CooLLady schreef op donderdag 9 maart 2006, 13:31:


Nee niks negatief, als in "veroordelend". Het is redelijk objectief geschreven en het behandeld alle typen paardenvoeding die op de markt zijn. Helaas horen daar ook brokken bij ja...
Maar tussen de regels door lees je een hoop nuttige dingen.
Er staat ook een aantal keren dat een paard prima kan op alleen maar ruwvoer. Dat vind ik al heel positief!
En er wordt gewaarschuwt voor de gevaren van koeienkuil en mais.
Voor mensen die voornamelijk krachtvoer voeren en ruwvoer zien als "af en toe erbij" kan zo'n stuk al een goede duw in de juiste richting geven.

Misschien kan je deze vraag beter even stellen in het natuurlijk bekappen forum?

Lastig probleem, wij hadden een paard die hetzelfde deed. Heeft zelfs de hele bodem van de trailer gemold.

Ik heb in ieder geval één tip:
Pas op met belonen en stoppen om te kijken, doe dit niet als je paard zojuist een hoop stampij heeft staan maken, want dan leer je het paard dat stampen een positief effect heeft en maak je het probleem erger.

Het feit dat het paard wel wil laden zegt me trouwens wel dat het niet bang is om in de trailer te zijn, of heb ik het nu verkeerd.
Je zou ook kunnen kijken of het niet pure "nijd" is en het paard ergens geleerd heeft dat het door veel herrie te trappen uit de situatie te kan komen.

Hey ik lees dit topic met groeiende verbazing. Een hoop vooroordelen en een hoop uitspraken die worden gedaan "niet gehinderd" door kennis.
Klepel en klop verhaal.
Ik doe de opleiding in Idaho, heb iets van 500 paardenbehandelingen bijgestaan en deels uitgevoerd, ben dus nog relatief nieuw in dit vak en ben ook nog niet gecertificeerd. (Ik loop stage in belgie en amerika, werk nog niet zelfstandig).

"Sedatie is helemaal niet nodig?"
Prima, maar dan kan je niet veel meer dan de scherpen punten aan de zijkant verwijderen... Wil je verhoogde kiezen of te ver uitgegroeide eerste premolaren naar beneden brengen....veel succes met je vijl.
En snijtandcorrecties, soms écht nodig.
Sedatie is vervelend, het is een kleine aanslag op het lichaam en eigenaren vinden het niet prettig om hun paard zo te zien.
Maar het is vaak écht nodig om een paard compleet te behandelen.
Overigens heb je vele verschillende middelen en verschillende doseringen.
Praten over "sedatie" is redelijk ongenuanceerd.

Sorry, Cedric, maar een hoop van jouw uitspraken ben ik het écht niet mee eens.
Het "trauma" aan de tanden zoals jij dat beschrijft is gewoon onwaar!
Ja, zo'n boor wordt warm, maar het is niet de bedoeling dat je de boor lang op dezelfde tand houdt. En je zorgt dat de boor steeds vrij wordt gemaakt van tandresten en even gekoeld wordt in een emmer, zodat de temperatuur binnen de perken blijft.
Daarnaast is een paardenkies niet zo een-twee-drie te vergelijken met een mensentand. Jij als tandarts zou dat toch moeten weten.
Naast een andere "bouw" hebben paardenkiezen ook een veel grotere opp en warmen dus ook minder snel op!

Gooien met woorden als abcessen is gewoon onterecht.
Abcessen heb ik gezien: ja, als er een tandfragment blijft zitten of bij het doorbreken van kiezen met een achtergebleven dop ("retainded cap"). Maar nog nooit na een behandeling met electrische boren.
Ontstoken zenuwen ik wel gezien, maar dat is als gevolg van te ver weghalen van de tand, iets wat met onkunde te maken heeft en niet met electrisch behandelen.

Inderdaad, als de kiezen zo erg worden afgeplat dat ze geen structuur meer hebben: koliek en problemen. Maar dat is écht niet de bedoeling hoor?
Wie heeft jou dat verteld?
Paarden moeten na een behandeling wel gewoon kunnen blijven malen.
Het streven van een paardentandarts is zoveel mogelijk occlusie bereiken bewegingsvrijheid van de kaak bereiken, níet een paard slechter achterlaten dan deze al is.

En de behandeling traumatiserend????
Ja, als je geen horsemanship hebt en gaat vechten met het paard.
En, zo kan ik me voorstellen, electrisch behandelen zonder roesje.

Ik weet dat er erg veel slechte zgn "paardentandartsen" rondlopen, vaak da's die zomaar beginnen na 1 weekendcursus of een paar losgeslagen hoefsmeden die dat wel aandurven. Maar als je een paar algemene uitdrukkingen gaat doen over "electrisch behandelen", .... houdt de school in Idaho er dan geheel buiten. De school bestaat al 20 jaar en wordt wereldwijd erkend om zijn kunde. Er wordt daarnaast veel onderzoek gedaan in samenwerking met dierenartsen. Ze stoppen nooit met het verzamelen van kennis.

Let op; er zijn maar 6 mensen in nederland die daar gecertificeerd zijn. Helaas lopen er een aantal mensen in nederland rond die daar 1 cursus hebben gedaan en toen wel dachten dat ze het wisten. Of mensen die keer op keer niet certificeren. Heel erg betreuringswaardig dat ze dan liegen tegen hun klanten en waarschijnlijk ook slecht werk afleveren.
Mensen die daar gecertificeerd zijn kan je, in mijn optiek, vertrouwen (dus Michiel...).
Het niveau voor certificatie ligt erg hoog en ze doen daar niet moeilijk om mensen af te keuren, die gewoon nog niet goed genoeg zijn.
Als je zeker wil weten of jouw tandarts daar gecertificeerd is zou je kunnen mailen met de school.

http://www.equinedentalacademy.com

60 euro voor alleen een beetje vijlen is erg duur vergeleken met een volledige behandeling van 100 euro....

Ik snap wel dat sommige da's zeggen dat ze sederen om te verdienen.
Als ze namelijk niet veel meer doen dan vijlen en dan ook nog sederen...
dat is gewoon schofterig.
Of misschien sederen ze wel omdat ze eigenlijk niet goed met paarden om kunnen gaan.

Nog een ding over de "natuurlijkheid" van dit beroep...
Ten eerste is het geen mode trend, eerder het terugkomen van een bijna uitgestoven beroep. Misschien wist je dat niet, maar meer als 100 jaar geleden was een paardentandarst er ook al.
Ik ben het er wel mee eens dat een paard eigenlijk geen tandarts nodig zou moeten hebben.
Een paard is gemaakt om 18 uur per dag te grazen, koppie naar beneden, verschillende soorten voeding te eten etc.
Maar ja, is dat realistisch tegenwoordig? Helaas niet...
Wij stoppen die beesten in stallen, te kleine weien met alleen maar gras. Voeren ze brokken, geven ze eten op ooghoogte ipv de grond etc etc.
Dit beroep is dus eigenlijk onstaan als gevolg van de manier waarop wij met onze paarden omgaan in de wereld.
En kan je dan zeggen, gooi ze maar in de salami???
Hmm, nee.

(En het klopt dat ijslanders zeer goede monden hebben over het algemeen, waarschijnlijk ook een gevolg van de manier waarop ze gehouden worden.)

Piet schreef op maandag 6 november 2006, 12:46:


Ja, eigenlijk wel
En als het lukt zoek ik van harte een nieuw beroep, want het liefste zie je de paarden leven op de meest natuurlijke manier.

e m kraak schreef op maandag 6 november 2006, 17:48:


Ja, en dat is precies de reden dat ik hier af en toe lees. "Paard natuurlijk" is voor mij niet bijzonder, het is normaal. Ik heb mijn paarden nooit anders gehouden.
Maar helaas...ik kom érg vaak op stallen waar mensen er toch echt anders over denken. Die zichzelf al op de schouders kloppen als hun paard maar liefst 2 uur per dag naar buiten "mag". Dan heb ik het met name over de dressuur en springstallen. De dure sportpaarden van enkele tonnen die vooral niet geblesseerd mogen raken...


