Wat ik het moeilijkste vond was het gevecht tegen de gevestige orde. Toen ik Bright kreeg kon ik haar 's winters nog niet bij huis kwijt. Ze moest naar de pensionstalling waar ze stond toen ik haar kreeg. Ik had nog nooit in mijn leven een paard gehad en werd door een iedereen als een soort dumbo beschouwd. In hun ogen deed ik alles fout. Ijzers onder het paard vandaan. Gelijk de sper en neusriem van het hoofdstel af. Zelf de hoeven bijhouden. Geen deken meer op. Rotstraal behandelen met jodium inplaats van de zaak dichtsmeren met teer. Iedereen bemoeide zich met me om mij te vertellen dat ik alles helemaal fout deed. Ik had geen internet en wist van het hele bestaan van deze site, natuurlijk hoefbekappen en de NH beweging niets af. Ik volgde alleen maar mijn gevoel. Ik voelde me in die tijd verschrikkelijk alleen. Het was ook heel moeilijk om vol te houden in mijn opvattingen omdat ik nergens een bevestiging kreeg dat ik het goed deed.
Na een hele tijd aanmodderen heeft iemand deze site voor mij op een schijfje gezet zodat ik hem kon bekijken. (ik had geen Internet) Er ging een wereld voor mij open. Echt waar.
Ik heb de cursus bekappen gevolgd bij F&I en voelde mij ineens heel erg gesterkt. Er waren meer mensen die deden zoals ik het deed!
Gelijk de grootste ruzie op de pensionstalling. Ik mocht bij hoge uitzondering met een groepje mensen mee uit rijden. Er lag een dik pak sneeuw en de paarden op hun ijzers gleden alle kanten op. Mijn Brightje draafde op haar eigen slakketempo vrolijk met die grote paarden mee. Zonder problemen op haar ijzerloze hoefjes. Een mooi tijdstip om het afschaffen van hoefijzers te promoten dacht ik.
"Je kan je paarden natuurlijk ook van de ijzers afhalen." begon ik.
Alle gebruikelijke argumenten voor ijzers kon ik één voor één weerleggen. Waarop ze op een gegeven moment maar gewoon hun mond hielden. Later werd ik door één van hen erop aangesproken. Dat ik het idee wekte dat ze hun paarden mishandelden omdat ze er ijzers onder lieten slaan. Ik moest iedereen in hun waarde laten want ze hadden het beste met hun paarden voor. Ik ben trouwens nooit meer meegevraagd om samen te rijden. Gaf niet, ik reed toch al altijd alleen.
En ik kan nu tenminste hier op de site terecht. Ik ben het ook niet met alles eens wat hier voorbij komt maar het zit toch wel veel meer in de lijn van wat ik een goede manier van paardenhouden vind.

Lang verhaal geworden, kijken of het pakt want soms krijg je de mededeling het bericht is te lang en ben je je hele tekst kwijt.

Cassandra

Het ging even mis daarnet.
Weet je Piet, die mensen op de foto's van de link van Egon kunnen zelfs met een eenvoudig halster het hoofd van hun paard nog helemaal kapot krijgen.
Ik vind bitloos ook beter maar ben niet helemaal tegen als het niet anders gaat. Zie je, het gaat erom hoe de berijder ermee omgaat. Kijk nog maar eens goed naar die foto's. Het is niet het bit maar diegene die de teugels vasthoudt die de schade veroorzaakt. Daarintegen berokkenen hoefijzers altijd schade. Het maakt niet uit hoe je rijdt en daar ligt voor mij het verschil.

Groetjes,
Cassandra

Peter Donck schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:55:


Geef ik Peter zijn auto terug, gaat ie er gelijk weer mee lopen meppen!
Volgende keer in de zandbak krijg je alleen maar een plastic schepje. Met een metalen schep ben je levensgevaarlijk.

Cassandra

Wil schreef op vrijdag 3 februari 2006, 11:54:


Als je hem dan ook nog monteerd op een vierkante plank kukelt hij niet iedere keer om als je paard even zijn gewicht verlegd.

Cassandra

Wil schreef op vrijdag 3 februari 2006, 23:33:


Een reactie op dit bericht maar een vraag in het algemeen.
Is dit (deze manier met ziektes bij je paard omgaan) wat onder NH en PN verstaan wordt?
Alstjeblieft antwoord van iemand.

Cassandra

Alane schreef op zaterdag 4 februari 2006, 23:59:


Je komt hier alleen maar om onrust te stoken en jezelf op de kaart te zetten anders kom je niet na zo een tijd weer op een al ze uitgemolken onderwerp terug.
Laat jij bij je paarden nu gewoon een chip inbrengen en de mensen die geen chip willen laten geen chip inbrengen. Klaar.

Cassandra

Wil schreef op zaterdag 4 februari 2006, 21:37:


Ik ben iemand die dingen liever wetenschappelijk benadert ziet en heb echt heel veel moeite met dit soort behandelingen.
Aan de andere kant. Als het helpt is het altijd de moeite van het proberen waard.

Cassandra

Ans Jondral schreef op maandag 6 februari 2006, 12:12:


Hoi Ans,

Ik weet niet of dit een typisch Tinkerprobleem is maar die van mij heeft er ook last van.
Toen ze nog op de pensionstalling stond kon ze niet in een groep staan omdat ze letterlijk in elkaar werd getrapt. De eigenaresse heeft haar een paar keer uit de groep moeten redden door haar er uit te halen.
Ze heeft een hele tijd alleen in een kleinere paddock gestaan en toen is er op mijn verzoek een ander paard bijgezet. Dat ging helemaal mis. Mijn merrie tolereerde dat andere paard niet. De eerste weken ging het nog wel en toen heeft mijn merrie de andere merrie dwars door het draad heengetrapt.
De oplossing die ik heb bedacht zodat ze niet alleen hoeft te staan is haar een laten dekken. Ik hoop dat als het veulen er is ze dat wel accepteerd omdat het eigen is en het van veulen langzaam naar volwassen paard groeit. Als dat ook mis gaat moet ik de boomgaard maar in tweeën delen denk ik. Ik wil geen van de twee weg doen.
Een kennis van mij heeft ook een Tinker. Zei vertelde dat haar paard niet door andere paarden die geen tinkers zijn geaccepteerd wordt. Ze staat bij een Tinkerruin en dat gaat prima maar er zijn ook wel ens andere paarden bij geweest en die namen haar ook te grazen.
Een echte oplossing voor het probleem heb ik niet voor je. Ik ben zelf ook aan het zoeken. Ik vind het wel interesant om te weten of er meer mensen met Tinkers zijn die dit herkennen.

Cassandra