Cassandra Berg schreef op donderdag 16 februari 2006, 13:39:


Dat is waar, je vult er een steeds grotere rugzak aan kennis mee, vaak met vallen en opstaan. Wellicht dat het bestuderen van onderzoeksmethoden dat laatste kunnen verminderen. Maar ik doe het toch liever zo. In mijn rugzak zitten flinke stukken Hempfling, brokken "with a feel" van Dorrance en steeds grotere lappen "clickeren". Roberts heb ik er weer uitgehaald en zoals ik zei: Parelli wou ik er niet in :)
Ik ga me nu ook weer wat meer toeleggen op verantwoorder rijden. Als het vrijdag een beetje weer is heb ik mijn eerste les centered riding.
Mij benieuwen :)

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Cassandra Berg schreef op donderdag 16 februari 2006, 14:00:


Ik ben zo dom, ik dacht dat het een bedreiging was! :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Nick Altena schreef op vrijdag 17 februari 2006, 0:33:


Goede link Nick, het drukt iedereen nog weer eens met de neus op de feiten!
Hoe groter het paard, hoe later het skelet uitgegroeid is...... en als het dan ook nog een mannelijk paard is......
Mooi voorbeeld is de ijslander die altijd "laat" ingereden wordt.(of werd)
Toen ik nog niet beter wist, vroeg ik me altijd af waarom dat zo'n bijzonder paard was.
Helemaal niks bijzonders aan dus, zo zou elk paard behandeld moeten worden.
Maar of we dat licht ooit kunnen laten branden?
Dit is een nog grotere tegenstander dan alles wat met de hoefijzerindustrie te maken heeft..

Het ongeduld van mensen.
Het duurder worden van paarden
Ruimtegebrek,
Alleen al met deze zaken gooi je driekwart paardenhoudend en fokkend Nederland overhoop en er zijn vast nog veel meer "praktische problemen" te bedenken.
Het enige wat we kunnen doen is doorgaan waar we mee bezig zijn: proberen van een brandend lucifertje een laaiend kampvuur te maken, door aan inzicht en mentaliteitsverandering te werken. Hopelijk ontstaat er dan steeds minder vraag naar paarden van drie/vier jaar, die al zo netjes dressuur lopen en ook al een aardig sprongetje kunnen maken.
Ik kon er van de week nog een kopen. Niet dat ik een paard wou, maar ik heb, een beetje vals, gezegd dat ik er wel over had willen denken als hij nog niet ingereden was.
Antwoord?: "daar heb je hem weer"
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Inge Teblick schreef op vrijdag 17 februari 2006, 14:54:


Helemaal prachtig Inge, er zal nog wel wat discussie op volgen, laat ik daarom even zakelijk blijven: Word ik een betere trainer als ik dit weet?
Mist mijn huidige manier van handelen, omgang met mijn paard, training met mijn paard een diepere studie naar de bevindingen van bovengenoemde namen?
Is het van belang dat ik persoonlijk weet hoe zij tot operant conditioneren zijn gekomen of kan ik me beter concentreren op de praktische kant ervan? Maw. zien en lezen wat ze doen en waarom ze dat dan doen met hun dieren?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Trudy schreef op zaterdag 18 februari 2006, 1:18:


Trudy? neem eens een kopje eikeltjeskoffie.
Dat geeft rust! Of denk je dat we allemaal slechtziend zijn?

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Christel Provaas schreef op zondag 19 februari 2006, 10:16:


Hoi Pia,
ik denk niet dat de schoftmaten hier het belangrijkst zijn, gezien de jongste een quarterhengst is? Die is volgens mij niet smaller dan een groter paard.
Wat Christel zegt is zeker een heel goed advies, al was het alleen al om te zien of ze elkaar wel verdragen in de trailer.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

.

Nu we toch allemaal zo met het leren, het hoe en waarom erachter bezig zijn, een volgend punt:

Ook al gaat een paard bijna dood van de honger. Hij zal toch altijd eerder weglopen van pijn en angst als die te groot worden, dan dat hij blijft staan om te eten, hoe groot zijn honger ook is.
Maw. pijn en angst zijn grotere motivators dan het verlangen om te eten.
Dus ik zal zal mijn paard nooit kunnen leren om te blijven staan, wanneer zijn verlangen om te vluchten door pijn of angst groter is dan het vooruitzicht van een beloning.
Natuurlijk kun je dit vluchten wel leren uit te stellen en wellicht op cue zetten, zodat hij het soort plaatsvervangend gedrag gaat vertonen,wat je graag wilt zien, maar er komt een moment dat het paard bezwijkt. (soort Parelli fases in het groot?)

