Spirithorses schreef op vrijdag 21 april 2006, 16:39:


Karin, ieder zijn manier, maar ik begrijp werkelijk jou probleem hiermee niet:

Een touw of een helper in de buurt die even een armpje achter een kont langs legt en op die manier voor touwtje (dus in feite voor voortduwende moeder speelt) is geen machtsmisbruik en is ook niet onvriendelijk. Het veulen heeft direct in de gaten wat de bedoeling is. Je loopt vrijwel direct in een normaal tempo naar de wei of weet ik waar, zonder onderbrekingen.
Voordelen: snel iets geleerd, veilig, vastberaden en zonder spanningen. Wat wil je nog meer?

Ik vind onnodig lang ergens mee omhouweren en omhannesen, onvriendelijk en onzeker.
Het veilige van deze methode is dat een veulen op geen enkele manier zichzelf kan bezeren. Leid je je veulen alleen maar aan een touw aan het halster en het gaat springen of trekken, dan levert dat grote kans blessures op aan de eerste nekwervels.

Karin Haneveer schreef op vrijdag 21 april 2006, 17:06:


Ja, en?
Wat is er anders aan dan een paard waarop je gaat rijden opsluiten tussen zadel en singel?
Of voor de kar het opsluiten tussen de stokken? Of in de lange lijnen tussen de lijnen?

Piet schreef op maandag 24 april 2006, 7:52:


Natuurlijk leren jonge paarden sneller dan oude.

Precies hetzelfde met mensen, kinderen pikken razendsnel nieuwe stof op.

Ook bij honden is dat zo. Hoe jonger dingen geleerd hoe beter bevestigd in het gedragspatroon. En van veulens geldt dat ook, de imprentingsfase begint gelijk, het is dan ook slim om direct te beginnen met leren want daar heb je later veel profijt van.

Ik geloof dat dat komt omdat de harde schijf nog blanco is en er nog geen ruis is mbt leren, gedragspatronen, afstompen e.d.

Oudere paarden hebben al zoveel indrukken te verwerken gehad, zijn op verschillende manieren geprobeerd te trainen, (ook de inconsequente manieren die verwarring en conflicten en afstomping tot gevolg hebben) dat ze lang zo blanco niet meer staan tov de mens. Logisch toch.

Lees voor dit onderwerp eens McLean, De waarheid over paarden.

Een simpel en gemakkelijk begrijpbaar boek over hoe paarden leren en wat wel en niet effectief is en waarom.
Een goed boek met volgens mij een degelijke wetenschappelijke basis maar ook te lezen voor de niet zo wetenschappelijk onderlegde lezer

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 15:03:


Ik volg het verhaal van de zijlijn en ik vind het een moedig initiatief.

Zoals gewoonlijk staan de beste stuurlui weer aan wal.

Ook al doet een ander in jou ogen allerlei stomme dingen, ik vind het ronduit storend hoe jij het blijkbaar nodig hebt telkens op een zeer negatieve manier op die meiden te moeten schieten.

Wat is het nut?

Huertecilla schreef op dinsdag 25 april 2006, 16:29:


Ik moet helemaal niets HC en ik wil dat ook niet.
Ik ga me niet een oordeel vellen over het paardenwelzijn van een stel paarden en meiden die ik niet ken en waar ik niet in real live bij ben.

Niet aan mij om te oordelen.

Jij toetst alles aan jou normen. Wie toetst die?