Frans Veldman schreef op woensdag 15 maart 2006, 9:12:


Hallo Frans,
Over het ruiterbewijs wilde ik ook nog even wat kwijt.
Enkele jaren geleden ben ik een tijdje lid geweest van een manege omdat de boer waar Indy toen stond mij geweldig dwarsboomde. We mochten in de winter niet in zijn bak rijden, Indy mocht niet naar buiten, e.d.. Toen ben ik maar naar de manege uitgeweken om haar toch in de winter regelmatig beweging te kunnen geven.
Omdat ik geen ruiterbewijs kon laten zien en omdat rijden met bosal "eng" is, vond het bestuur dat ik er maar een moest gaan halen. Mij best, er zou toch binnenkort weer een sessie zijn. Bleek dat ik de enige westernruiter van de groep was. De theorie was geen probleem, het praktijkgedeelte wel. Ik had de verkeerde uitrusting, de verkeerde kleding. Ik moest maar de juiste uitrusting aanschaffen of lenen van iemand. Ik had er eerlijk gezegd ook geen trek in met een westernzadel te gaan springen. Tot overmaat van ramp bleek ook nog dat we van paard moesten wisselen om te laten zien dat je ook een ander paard aankan. Alleen al dat woord "aankan"!
Ik liet toen weten dat ik mijn merrie die gereden werd met lichte beenhulpen en een bosal absoluut niet door een of ander wicht zou laten rijden die alleen met scherpe sporen, zweepje en bit kon rijden, en de sporen ook nog bij elke stap gebruikte om vervolgens aan de teugels te gaan hangen omdat het paard wel erg voorwaarts wordt.
Ik heb nu dus nog steeds geen ruiterbewijs en ik zie het nut er eigenlijk ook niet van in zolang mijn paard en ik in een bepaald hokje geduwd worden en er aan idiote voorschriften voldaan moet worden. In Duitsland is een ruiterbewijs of ruiterrijbewijs tot dusver gelukkig (nog) niet nodig.
Monique

Piet schreef op donderdag 16 maart 2006, 8:38:


Hallo Anton,
Ik bezoek deze website en dit forum omdat mijn paard dankzij deze nieuwe inzichten eindelijk een normaal paardeleven kan leiden. Mijn paard heeft vijf jaar lang alleen ellende gekend en dat is vijf jaar teveel! Ik heb teveel hoefsmeden langs zien komen die een mooi diploma konden laten zien, maar op mij meer de indruk van brute prutser maakten. Wat niet met een hoefijzer gerepareerd kan worden moet maar dood, naar de slager ermee, koop maar een paard waar hoefijzers onder geslagen kunnen worden. Mijn hoefsmeden hadden ook alleen maar tevreden klanten en paarden die goed konden lopen, behalve mijn paard en ik. Geen wonder dat ze ons altijd kwijt wilden. Normaal omgaan met een paard was er ook niet bij, tijd is geld, (bekappen mocht 10 minuten duren), paard moet meewerken anders krijgt ie een dreun of schop. Walgelijk........
Mijn laatste hoefsmid was een grote uitzondering en deed erg zijn best, helaas ook zonder resultaat. Maar hij wil me nu niet meer kennen omdat ik met Natuurlijk Bekappen datgene voor elkaar gekregen heb, waar hij zich geen raad mee wist: brokkelhoeven, altijd kreupel, dikke pezen, verstuikingen, onregelmatig lopen, enorm veel hoefzweren, een hoefwand van nauwelijks 1 mm dik, enorme gaten in de witte lijn, stinkende rottende straal, en zo kan ik nog wel even doorgaan. En dan heb ik het dus wel over een gediplomeerde hoefsmid die nu met pensioen is, maar die zich regelmatig traditioneel heeft laten bijscholen en van "alles" op de hoogte is.
Ik vind het erg kortzichtig om wanhopig aan iets vast te houden wat al sinds jaren verouderd is. Ik laat me toch ook niet bij een of andere kwakzalver aderlaten, we leven toch niet meer in de middeleeuwen.
Monique

Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 maart 2006, 11:47:


Hallo, Els,
Gelukkig, ben dus niet de enige met examenvrees :)
Ik herinner me nog al te goed mij rij examen BE (schaam, bloos). Bij de ogentest zag ik van de zenuwen de blauwe auto niet waarvan ik het kenteken moest lezen......

Naderhand moest ik denken aan Wim Sonneveld zijn "dienstverhalen" waar hij gekeurd wordt voor dienst in het leger en een ogentest moet ondergaan:
-Dokter: kijk eens op die kaart!
-Sonneveld: Welke kaart dokter?
-Dokter: Daar op de muur?
-Sonneveld (paniekerig): Welke muur dokter?

