e m kraak schreef op zondag 16 april 2006, 0:22:


Ja mooi dat je dit kunt Egon.
Dat er geen enkele aanwijzing is, bij gebruikers, osteopaten en fysiotherapeuten dat een zacht boomloos zadel rugletsel veroorzaakt, is al een sterke onderbouwing voor jouw nog verder gaande idee, dat zadeloos rijden eveneens volkomen veilig zou kunnen zijn. Hoe dit te bewijzen is lastig, omdat er weinig mensen zo rijden. Hoogstens kun je aan je paard merken wat hij liever heeft, en dat vaak genoeg constateren.

Michiel

e m kraak schreef op zondag 16 april 2006, 21:12:


Dat is de weg die ik bij boomloos heb nageplozen. Bij zadelloos rijden lukt dat echter niet omdat er te weinig mensen zadeloos rijden, dus ook de rugspecialisten hebben er nouwelijks inzicht in. Wat bij boomloos heel anders is.


Nu kun je wel 3 maal nee typen, echter "letten op je paard" is de snelste manier om er enig inzicht in te krijgen. Je kunt het ook de tijd geven, zelf zadelloos gaan rijden en elk jaar de osteopaat laten komen, zowiezo het beste, en haar vragen of de kleine blokkades die ze altijd vind, te maken kunnen hebben met zadelloos rijden? Kijk dan na enkele jaren heb je de medische gegevens bewijsbaar in je handen, echter alleen voor jou en je paard. Dit zouden dan meer mensen moeten doen, zodat het inderdaad als een nieuw en bewijsbaar inzicht kan uitgroeien. Tot zolang is het een boeiend vermoeden. En volgens mij kon je wel eens gelijk hebben.

Michiel

MarjanS schreef op maandag 17 april 2006, 11:55:



Hoi Marjan, dit oog hebben voor haar omgeving is wel heel natuurlijk en daar ga ik gewoon in mee, ik vind het juist leuk en het heeft ons nooit geschaad in tegendeel.

Even een vergelijking, met alle nadelen natuurlijk, stel jij loopt met een vriend door een winkelstraat en telkens als je naar iets kijkt, vraagt hij je aandacht, niet met iets interessants maar gewoon door je naam te roepen, aan je arm te trekken of op de grond te stampen, kijk dan wil je hem ook wel graag even kwijt worden, niet?

Hoogst irritant, zo zal je paard dit ook vinden. Paarden kunnen hun aandacht heel goed bij twee dingen hebben, perfect samen oplopen met jou en daarnaast volledig hun omgeving horen en zien. Meestal kijken we samen naar het zelfde, onthaasten en lekker ontspannen, samen op pad. Samen op pad, echt samen. En vandaaruit krijgt je paard vertrouwen in jou en reageert op elk licht en spaarzaam verzoek.

Nu met al die onnodige aandacht trekkerij leer je haar, jouw verzoeken als nutteloos te beschouwen. Bedoel het niet zo hard hoor, dit is gewoon weer een algemeen iets wat komt uit de dressuur, waar perfect luisteren gelijk op gaat met géén aandacht voor de omgeving. Perfect luisteren gaat bij mij samen met volle aandacht voor alles wat de moeite waard is.

Michiel

van lennep schreef op woensdag 19 april 2006, 15:02:


Tja prachtig toch dat ogen geopend kunnen worden.
Achteraf denk je, hoe is het mogelijk dat ik dit gezien heb?
Dan is het zo logisch ... als je het eenmaal gezien hebt.

Zo is het ook met een paard dat niet van huis af durft, daar kunnen verschillende oorzaken voor zijn met elk een verschillende aanpak. Een van die aanpakken is, vooruit gaan zo aangenaam mogelijk maken en stil staan of terug keren onaangenaam, constant rondjes draaien of achteruit sturen, en misschien kan iemand nog wat anders vervelends bedenken. Kijk als je vervelend tegen je paard doet, dan zul je dus ook iets vervelends oogsten, bijvoorbeeld dat je paard zich van je terug trekt en mechanisch gaat gehoorzamen.

