Cassandra Berg schreef op dinsdag 7 februari 2006, 9:52:
> Ans Jondral schreef op maandag 6 februari 2006, 12:12:
>
>> Een vriendin van mij heeft een tinkermerrie van een jaar of 13.
> ben zelf ook aan het zoeken. Ik vind het wel interesant om te
> weten of er meer mensen met Tinkers zijn die dit herkennen.
>
> Cassandra
Hallo,
Mijn paard is geen tinker, maar een quarter horse. Indy is ook nooit door andere paarden geaccepteerd. Nieuwe paarden werden normaal na enkele onschuldige schermutselingen geaccepteerd, Indy echter niet. Bij een pensionstalling liep het volledig uit de hand toen een oversexte ruin haar keer op keer probeerde te dekken, de andere paarden liet hij gek genoeg met rust. Ze zat onder de trap en bijtwonden, haar manen waren uitgerukt, haar staart gereduceerd tot een zielig borsteltje. Wilde Indy weglopen beet de ruin zich gewoon in haar staart vast en sleurde haar mee. Iedereen was bang voor die ruin, de boer vond hem erg stoer en weigerde een extra draadje te spannen, ze moest zich maar verweren. Dat deed Indy echter niet. Ik heb toen een spuitbus gekocht met een verschrikkelijk stinkend anti-bijt goedje. Gevolg was dat als Indy zich richting de groep bewoog, de hoofdjes omhoog gingen en de groep zich snel een stukje verderop verplaatste. Ze had nu tenminste rust voor de andere paarden en had tijd om te grazen. Helaas trok de ruin zich er niets van aan en ging rustig door met bijten en trappen. De eigenaresse wilde ook niets doen, ze was doodsbang voor haar paard, maar hij liep zo mooi..... Prachtig, maar wat heb je daar nu aan? De ruin werd met de dag agressiever en liet niemand bij de kudde, de boer waagde zich alleen veilig op zijn tractor in het weiland en joeg de paarden daar heen waar hij ze wilde hebben. De ruin heeft helaas ook haar schouder kapotgetrapt, kort voordat ik een ander adres voor Indy vond.
Ik heb mijn paard vaak ik de gaten gehouden en gekeken hoe ze een ander paard benaderd. Ik denk dat daar het probleem ligt. Zij gedraagt zich niet onderdanig of dominant bij andere paarden, meer neutraal, als een toekomstige vriendin die zich even voor wil stellen. Ze loopt recht op een ander paard af en drukt haar neus er tegen aan. Andere paarden accepteren dat niet, de meeste worden boos. Mensen daarentegen benadert ze heel anders. Daar wacht ze op gepaste afstand totdat ze uitgenodigd wordt dichterbij te komen. Wellicht heeft dat er mee te maken dat ze met drie maand afgespeend is en niet van haar moeder geleerd heeft hoe ze zich in een kudde moet gedragen? Toen ze afgespeend was trok ze ontzettend naar mij toe en ging liever met mij wandelen dan met de andere twee veulens spelen. Ze is wel altijd met andere paarden samengeweest, maar het klikte nooit. Ze stond altijd afzijdig op veilige afstand. Haar huidige Haflinger vriendin accepteert haar gedrag gek genoeg wel volledig. Gelukkig eindelijk een paard waar Indy lekker mee op kan trekken.
Herkent iemand dit?
Groeten,
Monique
Warboel
