Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 8:36:

Je hebt ALTIJD nog werk. De ruiter die denkt dat ie alles 100% onder controle heeft komt op een goed moment zeker voor een probleem te staan.

Nogmaals, hier heb je natuurlijk helemaal gelijk in. Ik heb zelf het idee dat mijn paard bij me blijft, no mather what. Dankzij een ernstig vervelend joch die het presteerde een strijker pal achter ons te gooien en de 2 paarden naast me die aan de run gingen, weet ik dat redelijk zeker omdat ze, zelfs toen de andere wegrenden, bij me bleef.
Hoogst verbaasd was ik daar zelf over en erg tevreden natuurlijk. Maar echt, de illusie dat er nooit iets mis kan gaan heb ik toch niet.

Los van dit alles ging het mij, en de originele vraagstelster nog steeds gewoon om de vraag: doet ie het of doet ie het niet, die ORS in de blindepaniek-modus. En ik denk, en heb net een paar keer bevestigd gezien, dat dat dus niet zo is.
Daarop te vertrouwen vind ik een vals veiligheidsgevoel geven. Want zoals je zelf al aangeeft, er is wel wat meer voor nodig, dan een buigreflex aan te leren (als dat al kan, een reflex aanleren en als dat al de juiste definitie is).

Dan blijft de ORS nog over als mogelijke rem onder bepaalde omstandigheden.
Tja, sorry, maar dat vind ik dan ook weer niks. Als je paard niet gewoon luistert naar minimale beweging of stem zodat zo'n zgn. noodstop niet nodig is, dan heb je er niks op te zoeken en al helemaal niet naar buiten te gaan. (om maar even soortgelijke bewoordingen te gebruiken.. )

e m kraak schreef op vrijdag 7 april 2006, 16:35:

Kom op zeg! Dus we houden hier met zijn allen lekker de schijn op dat de ORS de altijd veilige noodrem is. Al die ruitertjes lekker die halsjes van hun paardjes buigen. Netjes een "reflex" aanleren (wat volgens mij ook nog steeds niet kan, maar daar ga ik nu niet over beginnen - ben al erg blij met de nuances die ik nu toch meen te ontdekken n.a.v. de daadwerkelijke niet te ontkennen ervaringen met boomloos en ORS ).

En nu maar hopen dat ze nooit verder kijken dan hun neus lang is. En dat alle ruitertjes echt een IQ van -50 hebben.

Kunnen jullie trouwens niet eens ophouden met dat kinderachtige verkleiningsgedoe. Het is al lang duidelijk hoe groot het verschil in inzicht, denkvermogen en IQ tussen enkelen en de rest hier wordt geacht, zonder dat dat iedere keer op deze neerbuigende wijze wordt geaccentueerd.

e m kraak schreef op zondag 9 april 2006, 18:14:

Huh????? Interessante nieuwe invalshoek? Egon!!! Dat meen je toch niet. Dat is toch zo logisch als... denk je nou echt dat we imbeciel zijn ofzo????

KIJK TOCH GEWOON NAAR JE PAARD!!

En kijk naar wat je doet. Rij je dressuur, spring je, endurance je, wil je paard tot topatleet omtoveren of ben je een mooi weer ruiter, rij je 1 uur in de week een beetje rustig wandelend door het bos, 2 uur, 30 uur?????????? Heb je een breed paard, smal paard, gevoelig paard? Heeft je paard een sterke rug, spieren, van zichzelf, door training? Is je paard een inslikkende bikkel of kan hij/zij goed voor zichzelf opkomen? Ben je zelf zwaar, groot, klein, in verhouding tot je paard. Hoe is je balans, heb je een onafhankelijke zit?

Zoals die fysio het in zijn brief een endje terug al zei, ieder paard/ruiter/werkcombinatie is toch anders! Kijk en luister naar je paard.

Het is mij zo duidelijk als wat dat hier geen eenduidig bewijsmateriaal over te vinden gaat zijn. Never nooit niet. En daarom zijn die dogmatische stellingnames zo dom.

marjolijn schreef op zondag 9 april 2006, 22:07:

En wat ik nog vergeet, kijk naar je paard, kijk ECHT. En je weet het!!

Bestel jij dat zadeltje nou maar lekker. Leg het op je ijsco's. Klim er op en je weet het toch zeker snel genoeg zelf wel of het goed is of niet?

Schei toch uit met al dat semiwetenschappelijke google-gedoe. Als er nou één plek is waar je vooral op je gevoel af moet gaan (noem het "feel" en het klinkt je misschien bekender in de oren), dan is het wel naast je paarden!

En Egon, als ik jouw vriendinnetje languit op de keukenvloer zie liggen.... dan zou juist jij dat moeten weten.