Achteraf erg geinig, maar ik zag van de zenuwen die blauwe auto echt niet en ging ook van die rare vragen stellen:
-Examinator: Lees het kenteken maar even van die blauwe auto
-Ik: Welke blauwe auto?
-Examinator: Daar op de parkeerplaats.
-Ik (helemaal in paniek): Welke parkeerplaats?!

Gelukkig greep de examinator in en stelde mij gerust. Mijn rij instructeur had de hele voorstelling met open mond gade geslagen en twijfelde volgens mij al aan mijn verstandelijke vermogens...... Er stond namelijk maar een blauwe auto op de hele parkeerplaats, en ook nog pal voor mijn neus! Wat gierden de zenuwen door mijn keel zeg, verschrikkelijk. Maar ik heb BE toch gehaald!
Monique (die zich nog steeds schaamt.......)

Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 maart 2006, 13:13:


Hallo, Els
Ja, wonder boven wonder heb ik het in een keer gehaald.........
Het hele examen duurde 20 minuten waarvan ik 10 minuten voor een drukke weg heb gewacht :) omdat ik echt niet over kon steken.
Ik moest daarna alleen nog keren met de aanhanger en dat ging prima. De examinator vond dat ik verder goed reed en inzicht toonde en goed om het fictieve paard dacht (zandzak) dat achterin stond.
Ach wat maakt het uit hoe vaak je erover doet, alleen jammer dat het zoveel geld kost!
Monique

Wil schreef op vrijdag 17 maart 2006, 2:26:


Deze hobbyist die haar paard met NatuurlijkBekappen van de hoefzweren af kon helpen is het helemaal met je eens Wil!
Monique

Peet schreef op maandag 20 maart 2006, 14:11:


Hallo,
Onderstaand een Duits artikel mbt. vogelgriep en paarden.
http://www.fn-dokr.de/isy.net/servlet/broadcast/presseticker.html?id=5095
Groeten,
Monique

Pascal de Boer schreef op woensdag 22 maart 2006, 7:07:


Hallo,
Zoals jullie weten is Indy een Quarterhorse merrie, breed en achter behoorlijk overbouwd. Indy kan niet mesten of plassen tijdens het lopen. Onderweg mest of plast ze niet, ze doet het voordat we vertrekken of als we weer thuis zijn. Zelden bij een kleine pauze onderweg. Als ze moet plassen zet ze haar voorbenen overdreven naar voren en haar achterbenen overdreven naar achteren, staart in de lucht. Mesten gaat ook zo overdreven. Ze let er ook angstvallig op dat ze zichzelf niet bevuild. De haflinger van mijn collega mest en plast in alle standen, met of zonder ruiter.
Interessant om die info over het bekken te lezen!
Groeten,
Monique

Marleen den Arend schreef op zondag 26 maart 2006, 13:43:


Hallo, Michiel,
Met alle respect, maar wat wil je bewijzen?
Ik heb in oktober/november 2004 de enorme gok genomen mijn probleempaard na 5 jaar kreupelheid zelf volgens PaardNatuurlijk te bekappen. Ik moest helaas, omdat ze er niemand anders bij liet. Bij Indy heeft alles gelukkig goed uitgepakt, maar realiseer je wel dat de cursus bij PaardNatuurlijk van relatief gezonde hoeven uitgaat. Ik had in het begin heel graag iemand laten komen om Indy haar hoeven de eerste keren te bekappen. Dan had ik voor Indy haar specifieke geval duidelijke aanknopingspunten gehad. Nu moest ik alles zelf uitzoeken. Met veel steun van Frans en Ilona en de mensen van dit forum heeft het goed uitgepakt, maar toch........
Laatst heb ik bezoek gehad van Simon Lingbeek, omdat ik graag "een frisse kijk" wilde hebben. Indy was nu eindelijk zover dat ook een vreemde (en ook nog een man!) haar hoefjes mocht bekijken. Het advies en het oordeel van Simon stelde mij echt heel erg gerust, ik voelde mij gelijk veel zekerder! En dat bekapt gelijk een stuk fijner!
Michiel, het is echt geen schande als je er een professioneel bekapper bijhaalt, je maakt het jezelf en (wat het belangrijkste is!) je paard veel gemakkelijker!
Zoals jij gefixeerd bent op het hol trekken van de zool, sorry om het zo bot te zeggen, maar je laat mij heel erg aan iemand denken..........
Groeten,
Monique

Hallo,
Zoals het nu lijkt treedt per 01.01.2007 het nieuwe Hufbeschlagsgesetz in Duitsland in werking, waarschijnlijk zonder de toevoeging dat bestaande Hufpfleger hun beroep mogen blijven uitoefenen. Mooie boel dus, als dat doorgaat, ben benieuwd. Als Nederlandse schijn ik geluk te hebben, want ik val als Nederlandse Hufpflegerin (Cursus Groene Welle) niet onder de Duitse wet en zou dus gewoon nog mogen bekappen.
Enkele weken geleden is er een protestrit door Duitsland geweest, met als plan dwars door Duitsland naar Berlijn te rijden. Helemaal naar Berlijn is er helaas niet van gekomen. Zonde, dat geeft toch eigenlijk weer de bijsmaak dat het aan de blote voeten ligt.
Groeten,
Monique