Ik snap niet helemaal wat je wil zeggen. Ik lees er ergens in dat ik dan maar niet de 'boel moet oplappen' omdat je dan de manier van houden niet afkeurt? Dat snap ik niet helemaal.
Paarden helpen is geen slechte zaak, zorgen dat ze weer normaal kunnen eten en pijnloos te rijden zijn. Ja, balen dat ze daarna die stal weer in moeten, maar dan in ieder geval zonder pijn en ongemak!
En voorlichting ja, logisch. Wat denk je anders?
Vooral op gebied van voeding...



Ja, er zit natuurlijk variatie is. Laat ik het dan zo stellen: de monden van de ijslanders die ik heb gezien (daarnaast heb ik ze zelf ook...) zijn in vergelijking met het algemene beeld erg goed. Dit is iets wat me zelf opviel en wat andere paardentandartsen ook opvielen.
Dat is fijn toch?

Cedric, Ik kom, net zoals Melissa Arts hierboven, ook uit een tandartsenfamilie en ben opgegroeid met tandenpraat in huis. Mijn vader heeft een gespecialiseerde praktijk, waar ik ook weleens in te vinden ben, dus ik ben niet zo onder de indruk van jou gooierij met termen. Als dat jouw manier is om te discussieren.... Natuurlijk weet ik wat occlusie is, dat jij niet begrijpt hoe ik dat toepas bij paarden, zegt eerder iets over jou. Jammer dat je denkt dat ik alleen sedatie nodig zou hebben om de achterste 11 te bereiken,...natuurlijk bereik ik die ook met een vijl, ongesedeerd. Daar heb je speciale vijlen voor. Maar wil je de 11 goed naar beneden brengen om de anteriore-posteriore beweging van de kaak te verbeteren. Dan heb je sedatie nodig. (Ik praat dus niet alleen over scherpe randen aan de zijkant!)
Idem, hoeveel geld je ermee verdiend, ook niet belangrijk. Prijzen winnen met voordrachten...ook niet belangrijk.

Dat je paardentanden als hobby doet en niet uitwinstbelang is prima! Maar wat geeft jou het idee dat ik niet al mijn tijd energie en geld steek in mijn opleiding. Waarom zou ik ook niet het beste willen? Misschien is mijn hobby wel mijn beroep? Ik hoef er ook zeker niet rijk van te worden.
En misschien leer ik in 5 weken school (en 6 mnd stage) wel net zoveel als jij in 6 maanden zelfstudie? Misschien leer ik wel meer? Kwantiteit kwaliteit verhalen, die we niet kunnen vergelijken totdat we elkaars boeken naast elkaar leggen.
Je weet niks van mijn achtergrond en opleidingsniveau, misschien heb ik wel medicijnen gestudeerd en jarenlang onderzoek gedaan en volg nu mijn hart?

Wat me eigenlijk voor de borst stootte, was de toon die je voerde tov andere tandartsen. Ik vind dat je niet zomaar wat moet gaan roepen over andere tandartsen of opleidingen die je niet kent. Dat is nogal makkelijk, en mensen die geen idee hebben, zijn dan geneigd jouw autoriteitsargumenten te volgen.
Ik ken je niet, ik ken je werk niet. Dat vind ik jammer, als je in de benelux woonde, zou ik zeker vragen of ik eens met je mee zou mogen lopen.
Ik ben zeer benieuwd en kan ook onbevooroordeeld komen kijken. Weet zeker dat ik het een en ander van jouw werkwijze kan leren.
Dat vind ik vooral zo jammer, dat paardentandartsen dus vaak lijnrecht tegenover elkaar staan. Zoals nu in feite. Zonde en een gemiste kans!
Het is in nederland ook zeer lastig iets van een beroepsgroep op te richten, want mensen staan niet open voor elkaar. Ik zou graag discussies als deze in real life voeren, samen paarden behandelen en leren van elkaar.

