eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 5 mei 2006, 0:45:


In de meeste maneges loopt bijna geen enkel paard aan de teugel, puur omdat ze zich niet nageeflijk laten rijden. Paarden hebben door het gehots en gebots aangeleerd de rug vast te zetten en weg te drukken en een harde mond te krijgen. Veel manegpaarden hebben daardoor een verkeerde bespiering te herkennen aan een hertenhals. Ik heb nog nooit een manegepaard (en zeker niet met de gemiddelde lesklant) een paard rond en aan de teugel zien rijden.

Spirithorses schreef op vrijdag 5 mei 2006, 9:14:


Kan je niet of nee of ja op antwoorden. Weet jij ook wel. Als het allemaal zo simpel was...
Maar, als je paard zijn rug wegdrukt en een hertenhals ontwikkeld, dan is hem ronder rijden wel aan te bevelen omwille van zijn eigen lijf ja.

Voor Eddy,
als je met vragen hierover zit of bepaalde dingen niet snapt waarom het vaak zo uitgelegd wordt, lees dan echt eens Anne Muller - Basis Rijkunst, wat beweegt de ruiter. Elke bieb heeft het volgens mij tegenwoordig.

Zo'n aan te raden boek vind ik dat en zeer plezierig om te lezen. Het maakt je alles duidelijk waarom en hoe een paard zou moeten lopen en nog belangrijk, hoe je zelf moet zitten om je paard goed te laten lopen.

Huertecilla schreef op vrijdag 5 mei 2006, 10:00:


Dat is ook zo makkelijk roepen he, als je een paard en ruiter bezig ziet en dan zeggen dat ze het niet goed doen.
Als je dan even langer kijkt of met ruiter praat dan zijn ze gewoon goed bezig en op weg naar het doel en al van slechter gekomen.

Het zou ook makkelijk wezen he, als we vanaf stap een een perfect lopend en licht aan de hulpen staand paard zouden hebben. Dat is nou leren. We hebben het niet direct.

Sky schreef op vrijdag 5 mei 2006, 14:44:


Je hebt twee verschillende dingen:
1 aan de teugel lopen (hoofd op de loodlijn, hals in de juiste buiging, ronde rug, goed ondergebrachte achterhand met buiging in sprong - alles in meer of mindere mate afhankelijk van nivo van opleiding van paard en ruiter)
2 met teugelcontact lopen (druk op de teugel soms veel soms wat minder, staat geheel los van de houding van het hoofd en de manier van bewegen van het paard).

Ik denk dat jullie het tweede bedoelen. Ik ken werkelijk geen manege in Nederland waar ruiters en paarden zo goed zijn opgeleid dat ze een uur in stand nr. 1 lopen. Echt niet.

Sky schreef op vrijdag 5 mei 2006, 19:46:


Een effectieve trainingsmethode voor iemand die weet wat hij/zij doet en alleen voor hoogopgeleide paarden. Geen werk om thuis na te bouwen, want het gemiddelde (wedstrijd)paard is echt niet zo getraind dat hij zo'n standje aan kan.

Ik vergelijk het altijd maar met een ingewikkelde yoga of turn oefening. Ook niet voor iedereen weggelegd en zeker niet zonder voorafgaande training.

Voor de gemiddelde rijder / paard vind ik het ldr onzinnig, gevaarlijk en onnodig en ik vind het er zeer onplezierig uitzien. Juist omdat veel ruiters gewoon niet weten waarom en wanneer iets toe te passen.

Het hangt inderdaad van de bouw van het paard en zijn manier van bewegen. Bij Friezen bijvoorbeeld met hun van nature hoge hoofdhouding werkt dat hele diepe rijden vaak niet omdat ze zich alleen nog maar meer gaan opkrullen. Die moet je juist lang en laag rijden om ze de rug meer te laten ontspannen.

Ik denk dat het je nog weleens tegen kon vallen hoe Anky zich zonder teugels en bit redt Er zijn wedstrijdruiters die rijden weleens bitloos puur om te controleren of hun zit nog goed is en hun paard goed aan de hulpen is.
Ik weet niet of Anky dat doet, maar ik vind het zo ontzettend makkelijk om te stellen dat ze nergens zou zijn zonder haar hoofdstelletje. Zo iemand kan rijden hoor als dat alleen van haar hoofdstel afhing was ze niet zover gekomen.

ElkeW schreef op zaterdag 6 mei 2006, 9:47:


Mee eens.

