Spirithorses schreef op donderdag 21 juli 2005, 21:25:


In centraal spanje heb ik dikwijls de gelegenheid om paarden in vrijheid te observeren en veulens leren 9O% van wat ze later nodig hebben van hun kuddegenoten ,moeder ,andere veulens enz.....dus apart zetten om hem te laten gewennen zou ik niet doen , dat komt ,zoals Pien zegt ,vanzelf wel alhoewel ik veulens van 2jaar weet die nog altijd zogen bij de moeder en dat k&an soms teveel van het goede zijn voor de mama.

marielle schreef op vrijdag 14 april 2006, 19:34:


Heb hier een Spaanse Hengst die mishandelt is geweest en op de Spaanse harde manier is afgericht (lees onderworpen) hij gaf geen voeten als je hem niet klemzette en vastbond,wat ik dus niet doe uiteraard .Ilias is hier nu één mand en geeft zijn 4 voeten gedrurende een tiental seconden . Dus 10sec op een maand.Ik ben begonnen met borstels over zijn benen te gaan tot over zijn hoeven tot hij zijn voeten niet meer terugtrok enz...als ik nu over zijn hoef wrijf met mijn hand gaat zijn been omhoog en belonen, belonen en nog eens belonen, is het gewoon uit koppigheid nog koppiger zijn. De eerste keer dat de voet 5 sec van de grond komt echt belonen alsof hij net wereldkampioen is geworden.

Huertecilla schreef op zaterdag 15 april 2006, 14:22:


Je hebt inderdaad overal ter wereld slechte en goede manieren om paarden af te richten ,maar in Spanje heb ik wel al menig slecht voorbeeld gezien en ik heb er hier ééntje thuis staan .Neusbeen gebroken door de "ferrata" een kaptoom met ijzerdraad en pinnetjes ingeweven om de buiging van nek en hoofd te verkrijgen, litteken op voor en achterbeen van de zweepslagen om de piaffe te verbeteren . Dit was en is op vele plaatsen in Spanje nog altijd "de "manier" om hun edele paarden te onderwijzen. Als je dan in aanmerking neemt dat de spaanse paardencultuur één van de oudste is met uitzondering van de Arabische!I
Ik heb ook Spaanse herders als vrienden waarbij ik in de bergen vertoef als ik in centraal Spanje de bergen in trek en die jongens hun paarden hebben inderdaad het echte" paardeleven" maar moeten inderdaad hun ruiter de ganse dag ronddragen wat jij als van de campo leven noemt. Dit zijn de werkpaarden die dikwijls een beter leven hebben dan de zogenaamde luxepaarden die voor hogeschool worden voorbereid. Eerder dan de complexiteit is de Spaanse stugheid de reden van het behoud van die oude methodes.Als je zoals ik in de bergen volledig verhongerde paarden aantreft met hun kluisters aan " vergeten" door zijn eigenaar . Of een kudde Stieren die in hun piqaderol zand aan het eten waren omdat hun eigenaar op bezoek was bij zijn broer voor een weekje. En dit zijn enkele van de voorvallen en ik spreek niet over één streek in Spanje . Heb er een werkbezoek gebracht aan een internationaal bekende fokkerij van Lusitano's en PRE's en heb de flanken van menige hengst zien ontsmet worden om de open wonden van de sporen beter te laten genezen om hun prijs niet te laten zakken. Maar je hebt gelijk ik zal het slimmer aanpakken en niet meer over de Spaanse harde manier spreken . Vergis je niet, in mijn hart ben ik een Spanjaard en houdt van hun manier van leven maar toch is misbruik van dieren in Spanje legio .

mairim schreef op zaterdag 15 april 2006, 17:24:


Kan heel vervelend zijn . Heb hier ook twee vrouwelijke klanten die zelfde probleem "hadden" toevallig ook 2 merries . N u heb ik nog nooit van op de grond een paard "niet" in beweging gekregen. Maar erop kan je al eens een half uurtje staan sukkelen met sommige koppige gevallen zo heb ik met een quarter eens 3maal de wei achteruit rondgereden niet omdat dit de bedoeling was maar omdat hij van zodra je erop stapte ,achteruit begon te deinzen(weet niet wat paardje had meegemaakt) ik heb hem toen rustig bijgestuurt en laten begaan ,uiteindelijk had hij zelf wel door dat dit niet echt aangenaam was voor hem, toen hij uiteindelijk één stapje vooruit zette heb ik hem de hemel in geprezen en ben onmiddellijk afgestapt.Als je merrie weigert te "moven" doe haar dan achteruit gaan , ga naar links ga naar rechts maak het stilstaan zo onaangenaam mogelijk voor haar(MAAR WORDT NIET BOOS EN GA NIET SLAAN!) van zodra ze eindelijk vooruitgaat doe je net alsof ze net het onmogelijke voor je heeft gedaan en vervolg je wandeling ,keer pas na enige tijd terug en beloon haar bij thuiskomst. Vanop afstand moeilijk te beoordelen of angst of puur verzet in het spel zit . Tot nu toe heb ik alleen maar dames gehad MET merries die mijn hulp inriepen ,heeft iemand ervaring met andere combinaties ??? Niet op jullie achterst poten gaan staan he dames , viel me gewoon op dus geen reacties van "dit is weer typisch mannelijk want ......."