Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 17 april 2006, 12:32:


Hihi... Tineke... misschien 'voelt' zo'n paard wel aan dat hij moet trainen!
Dankje!

Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

anton1973 schreef op woensdag 19 april 2006, 0:10:


Anton, meen je dit nu echt serieus? Was dit een serieuze vraag van jou voor Piet? Ik kan het eigenlijk niet geloven. Nou... deze amateur is er niet benieuwd naar.... want die weet wel dat Piet gelijk heeft. Wil je nu werkelijk beweren dat jij gediplomeerd hoefsmid bent, kennelijk het verschil weet tussen een kanteling en een sincker maar nog nooit foto's van botverlies of beschadigingen (gaten) hebt gezien bij bevangenheid?
Allemachtig Anton, weet je wel dat ik hier echt van schrik? Dat jij die kennis dus niet in huis hebt? ............ En wij, jullie 'klanten' moeten erop vertrouwen dat jullie onze dieren naar beste weten zullen behandelen?

Iets niet weten is niet erg. Hoefbevangenheid is zeker een ernstige aandoening, verkeerde behandeling door kennistekort is dierenmishandeling.
Wil.

Piet schreef op donderdag 20 april 2006, 10:40:


Nee Piet, zo'n veearts zit ik niet op te wachten. Ik denk ook dat er op dit Forum meer kennis aanwezig is als de gemiddelde veearts heeft over specifieke hoefproblemen.
Als het je echt interesseert, ga je je vanzelf in de materie verdiepen...
Oh jee.... en ik heb geneens een cursus gedaan....

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Nils Vellinga schreef op zaterdag 22 april 2006, 23:27:


Weleens gedacht aan een kunststof sneeuwschep?? Licht in gewicht, een lichtmetalen rand ter bescherming en makkelijk in gebruik! Koop daarbij een kunststof tuin/bladharkje... b.v. van Wolff (die zijn super!) en je wipt complete mesthopen in 1 keer op de sneeuwschep... Omkieperen in de kruiwagen... zowel in gras als op zand werkt dit super. Wij werken hier al minstens 10 jaar mee... Goedkoop, duurzaam en lichtgewicht - goed voor je eigen lijf!

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!

Piet schreef op maandag 24 april 2006, 7:52:


Hi! Pien: denk dat jij gelijk hebt. Piet, ben het niet met je eens. Ik denk dat het er ook aan ligt hoeveel leerimpulsen dat paard in z'n leven gehad heeft. Hoe ermee omgegaan is....
Kijk naar bejaarde mensen: zij die b.v. kruiswoord puzzles oplossen, dus hun hersens in beweging houden, zullen langer bij de tijd blijven. Ik denk dat dit voor dieren ook opgaat. Wordt er nooit eens eens iets spannends met een paard gedaan, staat hij b.v. constant op eenzelfde plek (manegestalling) zullen de leerimpulsen afnemen en het paard zal indutten... Het zal zijn tijd wel uitduren...
Ben je daarintegen aktief met een paard bezig denk ik dat de geestelijke vermogens scherp blijven tot op zeer hoge leeftijd. Ik denk dus niet dat het met leeftijd te maken heeft. Ook zal het van dier tot dier verschillen. Een paard wat 'wakker' is zal eerder nieuwe dingen willen leren, ongeacht de leeftijd, als een ingedut dier.
Zou het niet ook aan het karakter liggen?
Waarom vind het ene paard b.v. een hoed apporteren helemaal te gek.... en de andere (de mijne!) pakt hem nog niet op al smeer ik een complete honingpot erop?
Waarom heeft mijn paard een ingebouwd GPS systeem en weet altijd precies waar hij is en wat de goede richting is naar huis.... en de andere (de apporteerder) loopt zelfs nonchalant zijn eigen oprit voorbij????
Waarom ken ik b.v. meerdere (toevallig) Fjorden, die gewoon de stroomhaak van het hek af kunnen halen en zo uit hun weiland ontsnappen? (de oplossing is trouwens om het draad OOK om de haak te wikkelen - en uiteraard daarna pas de stroom aan!)
Mijn paard is bijna 16 jaar oud.... en wil iedere dag nog wel dingen leren. Qua karakter is hij aktief en nagenoeg niets ontgaat hem. In zijn wei, maar ook tijdens buitenritten.
Het andere paard is een stuk jonger... maar een mentaliteit van: komt het vandaag niet... komt het morgen...
Het oudere paard heeft zeer weinig impulsen nodig... die ziet/krijgt hij vanzelf wel. De jongere zal aktieve entertaining moeten krijgen... om hem geestelijk fris te houden.
Ik denk ook dat oudere paarden, als je ze b.v. in een andere omgeving plaatst, met nieuwe impulsen, heel erg kunnen veranderen. Een soort geestelijk opfrissen.
Soms zijn hier wel eens loge-paarden, b.v. van maneges. Die dieren staan daar dag en nacht op stal en komen hier in de vrijheid. Ik verbaas me iedere keer weer over hoe een dier binnen een korte periode kan veranderen! Van humeurig naar vrolijk.
Van bokkerig, bijterig en chagrijnig naar vlot voorwaarts, oortjes naar voren, neus wagenwijd open om vooral niets te missen van alle nieuwe impulsen en gaan.....
Dit zijn vaak oudere paarden. Ga je daarmee een beetje vrijheidsdressuur (lees: spelen hoor!) doen vinden ze dat bijna zonder uitzondering een leuke uitdaging en spelen graag mee.
Het is altijd weer een uitdaging en een prachtige ontdekking hoe je zo'n dier weer een beetje genieten en plezier in z'n leven kunt geven. Dat het weer lichtjes in z'n ogen heeft....
Precies.... veeeeeeeel meer met minder.
Groet,
Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