Piet schreef op maandag 27 maart 2006, 13:54:


Hallo, Piet,
Ja, belachelijk he? Zoals ik weet is er een jurist mee bezig en de verschillende opleidingen willen een "Verfassungsklage einreichen". De vrije beroepskeuze komt nu immers in het geding. Een petitie tekenen daar kon ik al aan mee doen, echter daar moest je zulke persoonlijke zaken in aangeven, komt de nieuwe wet er wel, dan zou ik er gelijk "bij" zijn, alleen een kwestie van het boetebedrag nog invullen, handig voor de ontvangende instantie. Ik heb dat ding dus maar niet ingeleverd. Wel heb ik Mevr. Merkel een uitgebreide e-mail gestuurd, maar dat zal wel ten onder gegaan zijn in de duizenden mails die ze dagelijks krijgt. Een mail van ene mevrouw Meijer uit een gat met de naam Stapelmoorerheide ergens uit Ostfriesland zal wel geen indruk maken.
Zeer waarschijnlijk ontspring ik de dans, zoals bij zoveel dingen, als je als Nederlander in Duitsland woont :), dus ik wacht maar even rustig af. Ik kan desnoods ook altijd nog een Nederlandse bekapper aangeven, dat kunnen ze toch nooit controleren. Een buitenlandse bekapper mag immers.
Groeten,
Monique

Hallo,
De afgelopen winter zijn we voor het eerst heel goed doorgekomen. Ze maakte steeds zelf de keus toch weer door die ongelijk bevroren bak te lopen en te draven of naar het weiland te denderen. Haar hoeven zelf zijn er alleen maar sterker en harder van geworden, zelfs geen uitgebroken hoefwand meer! Haar stralen (vooral voor) hebben er wel veel van te lijden gehad. Ze waren behoorlijk gehavend maar ze had er gelukkig geen last van. De gevoeligheid op erg ongelijke bevroren ondergrond links voor was gelukkig toch de schuld van die rare bult naast de straal. Nadat ik die bult weggesneden had (met veel moeite, wat hard zeg!) was het (praktisch) over. Nu moet de hoef alleen nog iets holler worden.
Afgelopen zaterdag heb ik Indy haar hoeven weer bijgewerkt, zoals ik elke zaterdag doe. Een rot plekje in de straal van haar hoef rechtsvoor had ik al enkele dagen behandeld met eqyptische zalf. Zaterdag zag ik echter dat dat stuk los zat, ik kon het hele stuk er zo aftrekken/afsnijden. Hum, heb ik dus een stuk behandeld wat er toch al los zat....... :)
Links voor was bijna de hele straal eraf gevallen, omdat het stuk steeds omklapte heb ik het maar weggesneden. Eronder zit een veel stevigere straal, net hard rubber, die nog wat moet bijgroeien. Daar is nu dus het wachten op.
Achter heeft de straal nauwelijks wat te lijden gehad, in de straal in de buurt van de hoefballen heeft de straal een rafelig gat, daar zal ze zich wel op de harde ongelijke ondergrond wat verstapt hebben. Ze heeft er absoluut geen pijn aan.
Ik heb nog wat foto's gemaakt, die ik binnenkort in Indy haar hoefjesalbum zal zetten. Op de foto's van januari is goed te zien hoe haar hoeven te lijden hebben gehad van de harde ondergrond, de foto's van februari zijn op de een of andere manier verschrikkelijk onduidelijk, helaas onbruikbaar, die van maart zijn wel weer goed. (Ik heb vast de camera weer verkeerd ingesteld.)
Indy haar hoefjes zien er gehavend uit, ze kan er echter mee over kiezelstenen lopen zonder te manken en zonder dat er hoefzweren ontstaan. We hoeven gelukkig niet meer tegen de winter op te zien, in het verleden altijd een vreselijke periode met verplicht stalarrest, zere voeten en een diepongelukkig paard.
Groeten,
Monique

rini schreef op dinsdag 28 maart 2006, 14:26:


Bij Divoza hebben ze ook rubberen matten.
Monique

Ineke Rentier schreef op dinsdag 28 maart 2006, 13:49:


Hallo, Ineke,
Wellicht dat het niet zo'n vaart loopt en dat de bestaande Hufpfleger toch nog hun gang mogen gaan.
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 28 maart 2006, 13:24:


Ik heb enkele foto's geplaatst van Indy haar rechter voorhoef onder Indy haar hoevenfoto's in het Foto-album.
Monique