Sky schreef op zondag 19 maart 2006, 12:39:

Waar komt dat 'zonder zádel' nu weer ineens vandaan? Je bent bepaald niet de enige maar wat een vréémde associatie is dat toch.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

e m kraak schreef op zondag 19 maart 2006, 14:17:


Ok, we hebben de neuzen weer dezelfde kant op; geen utropie dus.
Ik weet het, als in isotoop ect. De gedachte aan de romantische tijd in tRopisch latijns-amerika zat blijkbaar tot in de vingertoppen

'Niet thuis horen' is inderdaad geen terminologie die ik in absolute zin zou willen gebruiken. Het gaat eenvoudigweg om bewúste aandacht voor de mate waarin de geboden eigenschappen met de gevraagde- overeenstemmen. Niet meer en minder dan de prikkeling daarover bewúst na te denken.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

belinda defraene schreef op zondag 19 maart 2006, 12:20:

Effe belle,
met Richelle.

HC

Piet schreef op zondag 19 maart 2006, 16:57:

Zonder mensen nog twee dozijn+ wilde paardensoorten in Eurazië
Zonder mensen nog oorspronkelijke wilde paarden in de Amerikas.

Egon heeft volledig gelijk met zijn opmerking dat rasvreemde inkruisingen in een ras inherent einde van het oorspronkelijke ras betekenen en hooguit een níeuw ras inluiden.
Vanuit de verschillende oude engelse pony-rassen zijn nieuwe varianten ontstaan op het graf van de oorsprong. Is een goed voorbeeld.
Ik zie daar voor de paarden mbt hun rijeigenschappen geen probleem in doch zie het ten eerste als een cultuurhistorische verarming en ten tweede als een verlies aan waardevolle genetische variatie én het verlies van een aangepast ras.
Ik zie daar voor de paarden wél een probleem in als het betekent dat het ten koste gaat van hur klimaat-eigen eigenschappen. Bv. inkruisen van arabier in de vrijlopende IJslanders op IJsland.

Zodra de Kirgiezen engelse volbloeden, arbieren of andalusiers in hun landras gaan inkruisen is dat:
- einde specifieke eigenschappen = einde specifieke aanpassing = einde Akhal Te.

Als een prestatiepaardenfokker Akhal Te gaat inkruisen in een springpaarden-lijn, dan is daar niets mis mee.
Voor de fokkerij van prestatiepaarden zijn oorspronkelijke landrassen zoals de Akhal Te en de NL Gelderlander en Groninger van vitaal belang. Het definitieve verlies van de Groninger zou én een verlies aan cultureel erfegoed én een verlies voor de toekomstige fok van prestatiepaarden zijn.

Wanneer het historische gebruik en resulterende eigenschappen de identiteit van een paardenras bepalen, de inhoud van de rasstandaard vromen, dan is het in tegenspraak hiermee om vreemde rassen in te kruisen. Waar is dan die standard voor? Wat is dan dat ras?
Een rasstandaard 'met de tijd mee' laten gaan is in tegenspraak met de definitie ervan die de oorsprong heeft in de renaissance, een travestie.
De 'evolutie' van de Fries van uniek combi werk-/tuigpaard naar langhalsandalusiër-met-sokken is een helder voorbeeld.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Esther schreef:

Nee, dat heb je beiden niet goed begrepen. 'Ecotroop' en het raszuiver is een zelfverklarend zijspoor.


..en wat heeft dát er weer mee te maken? Bedoel je dat het beter is rejoneo te bedrijven op een Lusitano dan op een Belg? Of stieren te drijven met een Camargue-ruin dan met een arabier? Dat is inderdaad een deel van de stelling.

Al met al een bevestiging wat ik hierover meldde Bedankt Esther.

Blijft dat ik de stelling een práchtige vind ook al voelen veel mensen met het verkeerde water in hun aquarium zich persoonlijk aangevallen.
Wie het allemaal door de dwaalsporen, de drogredeneringen en persoonlijke lange tenen niet meer kan volgen:
- de rode draad is dat een ras per definitie kenmerkende specifieke eigenschappen vererfd en het paardgericht is daar rekening mee te houden.

Of dat nu karakter, bouw of klimaatbestendigheid is.
Als een paard een kruising is of een ras een generalist is dan speelt dat minder of niet. Lijkt me zelfverklarend.
Uitzonderingen bevestigen de regel.

Opvallend toch dat zoveel mensen zich blijkbaar persoonlijk aangesproken voelen. Een robuust-houden dejavu? Het verkeerde water in het aquarium? Lijkt Bokt wel over weidegang.
Hoe dan ook het prikkelt blijkbaar

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Sky schreef op zondag 19 maart 2006, 21:59:


Je hebt ook paarden die 24/7 op stal staan, paarden die hun leven op ijzers staan.