Ik denk dat juist de invloed van de opkomst van dressuur en natural horsemanship, zorgt dat er veel meer animo komt voor lichtheid, harmonie e.d. Dames zoals Karen Rohlf zijn daarin natuurlijk voortrekker.
Afgedwongen rijden en niet ontspannen paarden komen op die manier in een opvallend contrast te staan waardoor het extra opvalt dat dat niet deugt.


Je geeft het antwoord zelf al: effectief als je de wereldbeker en de olympische medaile wilt winnen.


Ieder heeft andere doelen met zijn paard en zijn leven.
De een wil lekker buitenritjes maken, de ander wil de sport in.
Het ene is niet per definite slechter of beter dan het andere voor het paard.
Bij recreactieruiters gaan dingen fout en goed, ook bij wedstrijdruiters gaan dingen fout en goed. Het ene paard is op zijn best langs bospaadjes, de ander met een wortelstok en de ander op een wedstrijdterrein met muziek en publiek.

Dat iemand als Anky geen paardenliefde zou voelen omdat ze de keus gemaakt heeft in de sport op te klimmen vind ik onterecht en niet eerlijk. Iemand die niet van paarden houdt schopt het echt niet tot Olympisch kampioen.
Onderschat de band niet die je met je paard moet hebben om op zo'n nivo, gedurende al die jaren zo te presteren. Dat lukt je echt niet als je dat half doet, je paard en jij elkaar niet goed begrijpen of vertrouwen.

Sky schreef op zaterdag 6 mei 2006, 15:22:


Zou een ruiter dat zonder respect, liefde en aandacht doen, dan komt ie echt niet op hoog nivo. Beslist niet. Het is misschien een ander soort liefde dan wat jij daaronder verstaat.


Een topatleet traint nu eenmaal zwaar. Een hooggevorderd turner doet ook zware oefeningen die wellicht heel moeilijk lijken en onnatuurlijk maar zeker een bepaald doel en effectiviteit hebben.

Het enige verschil in dit verband is volgens mij alleen maar dat een mens op dat nivo kiest voor die sportcarriere en een paard op dat nivo niet.

Monique Meijer schreef op maandag 8 mei 2006, 14:32:


Zie jij ook een verband met veel meer op een verharding staan in de winter en in de zomer meer op het zachte van de wei?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 mei 2006, 0:34:


Is een ruin nou echt zo slechter af dan een hengst? Ik geloof van niet.

Hengsten kunnen niet of moeilijker in de groep, liggen veel overhoop met hormonen, veel gebrul en macho gedoe in een afgezet stuk alleen, zeker als er hengstige merries naast staan.
Ik zie alleen maar of veel onrust bij hengsten, of een leven in eenzaamheid. Ruintjes hebben het daarentegen mooi man, lekker tussen de vrouwen, nu en dan erop, wat wil je nog meer?

Ik begrijp het bezwaar nooit zo om van ruintjes hengsten te maken.

Isabel van der Made schreef op dinsdag 9 mei 2006, 15:41:


Oei toch, goeie zinnen maken valt niet mee. Twee opties volgens mij:

Ik begrijp het bezwaar niet om ruintjes van hengsten te maken.
of
Ik begrijp het bezwaar niet om van hengsten ruintjes te maken.

Maja, punt wel duidelijk nu denk

Huertecilla schreef op dinsdag 9 mei 2006, 15:48:


Ehh, waarom de mensen? Denk dat ze er zelf best last van hebben, wel willen dekken, maar niet mogen of kunnen? ik ben geen man, maar ik kan me er iets bij voorstellen...


Klopt, daar zit je ook maar mooi mee. En het is alleen maar erger als er een hengst in de buurt is.


Tja, dat is eentje in Spanje. Er zijn nog zoveel meer.


Maakt het wat uit? Ruintjes zijn gewoon makkelijker te managen. Hebben ze zelf het voordeel van toch?


Ja, heb ik al eens gelezen. Vind ik in de praktijk behoorlijk meevallen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 12 mei 2006, 11:21:


Hier zijn aantoonbare verhalen van: rijst in bepaalde delen van China die een bepaalde vitamine steeds meer in ging ontbreken, waardoor de bevolking ziek werd.
Tarwe in bepaalde gebieden die ik meende steeds verder terugloopt in selenium.
En ga eens zoeken, dan zul je er nog meer verhalen van vinden.


Was het maar zo simpel: ik ken teveel paarden die uitsluitend op gras/hooi leven, helemaal buiten en toch seme hebben.
Teveel bijvoer zal het geen goed doen, maar dat het de enige oorzaak is...