Niki schreef op maandag 13 maart 2006, 21:50:


Ik vind dit wel een interessante discussie. Over het algemeen lees ik alleen maar op dit forum en ik heb dan ook meestal niet veel toe te voegen. Ik leer er wel heel veel van. Ook ik heb een paar haflingers, die ik gebruik voor het karretje. Ik probeer er dressuur mee te rijden, maar over het algemeen is het veel boswerk, lekker lange teugel en hobbelen over de zandweg. Galopperen doen ze inderdaad niet graag, behalve één van de haffen. Die hoeft maar even haar kans te zien en dan gaat ze. Zij is nog niet echt van het moderne type maar ze lijkt er wel een beetje op. Waarschijnlijk heeft het er mee te maken, dat de haffen steeds moderner gefokt worden en, voor zover ik weet, steeds beter geschikt worden voor de galop. De andere twee willen nauwelijks in galop, alleen met veel stimulatie doen ze dat nog wel eens. Onder de man is het helemaal niks, want dan gaan ze bokken.

groetjes

tambayo schreef op donderdag 21 september 2006, 15:01:

Ja, dat is ook een beetje mijn ervaring. Ik heb haffies en die herkennen elkaar op afstand. Als ik een andere haf tegenkom in het bos, wordt er luidruchtig naar elkaar gehinnikt, terwijl dat bij andere rassen niet voorkomt. Ze staat nu samen met een fries en die communicatie loopt niet echt. Ze gedogen elkaar, maar dat is dan ook alles.

Meestal ben ik iemand die alles leest wat er op het forum voorbij komt, maar deze keer wil ik zelf even wat kwijt. Als jullie er op willen reageren dan graag. Ik heb een merrie met veulen en die wil ik niet op de traditionele manier uit elkaar halen. Nu raadt iedereen in mijn omgeving dat af, het veulen wordt vervelend, niet gesocialiseerd, zal niet te hanteren zijn op latere leeftijd enz. Nu denk ik daar zelf iets anders over maar toch. Ik kan haar niet bij de andere merrie plaatsen (zonder veulen) want die is super dominant en ik ben een beetje bang dat het veulen behoorlijk in elkaar gemept gaat worden. Eigenlijk wil ik het liefst iemand anders vinden die ook op die manier wil gaan spenen, zodat de veulens met elkaar kunnen spelen en langzaam van hun moeder af wennen. Maar die zijn niet zo snel te vinden, daarbij speelt dat ik maar 1 inloopstal heb, die te klein is voor 2 veulens en twee merries. Misschien is het een oplossing om een ander merrieveulen bij de moeder en veulen te plaatsen, zodat het veulen van mij een leeftijdgenootje heeft en dus sociaal opgroeit. Maar eigenlijk weet ik niet of dat een goede beslissing is. Omdat er op dit forum nogal wat kennis aanwezig is mbt paardengedrag, stel ik deze vraag. Misschien dat jullie daar ideeen over hebben.

Coby

jessica van der Stel schreef op zondag 5 november 2006, 22:45:


Dank jullie voor de reacties. Ik ben helemaal gerustgesteld, ik laat het veulen bij haar moeder en misschien als ze wat ouder is maak ik een kleine kudde door haar dominante tante er misschien bij te zetten. Tegen die tijd is ze wat minder kwetsbaar. Ik ga er ook geen nieuw veulen bij zetten want die moet ik dan weer verkopen na verloop van tijd, omdat ik er anders te veel heb en dat wordt te duur. Helaas hecht ik me altijd ontzettend aan paarden en afscheid nemen is dan niet leuk. Het eerste veulen van deze merrie was een hengstje en die heb ik wel met 6 maanden bij zijn moeder weggehaald. Ik vond dat een nare ervaring omdat zowel moeder als zoon elkaar heel erg misten. Toen ik de moeder na drie weken weer naar huis haalde en ze elkaar zagen, gingen ze allebei door alle omheiningen heen om bij elkaar te komen. Bah, wat een rotervaring.
Uiteindelijk is het wel goed gegaan maar pas na 6 weken. Later in het jaar kwam ik met haar tijdens een ritje in de buurt van een merrie met veulen en ze was niet te houden, ze moest naar dat veulen. Volgens mij kwam dat door het "verkeerde" afspenen. Dat wil ik niet nog eens meemaken en daarom is dit ook haar laatste veulen. Ik kan er trouwens toch geen afstand van doen, hoe dan ook.

groetjs Coby

Jet van Gulik schreef op donderdag 15 februari 2007, 9:46:


Daarom mijd ik landen als Cuba, Spanje, Italie enz. Daar wil ik absoluut niet naar toe, ik kan die ellende van de dieren niet aanzien. Ik kan ook echt geen begrip opbrengen voor de mensen die daar wonen, volgens mij is het heel simpel om een beter leven te krijgen. Gewoon ophouden met kinderen fokken, dan ben je met minder mensen en heb je meer te vreten. Simpel toch?

Esther schreef op zondag 25 februari 2007, 19:23:


Ik vergelijk geen Cubanen enz. met dieren. Ik wil gewoon niet naar dergelijke landen en nee, ik heb geen begrip voor de inwoners, omdat ik vind dat ze het grotendeels aan zichzelf te wijten hebben. Wat is daar dan mis mee? Er valt ook niet te relativeren, dingen zijn zoals ze zijn.

Caatje schreef op vrijdag 20 april 2007, 18:12:


Caatje, ik ben het hartgrondig met je eens. Ik zie teveel veulens geboren worden die na het spenen vertrekken naar Italië. Het is zo leuk zo'n veulentje, net als een kitten een puppie enz. Ik bemoei me ook een beetje met een stichting die als doel heeft zo weinig mogelijk kittens geboren te laten worden, want de wereld heeft al te veel katten. Het is zo moeilijk om mensen duidelijk te maken dat er geen behoefte is aan een nestje kittens, evenmin als er behoefte is aan weer een veulen erbij, er zijn al zoveel paarden.

Coby

Piet schreef op woensdag 1 augustus 2007, 21:47:


Welk merk glucosamine is dat dan? Ben heel benieuwd, omdat ik al lang met een spat paard tob

Eva Saegerman schreef op maandag 29 oktober 2007, 13:52:


Wat dacht je van een paar lage schrikdraadjes erom heen spannen, werkt bij onze tijger geweldig. Hij durft er niet meer onderdoor te kruipen.

coby