De info is op zich niet verwarrend. Misschien gewoon nog eens lezen.

Wat betreft het zachte weefsel een link voor je die je wellicht niet gevonden of gevolgd hebt:

http://jap.physiology.org/cgi/content/full/90/6/2231

De uitleg en consequenties staan verder duidelijk op mijn site en hier op PN.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

monique schreef op maandag 20 maart 2006, 8:03:


Niet zo generaliseren Monique. Er is op dit forum een zéér divers publiek aanwezig en het wordt nauwelijks 'voorgezeten'. Dat heeft voor- en nadelen; je kan de koek niet én bewaren én opeten.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Annebe schreef op maandag 20 maart 2006, 10:25:


¡Fabeltjesland!

De cultuur van de paardrijden indiaan van de Grote Vlaktes was een tweesnijdend zwaard voor de betreffende indianen en de oorzaak van de instorting van hun sociale structuur wat 'afgerond' werd door de kolonisten en de US-Cavalry voor een nieuw evenwicht kon ontstaan.
Het ontstaan en de ontwikkeling van de sociale revolutie is goed bestudeerd en gedocumenteerd en helpt archeologen en anthroplologen vergelijkbare sporen te vinden in Europa en Azie.
Het is waarschijnlijk dat de oudste 'moderne' Godsdienst, die van Zoroaster, een direct gevolg is van deze sociale revolutie in centraal Azië.

De paardrijdende 'cultuur' heeft alles bij elkaar en opgeteld geen 100 jaar bestaan en maakte wel degelijk gebruik van bit en zadel indien aanwezig. het antwoord op het waarom is: ze hadden noch de vaardigheid noch de mogelijkheden om hun eigen 'uitvinding' te realiseren.
Om je dit te kunnen voorstellen moet je maar eens lezen over het leven Jeronimo en diens vader: die en zijn stam hadden het veel te druk met overléven.
De indiaanse paardencultuur heeft níets uitgevonden mbt het paardrijden: daar hebben ze helaas de tijd niet voor gekregen.

De paardgerichte indiaan is helaas een mythe.
Die indiaan heeft ten eerste het paard doen uitsterven in de amerikas en de ontsnapte exemplaren van de conquistadores eerst ook opgegeten, daarna als trek-/lastdier ingezet en slecht héél kort gereden en dan nog slechts een paar stammen.

Het is opvallend dat de Hollywood cultuur en de amerikaanse commercialisering van de daardoor gecreëerde mythe zo zwaar weegt tegenover duízenden jaren ervaring die in centraal Azië en ZW-Europa/NW-Afrika aanwezig is.
Zelfs in Zuid- en Midden-Amerika is een paardencultuur die eeuwen ouder is dan die van de koibois-n-indjans. Kijk bijvoorbeeld naar http://www.tierradegauchos.com/El%20gaucho/recado.htm Die vonden het zadel wel opnieuw uit

Ik heb zelf het donkerbruine vermoeden dat deze selectieve blik een naar Engels/Amerikaans blank-Kaukasisch trekje is. Dezelfde reden waarom de Pazyryk Ice-maiden door de geleerden in Moskva tot 'blank' gebombardeerd is geweest.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

Moniek schreef op maandag 20 maart 2006, 12:01:

'Precies?'
Dat is een onderwerp voor rijles, Solinski is daar in drie boeken diep op in gegaan en het dressuurrijdende artsenduo Schusdziarra heeft daar een medisch verantwoorde klassieker over geschreven.
Solinski is in het duits en van Schusdziarra is recent een moderne vertaling in het engels uitgegeven.
Online kan je er een inleiding over vinden op de BioMech-site van Dr.Nancy Nicholson die heel druk is met het afronden van haar DTP-boek.

Ik heb hier verschillende totáál verbijsterde, haast pánische, gezichten gezien bij het aanschouwelijk uitleggen van de vrijetijdsrij-zit, 'a-la'brida' of zoals Dom Duarte schrijft 'bravada'. Dom Duarte gaat trouwens op een handvol stijlen en verschillende zitten en zadels is: er is níets nieuws onder de zon
Heel bevredigend om hier gedurende de week te zien hoe de muntjes vallen en om te ervaren dat thuis ráp een ander, bij de zit/stijl passend, zadel aangeschaft wordt.
Híer (en ik neem aan bij Pien) is het óf luisteren om te leren óf niet komen lessen, maar wat ze thuis doen is eigen keuze en dat is dan 'the proof of the pudding'

HC
http://users.telenet.be/huertecilla