En als je dat niet wilt dan zul je dus een vriendelijke en intelligente oplossing moeten vinden voor je paard dat niet van huis af wil. Om te beginnen door er vaker naast te gaan lopen, dan voelt een paard zich meestal zo vertrouwd door dat het veel meer aan durft.

Michiel

jacqueline postmes schreef op zaterdag 22 april 2006, 22:29:


Hebben zo ook de aardappelvork? Hij is wat hol met ijzerenbolletjes op de punten. Dat is vooral in wat hoger gras echt heel gemakkelijk mest ruimen, heb ik van horen zeggen.

Michiel

Dat 1 paard wel het hek open kan krijgen, en 10 paarden niet, kan toeval zijn, maar geeft misschien ook aan dat heksloten op het grensgebied liggen van paarden intelligentie.

"Wat moet ik met dit onderwerp aan", schreef Egon wel misschien kunnen we verwoorden wat bijzonder is aan het gedrag van ons paard. En zo een indruk krijgen van hun intelligentie.

Zo wandelde ik met Jur vandaag weg uit de bak, om een buitenrit te gaan maken. Hij kende deze volgorde van activiteiten niet, omdat we zelden in de bak komen. Dus hij dacht einde samenwerking, ik blijf veel liever hier wat rond scharrelen, dan terug naar de stenen uitloop. Hij weigerde dus verder te gaan, in de hoop dat ik hem los zou klikken. Inplaats daarvan ging ik weer terug in het zadel, waarop hij wel voorwaarts ging, omdat hij nu begreep dat onze tocht toch verder ging dan de stenen uitloop.

Michiel

Piet schreef:

Kort door de bocht : een paard moet goed leren lopen en braaf zijn. Niet te veel proberen om dingen zelf uit te vogelen, want dat kan lastig zijn.
Ik denk dus dat je gelijk hebt door te stellen dat een paard de signalen die uit bepaalde gedeeltes van zijn hersen komen wordt afgeleerd te gebruiken en dat men hierbij jonge paarden nog geen kans toe gezien heeft?

Als je, je paard een opdracht geeft en het moet daaraan blijven gehoorzamen totdat het een andere oopdracht krijgt ... veel mensen rijden zo ... dan zal het paard daaraan voldoen en weg is het eigen initiatief.

Daarom rijd ik zoiets als signaal rijden: Jur mag alles doen wat hij wil, tenzij ik anders aangeef. Kijk daardoor heeft hij alle vrijheid tot zelf nadenken, en beslissingen nemen. Wat paarden natuurlijk heerlijk vinden en vlot reageren op mijn signalen omdat ze kalm en allert zijn en goed in hun vel zitten.

Michiel

Karin schreef op zondag 23 april 2006, 16:53:


Het is maar net wanneer en hoevaak je aangeeft, dat het paard zijn idee niet goed is. Doe je dat ook nog eens met regelmaat, bijvoorbeeld verhinderen dat je paard terug valt uit draf, dat stopt het met het gehoor geven aan zijn voorkeuren. En dat is juist wat ik niet wil en veel anderen blijkbaar wel.

De term signaal rijden is al bezet hoor ik van Egon en betekend notabene precies het tegen overgestelde, heb ik weer.
Mijn definitie is helder en drukt precies uit zoals het is:
"Jur is geheel vrij om te doen wat hij wil, tenzij ik anders aan geef".

Met gras eten bijvoorbeeld merkt hij dat ik altijd aangeef dat hij dit niet mag doen, tenzij ik aangeef dat hij mag grazen. Doordat ik hierin altijd het zelfde ben, geeft hij op zelf hierin initiatief te nemen. We zijn nog niet zover trouwens, oorzaak is de 4 maanden dat we elkaar kennen en mijn eigen onoplettendheid. Precies zo gaat het met door een hek heen gaan, ook daarin neem ik de leiding en verhinder eigen initiatief. Natuurlijk zo zijn er uitzonderingen, ook het weg trekken van de voet tijdens bekappen en zo zal er nog wel meer zijn.

