Isabel van der Made schreef op maandag 20 maart 2006, 0:28:


Hoe is de voedingstoestand daar?
maw : Wat krijgen ze daar te eten?

Waarom kennen we dat hier niet dan?

Pien

Isabel van der Made schreef op maandag 20 maart 2006, 0:39:


We hebben het over de calciumbehoefte van het veulen en ik zeg dat bij een gezonde voedingstoestand van de moeder er geen gevaren zijn dat het veulen tekorten zal ontwikkelen.

Ik heb het niet over extremen met te weinig of verkeerde voeding, want dat zal op ons overvolgevreten westerse halfrond met eerder teveel dan te weinig sappig gras wel meevallen, lijkt mij zo.
Er zijn meer overvoede paarden hier dan ondervoede.

Een oud gezegde luidt : "Ieder kind kost je een tand" en daar bedoelen ze kalktekorten mee, maar dat was tóén, vóór de boterberg en de melkzee.

Ik ben het met je eens dat het niet altijd vanzelf gaat en dat voedingstoestand van de moeder een grote rol speelt, maar het veulen neemt niet zoveel dat de moeder eronder lijdt hoor. Dat ze mager wordt , oké, ze geeft veel energie weg. Tuurlijk onttrekt het veulen Ca aan de moeder, het is ook haar taak dat aan haar veulen te geven, de vraag is alleen of het werkelijk zo dramatisch is dat je Ca moet gaan aanvullen als je weet dat mensenvrouwen een veel lagere energie en kalkbehoefte krijgen, juist om hun lichaam te sparen voor tekorten.
Zou het werkelijk bij paarden zoveel anders zijn ?
Die dieren staan dichter bij de natuur dan wij mensen.

Groet, Pien

Jean Mclean schreef op maandag 20 maart 2006, 8:58:


Lijkt me sterk dat dat met een bit rijden ineens opgelost is, ik zou eerder andersom denken.
Zou het niet zo kunnen zijn dat ze last van de rug heeft als je op haar rug zit, dat het niet in de hals zit, maar een paar wervels verderop, die gaan opspelen zodra je ze belast?

Voel de wervels eens duidelijk met je vingertoppen na, zet aan weerszijden wat druk, met name in de rug dus, de hals kom je niet zo heel makkelijk aan. Krimpt je paard in elkaar (rug wegdrukken) dat zit het dáár.

Een fijne oefening : kriebelen, beetje krassen met je vingertoppen onder de buik maakt dat het paard de buik optrekt en de rug bol maakt. Kan ze dat niet, kan er ook iets aan de hand zijn. Je moet kijken of ze haar rug bol kan maken, dat kan ook door achter haar te gaan staan, aan weerszijden met een sleutel van boven de kruinen in de flanken over de rug/kont naar beneden langs de staart te gaan. Paard trekt dan de achterhand in. Als het iets kleins is bolt ze het vanzelf terug. Kan ze d'r kont niet onder zich in trekken dan kán dat een teken zijn dat ze ergens pijn heeft in de rug. Maar het kan ook zijn dat jij het niet goed doet he, dus dit is geen diagnose.

Succes, Pien

Peet schreef op maandag 20 maart 2006, 10:13:


Ik geloof dus echt niet dat paarden die altijd -of meer- zonder zadel gereden worden meer last van de rug zouden hebben.
Welnee, wij hebben hier allemaal zonder zadel leren rijden.
Werkelijk nog nooit een paard meegemaakt dat er rugpijn van kreeg.
Integendeel, de paarden ervaren veel meer vrijheid zonder zadel.

Ik vind ook niet dat je met je zitknobbels in een paardenrug moet drukken, niet mét, en niet zonder zadel, nee je moet je zitknobbels juist zacht maken. Er is bij mijn rijden maar één moment dat ik echt gebruik maak van mijn zitbeenknobbels en dat is wanneer ik wendingen maak, ik ga dan bijvoorbeeld op de rechter zitbeenknobbel zitten (verleng mijn rechterheup) om naar links te wijken.