Ik sluit me verder helemaal aan bij de mail van Melissa, het stuk over electrisch behandelen en sedatie. Zo leer ik het ook.
Alleen nog wat dingen waar ik op in wil gaan.


Dat klopt voor een deel. Er zijn een hoop mensen die een carriere hebben gehad als hoefsmid of cowboy. Ook zijn er erg veel dierenartsen op de school. Ik ken verder een aantal studenten die op een college de vooropleiding hebben gedaan om dierenarts te mogen worden, maar uiteindelijk besloten naar Idaho te gaan voor de paardentanden.
Het is een mix van (paarden)mensen, en dat vind ik zelf prachtig. Ik vind ook niet dat je een medische opleiding moet hebben om dit te mogen doen, het is wel mooi meegenomen. Het is vooral een kwestie van zéér veel ervaring opbouwen en een passie voor paarden. Dat je geen da bent wil nog niet automatisch zeggen dat je geen goede tandarts kan zijn. Je bent bezig met de tanden, en daarover wil je zoveel mogelijk weten. Voor alle andere zaken roep je de hulp in van een dierenarts.

Opleidingsniveau is altijd een pre als je aan het leren bent, maar onderschat de kracht van ervaring niet. Het opbouwen van een "a good eye" en handigheid met het paard, dat is zeker zo belangrijk.

Haar standpunt bevat een klein beetje de ondertoon van de discussie in de paardentandenwereld: mogen niet-dierenartsen ("leken") paardentanden behandelen? In feite zitten niet-dierenartsen in het werkgebied van dierenartsen, terwijl die er niet jarenlang voor hebben gestudeerd. Of paardentanden exclusief voor da's zou moeten zijn, is dan natuurlijk een andere discussie.
Meningen van dierenartsen zullen altijd wat gekleurd zijn door deze discussie en ik proef het bij haar ook, er wordt neergekeken om het opleidingsniveau van een ander. Jammer.
Ik zou zelf graag dierenarts zijn én dan paardentanden doen. Vooral voor de geloofwaardigheid tov je klanten en het zelfstandig gebruik van sedatie.
Maar helaas, dat ben ik niet. Ben ik dan slechter?



Geen idee! Als het zo is zou ik ernstig mijn vraagtekens zetten bij de opleiding en zeker verder gaan kijken. Ik vraag me af hoe ze dit weet dan. De 250 paarden die behandeld worden gedurende een 2 weken durende cursus gaan na de behandeling gewoon weer naar huis.
Mijn ervaring is niet zoals die van Melissa... heb juist veel follow ups gezien van magere paarden die enkele weken na de behandeling weer dikker en glanzend waren....
De paarden die ik tegenkom in mijn stage staan ook altijd enkele uren na hun sedatie meteen weer te eten. Klanten bellen ook echt wel als ze niet eten!
Wat mij betreft een gevaarlijke en enigszins stemmingmakende opmerking door het gebruik van "veel".

Ik weet niet zo goed wat ze verstaat onder de "Idaho methode" en ik vraag me af hoe deze gekleurd is door bijv. de opleiding in Texas of onderling gepraat tussen, aan universiteiten verbonden, dierenartsen. Ik ken het universitaire wereldje wel.
Het valt me altijd zo tegen dat mensen liever negatief over elkaar praten dan mét elkaar praten en van elkaar leren. Op de school in Idaho gebeurt dit soms ook en ik ben me er van bewust dat ik hier niet in mee ga. Hoe kan je anders open en lerend ingesteld blijven?
Op een of andere manier moet er altijd een strijd zijn en is deze vaak gebaseerd op ego.


Helemaal mee eens!!!!!! Wetenschappelijk onderzoek is een belangrijke basis voor ieder vak.
(Correcties over langere tijd uitspreiding ook!)


Klopt, ik vind de term paardentandarts ook niet goed. Je bent immers geen tandarts. Tandheelkundig dierenarts voor paarden is helaas voor de meeste niet van toepassing. En gebitsverzorger voor paarden werkt bij veel mensen de suggestie dat je de paardentanden komt poetsen. Het blijft een lastig punt.