnen blijven. En als je je goed begrijp
dan kun je dat niet op dit moment.
De kans op escalatie van het probleem is groot/onbekent namenlijk.

Inspecteer je afrastering, dat is niet de goedkoopste maar wel de
meest zekere oplossing ook in de toekomst!

Michiel

Michiel schreef op dinsdag 31 januari 2006, 11:54:


Zo even mijn oppaskind van school gehaald en nu verder.

Het probleem is namenlijk ingewikkelder op te lossen als je zou denken!!! Ik ken honden en bazen en weet hoe dit werkt.

Natuurlijk is het de taak van de man om zijn hond niet te laten jagen achter jouw paarden aan. Maar is hij daar toe in staat? Ik denk het niet. Kijk ik ben niet graag afhankelijk van een ander, en al helemaal niet als die ander moeilijk in staat is om te veranderen.

Hij komt 3 keer per dag, een andere plek om zijn hond uit te laten zal niet makkelijk zijn. Aan de lijn houden, is ook geen optie, honden hebben net als paarden vrij rondlopen nodig om gelukkig te kunnen zijn. Het jagen stopt echt niet, als een hond hier de smaak van te pakken krijgt, is het bijna niet meer af te leren. En al helemaal niet als de baas er geen moeite voor wil doen. Natuurlijk kan de politie hem wat afschrikken waarop het een tijdje goed gaat. Vergeet niet, de hond hoeft maar een keer weer zonder lijn op dat terrein te komen, en hij vliegt er vandoor. Het is immers het liefste wat de hond doet.
Kortom de oplossing bij de man zoeken, is bijna gedoemt om te mislukken.

Eenvoudiger is het om een goede afrasting te maken.
Helaas.

Michiel

Monique Meijer schreef op dinsdag 31 januari 2006, 12:31:


Ja Monique, als een gesprek helpt, dan is dat veruit
de snelste en gemakkelijkste oplossing natuurlijk.
Ik zou dan kijken of er een andere uitlaat plaats in de buurt is.
En dan die man duidelijk maken dat het echt niet kan met die paarden,
en of hij daar niet zijn hond wil uitlaten.

Na dit gesprek merk je wel of dit gaat lukken of niet.
Hou hem scherp in de gaten vanaf die tijd en dan zou
ik naar de politie gaan om te overleggen en ook
het hekwerk verbeteren. Want ook met hulp van politie
blijft het twijfel achtig of hij weg wil blijven.

3 maal per dag wordt de hond daar uitgelaten en hoe groot
zou de kans zijn op weer een aanval naar de paarden?

Michiel