Pijn en angst....... eerste motivator
Voeding (beloning) ............. tweede motivator

Niet dat ik ooit van plan ben om dat uit te gaan proberen maar hier mijn vraag:
Zul je uiteindelijk, aan het eind van het kunnen en begrip van het paard, dus lang voorbij zijn spontane wil tot medewerking, hem alleen nog iets kunnen leren door te dreigen met of wegnemen van pijn en angst?

piet ( die zorgvuldig alle minnetjes en plusjes vermeden heeft)
nah' tuurlijk Natuurlijk

marjolijn schreef op zondag 19 februari 2006, 16:34:


In ieder geval niet met een bijbedoeling, ik heb geen kaart in mijn mouw, die ik als stiekeme laatste klap uit wil delen.
Ik begin aardig te beseffen wanneer ik mijn paard met clikkeren niets meer kan leren, daarom kwam de vraag: blijft alleen geweld over? En wat daarna? Als die overlevingsdrang weg is, val je dan in aangeleerde hulpeloosheid? Nog weer een andere vraag, ik weet het.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Inge Teblick schreef op zondag 19 februari 2006, 17:05:



Jijzelf hebt me de theorie geleerd die me doet begrijpen waar ik mee bezig ben, ik heb ook je boek gelezen. Ik ben lid van een speciale mailgroep, moet ik nu echt die hele skinnercursus doorploeteren?
Heb meelij!

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Sky schreef op zondag 19 februari 2006, 20:23:


Als ik het goed hebben daar mensen als Voets, Teblick, Modde en andere nu heel bekende Nederlandse namen daar hun eerste kennismaking met "op een andere manier met paarden omgaan" gehad.
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Peet schreef op zondag 19 februari 2006, 21:24:


Ja :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Ans Jondral schreef op maandag 20 februari 2006, 15:18:


....... En bij Piet zal dan de motivator eerder voedsel zijn..........

Is wat te kort door de bocht Ans.
voorbeeld spuitbus, maar niet alleen bij een spuitbus maar bij alle gedrag:
Op het moment dat hij gedrag vertoont dat ik wil zien, hoort hij de bridge, ofwel een geluid en dat geluid wil zeggen: "Wat je nu op dit moment doet, is goed; daar krijg je later een beloning voor."
Hij weet dat, heeft dat geleerd.
En nu komen we dus bij het grote verschil met andere trainingsvormen: Het paard gaat zoeken naar wat hij deed op het moment dat hij die bridge hoorde. M.a.w. hij traint zichzelf.
Om dan terug te komen op de spuitbus: Hij hoort de bridge op het moment dat hij aanstalten maakt om rustiger te worden.
Hij zal begrijpen "oh, het is de bedoeling dat ik rustiger wordt" Dat ga ik weer doen.
Zo ga je door, stapje voor stapje, net zolang tot hij bij het horen/zien van de spuitbus stil blijft staan.
Bij een juiste timing, kan dit een kwestie van een paar minuten zijn.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

e m kraak schreef op maandag 20 februari 2006, 16:40:


Dat zou wel aardig zijn ja.
hij kent de cue voor rustig, dat is netjes hoofd naar beneden en blijf staan. Doet ie perfect. Totdat ik wat anders aan hem vraag...... of hij besluit het niet te doen. Het is echt niet van: ik sta hier op mijn gemak en blijf hier staan totdat mijn staart van mijn lijf is gebrand, of m'n schuilstal stort in en m'n baas heeft gezegd dat ik hier moet blijven staan, want ik ben kalm, dus ben ik nu tevens Jan met de korte achternaam.
Ben je mal, cue of niet, maar vind ik dat ik weg moet, ben ik mooi weg!
Kom jij als baas met een vreemd sisding wat later een spuitbus blijkt te zijn, dan wil ik toch wel even helemaal niet kalm zijn totdat ik snap dat jij graag wilt dat ik blijf staan en weer kalm word :)
Misschien komen we daar ooit nog wel eens Egon, een cue voor kalm onder alle omstandigheden, zover zijn we nog lang niet, als we er ooit komen.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Marlies schreef op maandag 20 februari 2006, 20:14:


Ik kan me herinneren dat ik een aantal jaren geleden een uitgebreide correspondentie heb gevoerd met Maarten.
Bv over Hempfling, maar ook een aantal andere zaken.
Ik heb toen bij jullie geen les genomen omdat de afstand me toch wat te ver was, zo'n dikke 400 km enkele reis.
Heb er altijd nog een beetje spijt van............

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Niki schreef op dinsdag 21 februari 2006, 2:38:


Ha :) Wou je uitdagingen?
Probeer eens: hem overal immuun voor te maken, of ( ik weet niet of ze die dingen bij jullie hebben) leer hem achteruit een dijk op en af lopen, leer hem los slalommen tussen 5 prikpaaltjes op 2 meter afstand van elkaar met gebruik van jouw lichaamstaal of alleen links en rechts. of leg 4 springpalen op de grond met een dikke meter tussenruimte naast elkaar en laat hem vooruit daar doorheen slalommen, los natuurlijk, zonder touwtjes en als ie dat kan achteruit. Maar om het simpel te houden in het begin: Leer hem om los om je heen te lopen op een meter of drie in een grote bak in verschillende gangen. Zo maar een paar oefeningen die hem zijn spieren laten gebruiken zonder gewicht erop.
Als ie zich dan weer gaat vervelen, weet ik er nog wel een paar. :)
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk