van lennep schreef op dinsdag 14 maart 2006, 9:58:


Geertje,
Ik heb niet veel tijd, moet zo weer op het paard , maar even het volgende:
De granenmix die ik zelf samenstel is dezelfde granenmix als die van Subli. Ik had ooit een zak van Wim gekregen en heb die helemaal uitgeplozen en zelf de granen los gekocht waarna ik het telkens meng in voertonnen. Alleen Holly wordt bij ons bijgevoerd.

In de Semit granenmix van Subli zit 'ongeveer' oa :
Zwarte en witte haver, gerst, sorgum (die kleine rode bolletjes, ook wel milokorn genoemd) , spelt (die dikste graantjes met schil) , mais (maar dat geef ik dus niet), gedroogde lucerne (?), lucernebrokjes (dacht ik, die kleine groene brokjes?) mineralenkorrel en kruiden.
Kan zijn dat ik wat vergeten ben of dat ik teveel opgenoemd heb..

En nu ik dit zo schrijf twijfel ik zelf of er wel gedroogde lucerne inzit of dat ik dat er zelf bij verzonnen heb in mijn eigen mix.
Ik heb ergens het etiket van de zak ligen, ik zal eens zoeken.
Zou wel tegenstrijdig zijn eigenlijk, als dat erin zou zitten.
Naja, ik doe het er wel bij, en ik koop mineralenbrokjes die ik in mijn eigen mengsel doe. Kruiden voeg ik niet toe, zou ook niet weten welke erin zitten, eerlijkgezegd.

Verder is het allemaal de hele korrel, niks geplet, verhit, of bewerkt.
Geertje, als je in de buurt bent geef ik je wel eens een mengsel mee.
1 Beker van dit spul weegt letterlijk meer dan een beker musli, de voedingswaarde ligt vele malen hoger dan van dat kant en klaar gedoe, waarvan de helft bovendien geplet en verhit is en geen voedingswaarde meer bevat (daarom doen ze er vitaminen in, zodat het toch nog wat lijkt).

Overigens voer ik Holly nu weer even gewoon haver en lucerne hoor, want daar zit écht evenveel in als in de mengsels.
Die mix is alleen voor het menselijke idee dat musli gezond is.
Ojé ojé, wat weet ik dat goed, en toch....

Kijk eens in de zak, Geertje :
Haver is langwerpig (wit/zwart, geen verschil in voedingswaarde), gerst ronder, zelfde kleur als haver. Spelt groot en dik met vanalles eromheen (kaf?), milokorn/sorgum kleine rode ronde bolletjes, mais geel (gebroken) , groene brokjes = meestal lucerne, bruinere = vitaminekorrel, lucerne is grof, hooiachtig, kleine stengeltjes met de melasse (suiker!) duidelijk zichtbaar.
Die grove lucerne doen ze er volgens mij alleen maar extra bij om het een ruwvoerachtig uiterlijk te geven. Net als de witte en de zwarte haver, maakt dus niks uit.

Hoop dat je hier iets mee kunt.
Ik ga de zon in !

Doei, Pien

Huertecilla schreef :

Eh Pien en Jack hebben vier kinderen! (11, 13, 15 en 17 jaar).

Ze kunnen allemaal paardrijden, maar alleen de jongste 2 rijden regelmatig en helpen mee in ons bedrijf.
Toevallig had ik het er gisteren met mijn 13 jarige dochter over hoe ze haar toekomst ziet : Ze denkt erover om met paarden 'verder te gaan' en ik gaf aan dat ik wel een werkervaringsplek voor haar wil regelen, want tot nu toe kent ze alleen 'onze wereld', maar ze geeft nu al aan dat ze er helemaal geen zin in heeft om stage te moeten lopen op maneges met stalpaarden, bitten e.d. Ze vertelde me dat ze er nu al helemaal niet meer tegen kan als ze een paard in een stal ziet staan.

Goed van haar he.... 13 jaar. (Heb ik dát al bereikt).
Tja, ik kan haar geen ongelijk geven, meestal gaat het andersom en kennen traditioneel opgevoede paardekinderen ónze wereld niet.
Ik ben geen spelletjesmoeder, HC, ik ga niet aan de tafel zitten knutselen, maar ik heb mijn kinderen altijd verteld dat ik ze wel iets anders te bieden heb, nl vrijheid, de natuur, dit leven. Ze beginnen het verschil te zien en wel te waarderen.

Maar ze hebben allemaal hun mobieltje, een pc, heupbroeken, naveltruitjes, make-up, sms-sen, msn-nen, gel, bling bling oorbellen (of hoe heet die zooi) want je houdt het niet tegen.
Op een gegeven moment krijgen ze die behoefte en je kunt het ze niet onthouden, ook al hebben wij dat zo lang mogelijk geprobeerd.
Bij ons jaren geen koelkast (we hadden een koude kelder) geen snoep, geen TV en dat gaat een hele tijd goed, totdat ze naar school gaan en vrienden krijgen, dan ontdekken ze dat er ook een andere wereld is.

Er komt een moment dat je ze moet loslaten.
Er is ook nog een andere wereld.
Groet, Pien