e m kraak schreef op maandag 30 januari 2006, 14:43:


Hoi Egon,

Wat een serieuze reactie, joh. Was van mij maar even geinen. Het maakt mij absoluut niets uit of iemand in zijn blootje wil lopen cq. paardrijden of niet. Mijn zwager, die overigens, zoals hij het zelf omschrijft, een "bouwvarken" is, kan bij tijd en wijle nogal grof zijn. Zoals ik het omschreef, was het nog netjes. Ik vond het gewoon een grappige visie van "natuurlijk paardrijden", niet wetend dat er mensen zijn die daadwerkelijk in hun blootje op een paard gaan zitten. 't Is bij mij geen taboe, al moet ik er zelf echt niet aan denken.
Van mij mag ieder vogeltje zingen zoals het gebekt is, hoor, heb ik geen probleem mee. Maar daarom kan je over sommige dingen wel grapjes maken, hoeft echt niet altijd kwetsend te zijn. Ik ben ook blond en als ik iets doms doe, mogen ze dat best wel zeggen, kan je dan toch gewoon om lachen...

Groetjes, Els.

Geertje schreef op maandag 30 januari 2006, 14:59:


Hoi Geertje,

Ik zou het zelf ook eerst met gekookt water of boorwater (verkrijgbaar bij de drogist) proberen. Helpt het niet, dan toch even een zalfje bij de dierenarts halen, is het meestal snel mee over.

Groetjes, Els.

van lennep schreef op woensdag 1 februari 2006, 14:16:


Hoi Esther,

Misschien kan je het anders ook wel met 1 of 2 geiten af. Die eten bij ons de wormplekken in het land ook mooi kaal. (En ander gras eten ze natuurlijk ook.) Het voordeel van een geit is, dat je ze aan een touw kan zetten, hokje erbij tegen de regen en een emmer water en ze zijn best tevreden. Onze geiten staan overigens niet de hele dag aan een touw. Ze hebben een apart weilandje, vanwaar ze hun eigen afdeling in de stal kunnen bereiken. Pas als hun eigen gras op is, zetten we ze overdag aan een touw te grazen. Ik vind dat je dan wel thuis moet zijn, want ze kunnen natuurlijk altijd in hun touw verstrikt raken, dus je moet het wel in de gaten houden. (Vooral die met horens zitten gauw vast.) Een stukje verplaatsbaar schapenschrikgaas werkt trouwens ook prima. Dat hebben we de afgelopen zomer gedaan, bedenk ik opeens. Toen hebben de geiten helemaal niet aan een touwtje gestaan.

Groetjes, Els.

Piet schreef op vrijdag 3 februari 2006, 9:54:


Hoi Piet,
Altijd maar die twijfels. Het van de ijzers afhalen was bij ons het probleem niet, wel de tijd erna. De eerste paar weken had Froukje duidelijk heel gevoelige voeten en dan begin je toch te twijfelen of je wel goed bezig bent. Nu is die twijfel helemaal weg. Heb vandaag 5 kilometer met haar gewandeld en ze hobbelt overal doorheen. Loopt op het harde nog wat korter dan in de berm, maar absoluut niet pijnlijk meer.
Het natuurlijk houden kostte ook niet heel veel moeite. Moest even door de weerstand van John heen, maar ook hij is er nu heel blij mee. Je ziet de beesten gewoon genieten!
Bitloos ga ik zeker proberen. Wat mij betreft komt er geen bit meer in, zeker niet na de foto's van Egon. Ik schaam me dood! Mijn Froukje heeft altijd ontzettend veel weerstand op het bit gegeven. Moest ik haar aan de teugel rijden, deed ze haar mond wagenwijd open. Mijn reactie daarop was altijd "loslaten", maar ja dat mocht niet altijd van de verschillende instructeurs die ik heb gehad. Ik ben heel vastbesloten om dat nooit meer te laten gebeuren, hoewel ik bang ben dat ik dan ook nooit meer hoef te lessen bij mijn vereniging. So be it! Ze vonden daar dat natuurlijk bekappen ook al geen goed plan.

En dan over buurvrouwen. Was dus ook vol goede moed met de shetlander van de buurvrouw bezig met bekappen. Licht bevangen, dus ik had gezegd dat het beestje vooral niet op het gras moest. Na twee dagen liep het al aanmerkelijk beter, en na een week liep ze weer goed. Maar toen moest ze natuurlijk weer op het gras. Nu raakte ze niet bevangen, maar ze werd wel heel stijf in de achterhand. Gezegd dat dat nog wel eens insuline-intolerantie kon zijn.
Inmiddels zijn er een veearts en haar eigen hoefsmid bijgeweest. Ik hoef (mag) er niets meer aan te doen. Jammer, want de hoefjes begonnen er al aanmerkelijk beter uit te zien. De veearts heeft bloed afgenomen, mij benieuwen wat daar uit komt.
Haar haflinger heeft ze nu wel van de ijzers laten halen, maar wel traditioneel laten bekappen. Dus veel te hoge hielen en de kalklaag zit er nog gewoon onder. Opmerkelijk dat hij zelfs nu al veel beter loopt dan met ijzers. De langzame telgang-stap is veranderd in een langzame 4-takt stap!
En ach, Piet, deze mevrouw heeft m'n boek over natuurlijk bekappen een maand te leen gehad en ze heeft ook de hoeven van mijn fjordjes gezien. Die van Froukje, die na zovele jaren ijzers er zienderogen op vooruit gaan en die van Willem, nooit ijzers gehad en O, jongens ik ben zo vreselijk trots op zijn voeten! Plaatjes van natuurlijk bekapte hoeven, ze kunnen zo in het boek!

Nou het verhaal is zo wel lang genoeg. Ik dank in ieder geval iedereen op dit forum en de makers van deze site, dat ze m'n ogen geopend hebben!

Groetjes, Els.

Hoi allemaal,

Even een vraagje uit nieuwschierigheid. Uit de berichten van Conny begrijp ik dat bij haar shetlanders de hoefwand al na 5 maanden helemaal opnieuw is uitgegroeid. Bij mijn fjord Froukje kan ik nu na 3 maanden de nieuwe rand zien, tel ik daar nog 3 nieuwe randen bij dan zit ik wel zo'n beetje bij de grond en kom ik dus op een jaar voor de uitgroei, wat ook m'n verwachting was.
Groeit nu de hoefwand bij alle paarden/pony's even snel? Zodat als je een kleine pony hebt met dus kleinere/kortere hoeven de hoefwand zich sneller vernieuwd?
Ben benieuwd!

Groetjes, Els.