En de indianen dan? Hadden die paarden meer last van rugpijn?
Zowiezo heb je zonder zadel een heel andere gewichtsverdeling, je zit niet rechtop zoals met een zadel, je gewicht ligt meer naar achteren. Zou je zonder zadel net zo rijden als met zadel dan ga je stuiteren en klemmen om je evenwicht te compenseren.
Zonder zadel houd je je benen los en meer naar voren en je bovenlijf iets meer naar achteren , zonder achterover te hellen he, da's weer een te zware belasting van de achterhand van het paard.
Je benen werken daarbij als tegengewicht.
En je bilspieren houd je licht aangespannen over je zitbeenknobbels.
Arme paardenrug als je op die knobbels gaat hangen.

Groet, Pien

Hans van Keeken schreef op maandag 20 maart 2006, 10:38:


Goed he Hans, zo kan het dus gaan en regelen zij het zelf.
Is ook eigenlijk te stom voor woorden dat wij mensen menen te bepalen wanneer een veulen 'groot' genoeg is om van zijn moeder gescheiden te worden, alleen omdat dat ons mensen handiger uitkomt.
Alsof wij dat beter weten dan de natuur.

Ik heb wel even getwijfeld hoor, toen Holly zo mager werd, maar telkens weer zag ik dat het veulen haar zoveel goeds doet : Voor haar plaatsje in de groep (BD slijmt de hele dag bij haar omdat die zo gek is op Spirit, ik denk dat ze anders niet naar Holly zou omkijken) . Bovendien zijn alle vorige veulens van haar afgenomen met een paar maanden en nu is die stress er gewoonweg niet, terwijl ze wel uren zonder mekaar kunnen inmiddels.
Ik moet haar wel veel bijvoeren nu, 3 kilo haver per dag en dezelfde hoeveelheid lucerne. Ook ik meng er mineralenkorrels door.

Holly is van het type dat niet durft te eten als er andere paarden bij lopen te schandalen (staat niet hoog in rangorde en is snel bang voor de andere paarden als die heftiger zijn dan zij).
Ik denk dat dát de reden is dat ze zo mager is.
Niet omdat die kleine zoveel wegdrinkt. (Nouja, kleine : Hollands welvaren)....
Nu trek ik haar een paar keer per dag uit de groep voor haar bijvoer, en we zetten haar ín het voerhok met haar eten. Zo kan er geen ander paard bij en heeft ze de rust.

Groet, Pien


Groet, Pien

Huertecilla schreef :


Hier is het vrij simpel : Als je niet met je zit rijdt en (oa) je zit en heel je lichaam gebruikt bij het rijden (voorwaarts gaan, stoppen, langzamer gaan, sturen e.d) 'doet' het paard het maar half.
Dan loopt ie of te sloffen als een kameel, of hij gaat aan de sjees.

Ik weet dat nieuwen dat wel eens moeilijk vinden en ik kan me dat ook voorstellen als je altijd gewend bent om je paard bij je te houden en technisch (daar gáán we weer : "vanuit het hoofd") te rijden zoals dat op de meeste maneges geleerd wordt.
Niet voorwaarts gaan betekent voor het paard een tik met de zweep ipv je af te vragen waaróm dat paard niet lopen wil....

Shit, en dan moet je hier gaan loslaten....... en telkens weer opnieuw.
Want je bent zo gewend om met je benen te rijden en je vast te houden aan die teugels....

Het verschil tussen jou en mij, HC, is wel dat je híér bent om het te leren en fouten te maken, dat het niet erg is als je in dat eerste stadium zit te zwabberen of de teugels nog nodig hebt om te stoppen.
Hier mág je het een beetje eng vinden - doen we iets mee - .

Ik denk dat jij nóg strenger bent in wat je wel en wat je niet wilt dat er met jouw paarden gebeurt. Ik ben dat ook wel, maar ik heb denk ik meer marge. Wat ik nooit tolereer is onrechtmatig gedrag, agressie, discussie met de juf en een irri soort betweterigheid. Ik heb de arrogantie het lekker toch het beste te weten voor mijn paarden, daarvoor ken ik ze te goed. (Wat dat betreft ben ik net als jij).

Het gaat niet alleen om het rijden, het gaat om het totaalplaatje van paarden houden (nééhee, ze bokken niet of gaan er niet vantussen als er een in het midden stilstaat en de rest eromheen gallopeert), het groepsgedrag, de sociale interactie, de communicatie, dat blijft terugkomen in de lessen.

