trea hoex schreef op vrijdag 19 mei 2006, 11:31:

Daar zijn mijn paarden te 'licht' voor Trea.


Het teugelloze equivalent is een versnelling hoger.


'YESSSSS!' en gááálop......


'Wat? Links of rechts, stoppen? Wat wil je met die vage gewichtshulp? Beetje duidelijk graag!'


'HEEEEE , dát pik ik niet!'

Zo lang ik in het zadel zit rij ik en wordt er niet gegeten.
Als ik niet rij stap ik af, want zit niet onnodig in het zadel en zég ik als dat uitkomt gewoon 'ga maar eten'

Wandelend aan de lange lijn vergelijkbaar: zo lang we bezig zijn wordt er niet gegeten.

Methode niet eten = vóór zijn.

HC
http://users.telenet.be/huertecilla

trea hoex schreef op zaterdag 20 mei 2006, 9:10:

Was 2 jaar terug inderdaad wel zo ja. Toen stak bv Arabella ergens gelijk een geul over als ik alleen maar kéék of dat daar kon en dat was niet altijd even grappig of veilig omdat zij veel meer kon dan ik
Dat is naarmate we meer geleerd hebben dus een stuk gecontroleerder geworden, maar álles wat ik doe, al is het mijn hoed wat recht zetten, geeft me minimaal 1 oor.
Het heeft uiteraard met focus te maken in de samenhang met de andere hulpen. Ongewild gebeuren dat soort dingen niet meer maar bijvoorbeeld een spin maken (360 graden om de middenas) is toch niet meer dan 'touch-the-hair'.
Door mijn intentie dat mijn paard doet wat ik voor ogen heb , focus, geef ik onwillekeurige al een heel pakket aan spierbewegingen van mij door = een hele serie coherente hulpen. Idem 'niet eten'

HC
http://users.telenet.be/huertecilla