e m kraak schreef op maandag 24 april 2006, 13:20:


Dag Egon, hier heb ik ook over nagedacht. In 1 geval staan er 2 Fjorden bij elkaar. 1 is er uiteraard mee begonnen, we denken dat de ander het kunstje afgekeken heeft. De eigenaar brengt ze naar de overzijde van zijn huis, naar het weiland, over de weg heen. De Fjorden lopen over de (rustige) weg terug naar huis... ??
Het andere (onafhankelijk) geval is hier ter plekke geweest, een Painthorse, inderdaad ook het apporteerpaard. Ik heb gezien hoe hij het deed. Gewoon voorzichtig aftasten en dan met de lippen de stroomhaak pakken, opnemen en snel laten vallen....
In 1e instantie dacht ik dat ik nalatig was geweest en de haak niet goed bevestigd had. Totdat het vaker gebeurde en ik ging opletten... Hij heeft het echt zichzelf geleerd.
Lang geleden had een kennis van ons een kruising Welsh/Arabier, die heeft het ook zeker zichzelf geleerd. Zou het dan mogelijk zijn dat ze het kunstje ook van mensen af kunnen kijken?

Nog even dit: mijn eigen paard heeft jaren bij de Paint gestaan... doch nooit geprobeerd om ook de stroomhaak te openen.
Wel iets anders: de Paint pakte het lint van het weiland als er geen stroom op stond en ging 'plukken'... trekken en weer loslaten.... Na enige weken deed mijn paard precies hetzelfde! De laatste weet feilloos of er wel/niet stroom op staat... door het aftasten met de snorharen. Hij is een heel voorzichtig paard en echt doodsbenauwd voor eventuele stroom.
Alles is kennelijk dus mogelijk!
Enne... was het maar waar dat ik daar een video van had! Dan heb ik nog wel een leuke, een Fjord (alweer, maar een andere) die het lollig vind om ritssluitingen van jassen open te maken )

Groetjes,
Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

KNIP
Piet schreef:
Dat was: Mijn ervaring zegt

Blijft een goede vraag Piet! Inteligentie en verleden (impulsen) blijven een meespelende factor..... Je kunt het moeilijk uittesten, het zou betekenen dat je eerst tussen een jong en ouder paard eenzelfde interesse zou moeten vinden.... En daar een soort spelletje aan verbinden.... wie heeft het sneller door? Etc.etc.etc.
Misschien kun je zo antwoord op je vraag krijgen?


Ja... ik denk het wel. Ik denk dat paarden een soort indutten bij geestdodende bezigheden en de hoop op 'iets anders' geleidelijk opgeven.... Denk ook dat dit de reden is van vele stalondeugden, een oplossing bedenken voor de verveling.


Waar, helemaal mee eens. Spelenderwijs wandelen, verkeersmak maken... je kunt van alles en nog wat bedenken.... Wij reden weleens met de tractor met b.v. weilandbloter/toppenmaaier door de weilanden. Terwijl de paarden gewoon erbij liepen. Veulens zijn nieuwsgierig en komen dus kijken. Is helemaal niet gevaarlijk, als je gewoon even stopt en zo'n veulen de boel laat bekijken.

De laatste die hiervan heeft mogen 'genieten' was Esther's Fries, Maike. We hebben ons rot gelachen om zijn idiote bokkesprongen! Eerst was het natuurlijk 'eng'..... het roundpenn hek stond open dus 'vlucht'mogelijkheden voldoende..... in volle galop de roundpenn in maar meteen terug naar de weide...... daarna kon hij er wel mee spelen! Jules heeft zelfs extra rondjes voor Maike gedraaid omdat hij het zo leuk vond! Cutting met de toppenmaaier! Moet ook niet gekker worden hierzo.... )