eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 11 april 2006, 16:30:


Als ik dit zo lees, denk ik dat deze man best wel opstaat voor "vernieuwingen", anders was hij boos geworden na je uitleg. Het zijn jonge meisjes die de paarden rijden. Zij zijn vast heel trots op wat ze kunnen. Met een geduldige uitleg én het aanbieden van een alternatief hoe het ook zou kunnen { en dan op jouw manier} en daar allen bij betrekt, kom je vast waar je ze hebben wilt en doelstellingen maken en opdrachten geven, waar zij die week naartoe moeten werken en als je daar veel ontlastende arbeid {grondwerk of eens longeren ipv rijden en uitleggen hoe goed dat wel niet is} worden de paarden niet nog meer overbelast.
Misschien wéét deze meneer helemaal niets van anatomie en wat dit voor de dieren betekend op de lange duur. Die meisjes moeten wel een zachte hand hebben, anders is een touwhalster ook niet vriendelijk; dan is een dubbelgebroken trens misschien een optie.
Veel sterkte; bewaar je geduld!

Peter Donck schreef op vrijdag 14 april 2006, 21:32:


Namens mij ook bedankt, voor dit antwoord. Ik zat ook met het probleem en dacht; ik maak gewoon een supergrote betonnen "douchebak", die ik makkelijk schoon kan houden. Hahaahh en jij geeft mij het recept!! Lijdia

Cora schreef op vrijdag 5 mei 2006, 12:45:


Het zal ook wellicht aan de leeftijd liggen! Scheren zou ik zeker nu niet meer doen, want de zomervacht groeit door de wintervacht heen en die scheer je dan ook weg. Poetsen en nog eens poetsen. Voor een paard op hoge leeftijd, zijn wel specifieke supplementen te bestellen, die hem willcht ook sneller door zijn haren heen helpen.

Severine schreef op zaterdag 20 mei 2006, 9:12:


Mijn eerste boek van Monty, was "de man die naar paarden luistert" en dat is eigenlijk een roman. Hij inspireerde mij en kocht het boek; "Mijn trainingsmethoden in woord en beeld". De join-up, is een kort onderdeel en eigenlijk moet je heel het boek gelezen en begrepen hebben, voor je een goede join-up kan doen. Het is absoluut niet "hard". Jij kunt hard zijn, als je het paard en zijn taal niet goed begrijpt. Pas als je door hebt, hoe je dit kunt herkennen, kun je met de geleerde gebarentaal aan de verwachtingen van het paard voldoen. Zelf doe ik het met mijn paarden en de ene is byzonder gevoelig en de ander extreem dominant en ondanks dat het join-up wordt genoemd, is de aanpak van de ene totaal anders dan de andere en dáárvoor moet je Montys woorden en zijn bedoeling daarvan begrepen hebben. Door Monty, weet ik zelfs hoe ik met mijn blind geboren veulen kan communiseren, omdat ik háár taal begrijp! Heel veel succes!

van lennep schreef op zaterdag 20 mei 2006, 9:32:


Beste Esther,

natuurlijuk heb ik niks tegen Emiel Voest, maar deze man heeft misschien het woord join-up gepikt, van Monty Roberts, die héél zijn leven lang met paarden heeft gewerkt en getraind. Emiel heeft daar zijn eigen "methode" van gemaakt en dát weet ik, omdat ik Monty Roberts heb gezien: heel vaak mail met het team in de USA en mijn holistische trainster die les heeft gehad van Voest en dát is heel iets anders dan wat Monty bedoeld en beschrijft!