HELP !!!!

Ik heb een Westfaler ruin van 14 jaar die ik in juni 2003 gekocht heb. Tot november had ik met dit paardje geen problemen. In november begon hij echter rare symptomen te vertonen. Op onregelmatige tijdstippen kreeg hij plotseling schrikreacties die zich uitte in schokken die door heel zijn lichaam gingen. Dit deed hij dan tijdens een uurtje rijden een aantal keer. De eerste keren dacht ik dat hij gewoon wat schichtig was. In januari 2004 werd het echter zo erg dat hij na een paar keer die tic te vertonen plotseling blokkeerde in de achterhand en zelfs door zijn achterhand zakte. Ik tuimelde eraf en hij kwam terug recht en liep zoals een robot verder door de piste zonder zich bewust te zijn van wat rond hem gebeurde, met houterige bewegingen. Toen ik hem te pakken kreeg, reageerde hij op geen enkele stimulans van mij. Na een paar minuten hield dit op en was er niets meer aan te zien. Ik heb onmiddellijk een veearts erbij gehaald die bloed pakte. Hieruit bleek een calciumtekort. Ik heb een maand kalk bijgegeven in de voeding en gedurende die maand niets meer voorgehad. Ik dacht dat het probleem was opgelost. Eind april gebeurde echter hetzelfde. Nu was ik in de buitenpiste, waar hij na gevallen te zijn terug rechtkwam en zelfs recht door een omheining ging en zich tussen bomen vastzette. Ik heb hem toen op aanraden van mijn veearts naar de universiteitskliniek in Merelbeke (België) gebracht. Daar is hij helemaal nagekeken en er werd niets gevonden, zijn calciumgehalte was normaal. Omdat ze niets vonden, werd er gedacht aan een hersentumor en ze raadden mij aan niet meer met het paard te rijden omdat het risico te groot was. Ik heb mijn paard vanaf dat moment op de wei gezet maar wilde toch echt weten wat er aan de hand was. In november ben ik naar de universiteitskliniek van Utrecht gegaan om een hersenscan te laten uitvoeren. Daaruit bleek dat het niet om een hersentumor ging, dus terug naar de kliniek in Merelbeke waar weer een hoop onderzoeken gebeurden, waaronder een hartonderzoek. Weer geen resultaten. In februari 2005 ben ik dan terug begonnen met hem te rijden. Tot in december heb ik niet veel meer gemerkt aan het paard. Af en toe kreeg hij wel eens schokjes maar die bleven beperkt en ik stapte op die momenten gewoon af. De laatste maanden beginnen de symptomen opnieuw en sinds een paar weken escaleren ze zelfs. In november stond er in het Belgische Capmagazine een artikel over magnesiumtekort bij paarden. Toen ik de symptomen hiervan las, dacht ik meteen aan mijn paardje. Ik ben op internet op zoek gegaan en vond ook het artikel van Paard Natuurlijk, waar weer wat dingen uitkwamen die op mijn paard sloegen. Nu vraag ik mij af of er mensen zijn die hier ook mee te maken hebben gehad en mij kunnen doorverwijzen naar een veearts of kliniek met ervaring op dit gebied, ik ben echt radeloos aan het worden.

Bedankt voor de snelle reactie. Ik had me niet zo duidelijk uitgedrukt ivm die scan, er is in Utrecht een mri-scan uitgevoerd omdat een gewone scan zoals je reeds doorgaf niet genoeg laat zien. Daaruit bleek niets. Het zou me ook verbazen dat het hier om een tumor zou gaan, omdat het probleem zich duidelijk ook alleen in de winter voordoet. Een mineralentekort lijkt me daarom meer plausibel. In het artikel van paardnatuurlijk staat ook dat het gehalte calcium/magnesium nauw aan mekaar verbonden is en omdat alle symptomen in dat artikel echt wel terugkomen nl.
- schrikreacties
- het op slot gaan van de spieren
- zelfs hoefbevangenheid (in 2004 vlak nadat ik hem op rust had gezet)
- lui (precies onwilligheid om te werken)
lijkt me dat magnesiumtekort wel te kunnen kloppen.
Het grote probleem is dat de meeste dierenartsen niet zo opgezet zijn met mijn manier van aanpak (zelf op zoek gaan op internet) en ook de klinieken blijken geen ervaring te hebben met de problemen van mijn paard. Maandag is er nog bloed genomen om het magnesiumgehalte te kennen. Dat bleek 1,5 me/l te zijn waar het minimum 1,4 zou mogen zijn. In het artikel wordt er gesproken over een minimum van 2 mg/dl. Hoe je het één naar het ander moet vertalen weet ik echter niet. Maar ik had ook gesproken over een onderzoek van de urine en eventueel een spierbiopsie zoals in het artikel stond. Mijn dierenarts had hiervoor naar een kliniek in België (de Bosdreef) gebeld, en die zeiden dat ze dat nog nooit hadden moeten doen voor een magnesiumtekort, dat het bloed voldoende zou moeten zijn (er werd gesproken over 25 jaar ervaring). Ik erger mij nu echt wel aan de kortzichtigheid van sommige dierenartsen. Ik ben dus dringend op zoek naar een veearts of dierenkliniek met ervaring op dit vlak. Ik wil er zelfs voor naar Nederland rijden. Als ik maar geholpen word. Zolang er geen diagnose kan gesteld worden, kruip ik elke dag met grote schrik op mijn paard.

Frans Veldman schreef op woensdag 15 februari 2006, 11:47:

Frans,

Ik heb ondertussen de waarde in mg/dl teruggekregen, het gaat om 1,84 mg/dl magnesium. Op het bloedonderzoek wordt dit niet aanzien als een tekort, in jouw artikel daarentegen staat dan een waarde onder 2 mg/dl een tekort is. Kun jij me hier duidelijkheid om geven. Het lijkt me wel echt de weg om voort te zoeken. Ik maak straks eens afspraak voor verder onderzoek in de universiteitskliniek van Luik.