Ik heb geen enkele behoefte om Jur veel meer eigen initiatieven af te pakken. In tegendeel dat aspect vind ik juist het leukste aan paarden, om te rijden zoals Jur wil rijden en waar hij wil rijden. Daarvoor lever ik graag mijn eigen ideeën in. En soms niet en dan geef ik de leiding, het is een wisselwerking. Wie van een andere manier van rijden komt, kan moeite hebben dit te begrijpen. Ik op mijn beurd begrijp niet waarom mensen hun paard trainen zijn eigen voorkeuren op te geven. Het is toch geen fiets.

Michiel

Spirithorses schreef op zondag 23 april 2006, 23:19:


Precies zo en misschien nog wel strenger, net wat nodig is om dit gedrag er uit te kunnen krijgen. Wel elke rit afstappen en dan een lang stuk laten grazen. Dat is duidelijk en ook duidelijk zijn sterke behoefte, dat ik hem niet af zou willen pakken.

Ik zie zoveel mensen (in zwolle dus) rijden die telkens veel meer eigen initiatief afpakken van hun paard, als ik doe. En het resultaat is echt niet dat hun paard makkelijker en beter luisterd, in tegendeel ik zie telkens een gevecht, waar ik op een kalme manier overal kan komen.

Helaas mijn pc moet weg voor reparatie, even off line dus.

Michiel

Monique Meijer schreef op woensdag 26 april 2006, 16:15:


Ik niet, ik zie het als de passie van een overtuiging.
Met daarbij de valkuil van: dit is beter dan dat.

Zweverig wellicht die laatste zin, het is ook heel lastig te omschrijven: het vermogen om alles te zien als goed. Zelfs dat wat overduidelijk niet goed is ... toch te begrijpen als voortkomend uit goede bedoelingen. Kijk dan ontstaat respect en een gemeend vriendelijke uitwisseling van standpunten.

HC schreef bijvoorbeeld eens: "Het is crimineel om paarden op te sluiten in een geest dodende omgeving". Een opmerking die mensen de ogen kan openen. Of het echt crimineel is, dan is een 2de. Het wordt immers gedaan door fantastische mensen die heel veel om hun paard geven.

Michiel

e m kraak schreef op donderdag 27 april 2006, 14:53:


Meer accuraat met de toevoeging: en onbewust zijn van de gevolgen van hun keuzes.


Hoe kun je crimineel zijn, als je denkt dat jouw keuze het beste voor je paard is? Bij ons zet een meisje nog steeds haar paard snachts op stal, terwijl ik haar heel uitvoerig voorgelicht heb, mondeling zowel als op schrift, hoe goed het is als paarden 24 uur in de groep kunnen leven. Zij echter kent mij gedachtengang maar gelooft zelf in de vreugde van een paard dat warm ligt in zijn nieuwe strooien bed. Crimineel? Terwijl zij kiest wat volgens haar het beste is voor haar paard? Voor mij is het onschuld. En zo zie ik iedereen. Zelfs de grootste crimineel :) doet dit omdat hij denkt dat dit het beste is dat hij kan doen op dat moment. Onschuld ... dat natuurlijk best bestraft mag worden, zo is de wet, daar gaat het niet om. Maar de man zelf behoud voor mij zijn waardigheid, altijd!

Michiel

Ik keek vanmorgen onder een voorhoeven met ijzers. En de niet dragende straal was keihard het leek wel versteend. De eigenaren dachten erover de ijzers er af te gaan halen. Kent iemand keiharde stralen? Of was mijn vinger niet sterk genoeg voor een juiste inschatting? Wordt zo'n harde straal dan met de tijd vanzelf weer goed, of kunnen ze het zachter worden bevorderen?

Michiel

trea hoex schreef op zondag 30 april 2006, 7:08:


Jur staat nu zo'n 4 maanden op bestrating, hij was daarvoor een stalpaard en voor zijn de ijzers er af gekomen toen. Ik kan je stelling bij Jur niet goed inschatten omdat er ook een proces gaande is van het gezonder en holler worden van zijn voeten. Achter lijkt het proces van vollopen wat sterker te zijn, en voor lijkt het proces van gezonder worden wat sterker te werken.
Mischien dus wel 2 tegengestelde processen die beide aan de gang zijn, waarbij het gezonder worden wel aan de winnende hand is, zowel voor als achter.

Michiel