Het gaat ook om de manier waarop de rijder in het leven staat (of komt te staan soms).
Ben je een stresskip met een hoge energie (ademhaling) dan kost het je meer moeite om je paard rustig te krijgen dan wanneer je een meer flegmatisch type bent. Soms is het dan juist moeilijker om je paard vooruit te krijgen.

Ik zie verschillen in de paarden onderling, we hebben 'aardse' paarden (Dies, Izzy), we hebben ook paarden die hoger in hun energie zitten (BD, Fanny), en combinaties (oa Winner).
Het is voor mij telkens weer een leuke uitdaging om nou juist dát paard te zoeken bij die rijder en als dat klikt hoeven ze van mij niet elke week op een ander paard hoor, da's juist het leuke, je kunt je zo eindelijk eens verbinden met een paard, en het paard met jou.
Zo kan het zijn dat ik een bedeesd en rustig type op Izzy laat rijden, die is in de bak zo verschrikkelijk eigenwijs en als je die niet rijdt sta je dus de hele les in het midden. Daarvoor moet die persoon echt 'uit de kast' komen om Izzy ervan te overtuigen op de hoefslag te blijven en niet steeds naar het midden (mij) te lopen.

Het enige wat echt niet werkt is een druk persoon op een druk paard.
Drukke mensen die op Fanny rijden krijgen haar binnen 3 minuten helemaal kreezy (sjeezy) en dan is er voor de rest van de dag geen land meer met haar te bezeilen.

Als je zelf in een ijle energie zit, hoog ademt, met een gespannen rug en schouders rijdt kun je niet verwachten dat je paard dat wel kan.
Dat vind ik nou zo leuk om te doen, ik zie dat lekker toch altijd, zelfs met die dikke winterjassen en gewatteerde skibroeken....
Echt, ik zie aan de houding van de ruiter en hoe het paard daarop reageert welke spieren hij zit vast te houden.

Dat vind ik een van de leukste dingen van het lesgeven, die basis.

Groet, Pien

Ilona Kooistra schreef :


Ik veronderstel dat ze last gaan krijgen van de zomerhitte, maar zeker weten doe ik dat niet, ze zijn immers pas vanaf augustus bij ons en toen de winter ingegaan. Ik zie aan de ijslanders van vrienden van ons dat ze het best zwaar hebben met de hitte.

Fjord Izzy heeft afgelopen zomer goed doorstaan, je moet er gewoon ook voor zorgen dat ze goed in conditie zijn en niet te vet worden.
Ik ben bij 30 graden celsius gewoon blijven rijden, maar , eerlijk is eerlijk : De Arabier deed het het allerbeste !

Pien

Peet schreef op maandag 20 maart 2006, 17:23:


Ik ben het met Peet eens.Vind het gewoon niet prettig om dat zo te zien.
Alleraardigst paardje, maar eigenaar heeft het niet begrepen.
Pien

Huertecilla schreef op maandag 20 maart 2006, 18:01:


Zo'n advertentie hoort toch in hetzelfde rijtje thuis HC.
Specifiek dwangmatige produkten : stal, bit, neusriem, in de krul rijden.
Daar doe je een paard meer kwaad mee dan een potje homeopatisch water of geitenwollensokkenbóndages.
Pien

Spirithorses schreef:

Het hoeft echt niet allemaal NH te zijn hoor.
Echt, ik geloof in overgangsfases en persoonlijke processen, en ieder zijn dinge, maar dat wat ik daarstraks te zien kreeg is wel een heel erg slecht voorbeeld van alles zoals het net niet moet.

Pien.

En ik ben nu eigenlijk in een zeer teleurgestelde bui omdat ik vandaag een mail kreeg van de eigenaar van Steffie (weten jullie nog, onze eerste Haflinger die teruggegaan is naar zijn eigenaar) waarin ze schreef dat hij nu lekker 's nachts op stal staat en zo leuk met zijn koppie over de staldeur heen kan kijken.
Jaah, hij staat vooraan het hek om naar binnen te mogen hoor.
Wedden dattie ook nog op ijzers loopt nu ? Ik heb de moed niet om het te vragen.

Ik heb haar E mailadres gewist !