Hoi Tycho,

Ik geloof eigenlijk niet dat er angst wordt ervaren bij het "acteerspel". Ik denk dat je het net als Wil die met Chaser koeienjacht nadoet, kunt vergelijken met je hond waar je mee speelt. Dat gaat ook wel eens ruig, hij hapt in je mouw, maakt woeste gromgeluiden, maar ten allen tijde weet je dat het niet ECHT agressief bedoeld is en dat je het kan stoppen op elk gewenst moment.

Ik geloof dat je het kunt ontwikkelen bij je paard, wanneer hij een bepaalde mate van felheid maar ook zelfvertrouwen heeft.
Wanneer ik met Cadiz naar de wei loop, is hij uitgelaten, dan loopt hij met rondzwaaiend hoofd en opengesperde kaken als een piranha om zich heen in de lucht te happen, in het touw en zelfs soms in zichzelf, af en toe halthouden om met met een voorbeen op de grond te slaan. Het is een uiting van diepe joligheid omdat ie naar de wei mag, maar het ziet er gevaarlijk en beslist niet jolig uit. Ik merk dat ik dit gedrag haast kan opwekken door het alleen maar mentaal toe te staan; ik vind het nl grappig als hij zo expressief is en denk stiekem wat ben je toch stoer. Op het moment dat ik niet meer wil dat hij zo woest doet omdat de wei is bereikt of als ik haast heb of mijn hoofd staat er niet naar, keert hij ogenblikkelijk terug op aarde en wordt rustig paard. Ik weet niet eens of ik hem daar een lichamelijke aanwijzing voor geef. Dus ik denk dat je dit 'achteertalent' bij sommige paarden kunt cultiveren.

Ponies met een dikke vacht hebben vaak minder respect voor het stroomdraad. Meer stroom erop, meer draden spannen, breder lint, een 'bufferdraad' op een halve meter naar binnen, zijn opties.

Heeft hij een reden om uit te breken? is er gras aan de andere kant van waar hij staat? Hij staat toch niet alleen, mag ik hopen? want dat zou ook wel eens de reden van het uitbreken kunnen zijn en dan geef ik hem groot gelijk, zeker zo'n jong dier.

Ja, ik heb ook gemerkt dat mijn paarden al met een been staan te hengelen voor ik het vraag! Ik heb de indruk dat ze dat gerasp wel een gezellige aangelegenheid vinden. Komt ook bij dat ik nu vaker dan vroeger aan de hoeven zit, dus er zal ook van gewenning sprake zijn.

Ik begrijp volledig dat jullie energie steken in een voor-eens-en-voor-altijd-duidelijke reactie op de laatste website van Esther. Laster is ongrijpbaar en maakt je hels, niet alleen door de persoonlijke schade, maar ook door de olievlekwerking op anderen die ervan uit gaat. Er is toch een smet op NB gekomen en dat wil je stoppen.
Zowel Esther als julie gieten het in een professionele vorm: een website die er niet bepaald self-made uitziet.
Op inhoudelijke argumenten winnen jullie het ruimschoots: jullie staan voor een goed beargumenteerde, op heel veel (internationale) literatuur gebouwde methode en worden gedragen door een enorme groeiende groep open minded aanhangers. Esther staat alleen met haar argumenten. Ik ken tenminste geen reacties van mensen die ook vernielde paardenhoeven hebben door NB of Strasser.
Nogmaals, ik begrijp dat jullie er zoveel energie in steken, maar ik vind eigenlijk dat je daar boven zou moeten staan. Nb-ers die zich serieus in de materie verdiepen, weten heus wel hoe het zit. Ik ga ook een beetje gapen van de eindeloze over en weer email-oprakelingen.

Ik snap het Frans. Je kunt nu gewoon verwijzen naar dit artikel op de site als er weer eens vragen komen ipv uitputtend dingen uit- en weerleggen. Is voor je eigen gemoedsrust ook beter.

Daarom wordt er ook in deze cursus tot in den treure op gehamerd dat je de overgang geleidelijk moet laten verlopen. Steeds een flintertje 'richting de zool' raspen, checken of ie goed of beter loopt, een week daarna weer een beetje eraf halen etc. Het kan maanden duren voor de gewenste hielhoogte is bereikt en de zool is daarin je leidraad. Zodra het paard tekenen van gevoeligheid vertoont, heb je teveel gedaan.
Lees maar eens het hoofdstuk hko.htm">hoefkatrolontsteking op deze site, te vinden onder Hoefproblemen.

De eikels zelf zijn in grote aantallen giftig.