Peet schreef op woensdag 1 maart 2006, 14:37:


Hallo,
Hoe goed ook bedoeld, je kan het ook helemaal mis hebben.....
Een mevrouw van verderop wilde ook eens de dierenbescherming op mijn dak sturen. Ik was er nooit, mijn paard stond apatisch tot aan de buik in de blubber en was sinds dagen verschrikkelijk kreupel. Die blubber was dus een huismiddeltje van mijn buurman om de zwelling van haar been tot aan haar buik als gevolg van een verschrikkelijke hoefzweer te laten afnemen. Ze was wat apatisch omdat mijn dierenarts haar een kalmeringsmiddel en antibiotica had gegeven. En ja, ik was er niet, ik durfde gerust de hele dag aan het werk omdat mijn buurman bijna elk uur bij haar keek en haar goed in de gaten hield en zijn huismiddeltje regelmatig vers op haar been aanbracht. Dat doet hij altijd, die schat!
Ik zou er bovendien ook niet van gediend zijn als vreemde mensen mijn paard zomaar zouden voeren. Indy haar waterbak is ook elke morgen en avond bevroren, dat is de tijd van het jaar. En ja, er zit ook vaak blubber in als ze er weer eens te enthousiast langs gerend is.
Je kunt beter eerst contact opnemen met de eigenaar, zou er toch iets niet in de haak zijn kun je nog altijd actie ondernemen.
Groeten,
Monique

Nick Altena schreef op woensdag 1 maart 2006, 22:56:


Mee eens Nick, in de jaren dat ik western rij heb ik nog nooit met aanleuning gereden, (mocht ik niet, dat hoorde niet zo!) niet met bit en niet met bosal of side pull.
Wat ik wel van een kennis gehoord heb, is dat het op wedstrijden de laatste tijd een trend wordt dat een paard in de krul loopt met lichte aanleuning, dus geen ruim doorhangende teugels meer en extreem ontspannen paarden zoals in de pleasure. In de Cavallo (die ik wel eens van een collega lees)staat daar ook een stukje over. Wellicht dat die mevrouw in haar lessen dat benadrukt? Pien (of iemand anders), heb jij daar ook van gehoord?
Groeten,
Monique

Niki schreef op donderdag 2 maart 2006, 19:52:


Hallo, Niki,
Dacht dat je dat bedoelde...... :)
Toen ik nog les kreeg, was de loodlijn ook het ideaal en toen mijn paard getraind werd, werkte mijn trainer in eerste instantie ook naar de ideale wedstrijdhouding toe. Mijn paard loopt tegenwoordig de ene dag boven de loodlijn, de andere dag onder de loodlijn, soms in een krul (als ze hard wil en ik haar met stem tot kalmte maan), en dat is goed zo. Ik doe immers niet aan wedstrijden mee waar mijn paard in een bepaalde houding MOET lopen, ik heb liever dat ze in een houding loopt die prettig voor haar is.
Maar rij instructeurs werken nu eenmaal graag naar het ideaal toe! :) Daar is op zich helemaal niets mis mee, maar ik merk wel dat mijn paard veel meer ontspant als ze haar eigen hoofdhouding mag kiezen, zowel buiten als ook in de bak.
Groeten,
Monique