jose schreef op zondag 21 mei 2006, 19:16:


Hallo,

nog even over castreren. Ik heb mijn paardje (arabier) laten castreren toen hij acht was. Hij werd toch wel erg lastig met buitenrijden, en bovendien is het vrijwel onmogelijk om stalling te vinden waar ze het aandurven een hengst buiten te zetten als er ook andere paarden in de buurt zijn. En omdat altijd in de box ook geen optie is, heb ik hem laten castreren, hoewel ik ook erg bang was dat hij van vrolijk, pittig en fel mannetje zou veranderen in een sulletje. Nou, behalve dat hij met buitenritten een stuk makkelijker te hanteren is, merk ik weinig verandering. Hij is (bijna 16 jaar oud) nog steeds heel vrolijk, pittig en fel. En aandacht trekken vindt-ie ook nog steeds leuk, al is hij nu niet meer zo opgefokt daarna. Uiterlijk is hij ook niet veranderd, maarja, hij was dan ook al acht toen hij ruin werd.

Groeten,

Liesbet.

Vitelli schreef op maandag 29 mei 2006, 21:48:


Helemaal mee eens. Ik dacht ook lange tijd dat mijn paard hengst kon blijven, zolang hij goed te rijden was. Maar toen ik merkte dat hij altijd maar binnen moest blijven terwijl de anderen lekker buiten mochten spelen, ging ik toch twijfelen of ik er wel goed aan deed om hem hengst te laten. Uiteindelijk toch laten ruinen (hij was ook niet meer zo makkelijk te rijden) en geen dag spijt van gehad. Zelfs niet met dat rotweer van de laatste weken: hij ziet er in de wei met z'n vriendjes toch een stuk vrolijker uit.

Groet,

Liesbet.

Niki schreef op dinsdag 30 mei 2006, 19:53:


Overigens is het niet gegarandeerd dat een grote hengst ook een groot veulen oplevert. Heeft iets te maken met dominante genen geloof ik. Ik weet niet de wetenschappelijke uitleg, maar heb uit ervaring gemerkt dat een grotere pony fokken niet altijd zo gemakkelijk is als een grote hengst uitzoeken.

Groet,

Liesbet.

marielle schreef op woensdag 31 mei 2006, 16:10:


Het duurt best wel even voordat je paard in de schaduw van een zaadje kan staan hoor.... Ik weet niet wanneer je die schuilplaats klaar wilt hebben...

marjolijn schreef op donderdag 1 juni 2006, 23:20:


Zo heeft mijn arabier een keer de pitbull (overigens de liefste schat van de hele wereld, god hebbe zijn ziel...) van mijn vriendin een dikke zoen op zijn snuit gegeven, waar die niet van terug had. Zo met de grote paardenlippen helemaal om die hondesnoet, die iets te enthousiast tegen de omheining op sprong. Hallo, SMAK! Die hond bleef daarna altijd heel respectvol op afstand... Wel heel makkeljk, want ik nam die hond wel eens mee naar mijn paardje en dan kwam-ie steeds gezellig in de bak erbij, moest ik hem steeds terug sturen...., gedoe dus. EEN flinke paardenzoen en het was gelijk over!

cyta schreef op woensdag 2 februari 2005, 11:12:


Ja, zo natuurlijk zeker niet! Mag ik vragen wat je met deze arabier wilt doen? Ga je met hem fokken? Zo niet, zou ik hem laten castreren. Niet dat hij dan meteen goed opgevoed is, daar moet je zeker aan werken. Niet alleen naar buiten halen om hem op de wei te zetten, maar ook lekker met hem gaan wandelen of fietsen. Op die manier leer je elkaar goed kennen en kun je hem al een heleboel leren, onder meer om netjes mee te lopen. Je bouwt een band op, waardoor hij straks naar je toe zal komen als je hem wilt pakken. Bovendien is naar buiten komen dan niet per se naar de wei voor hem, dus rennen en vliegen. Maar als je niet met hem gaat fokken, zal hij als ruin een veel leuker leven krijgen: lekker met andere paarden op stap en in de wei. Bovendien kun je veel gezagsproblemen voorkomen of verminderen als die hormonen niet meer meespelen. Ik spreek uit ervaring. Mijn arabierenhengst is met 8 jaar gecastreerd en het enige waarvan ik spijt heb, is dat ik het niet eerder heb gedaan. O, nog een tip die bij mijn arabier goed werkt: als je hem aan een touw hebt, niet te kort houden. Geef hem maar de ruimte om een beetje te huppelen. Mijn paard gaat soms als een ballonnetje met mij mee, dansend en rondkijkend, maar hij verzet zich nooit en probeert nooit aan me te ontsnappen.

Succes,

Liesbet.

Liesbet schreef op zondag 4 juni 2006, 12:37:


O, oeps! nou dat veulen is inmiddels zo klein niet meer. Wat is dat toch voor raars, die oude berichten die opeens weer opduiken?? Alle moeite voor niets....

Els Kleverlaan schreef op zondag 4 juni 2006, 12:03:


Tja, ik zit momenteel ook met gevoelige hoefjes... Nouja, mijn paardje dan. Erg jammer, want het begon erg veelbelovend. Toen hij net van z'n ijzers af was, liep hij meteen als een kieviet, alleen gevoelig op grote kiezels. De eerste twee keer zelf bekappen gingen prima, hij liep nog steeds goed. De gaten in de witte lijn zijn al bijna weg, geen flares meer, nauwelijks brokkels. Alleen kan ik nog steeds de zool niet vinden, terwijl de onderkant van zijn hoeven keihard is. Er valt niets af te krabben, maar toch kan ik nog niet op de zool zitten, want hier en daar zit een klein putje aan de onderkant, waar ik wel wat kalk uit kan peuteren. Dus wat dat wel is? Soms denk ik aan overgroeide steunsels, maar dat lijkt me wel vreemd. Volgens mij heeft mijn ex-hoefsmid zijn hoeven toch altijd netjes bijgehouden. Maar goed, gisteren weer bekapt en dit keer aan de voorkant met name de hielen wat lager gezet (achter zijn ze al mooi laag) en de toon wat korter gemaakt. Niet dramatisch hoor, maar hij liep daarna toch gevoelig! Kleine steentjes, boomschors, alles deed pijn. Weeeeh! Het ging zo lekker. Maarja, dat kon misschien ook niet zo blijven, hij staat nog maar twee maanden op blote voeten. Maar even een paar dagen bijkomen in de wei en dan nog eens proberen.... Nog tips?

Groeten,

Liesbet.

masja jonker schreef op maandag 5 juni 2006, 14:31:


Beste Masja,

Wat een vreselijke ervaring en wat naar dat je jullie pony nu al moet missen. Heel veel sterkte en het beste voor Alicia.

Liesbet.

Nick Altena schreef op woensdag 7 juni 2006, 15:54:


Tja, ik zie een grazend paard. Wat is daar knap aan? Dat kan die van mij ook...

Lisa in het Veld schreef op donderdag 8 juni 2006, 14:52:


Gewoon een beetje onderzoek doen, Lisa. Veel paardenvoeders hebben wel een website, waarbij meestal ook wel de samenstelling van de biksen is vermeld. Als je al biks wilt voeren natuurlijk, er zijn hier heel wat mensen die daar grote bezwaren tegen hebben. De mijne krijgt in de winter wel wat biks bij, zo min mogelijk, en ik voer een eiwitarme biks: Hippostar Horsekwik. Er zijn nog armere soorten, maar die zijn niet overal goed verkrijgbaar. Van haver en muesli weet ik het niet, maar ook van muesli's zijn de samenstellingen wel op internet te vinden. En op de zak natuurlijk. Succes ermeee.

Liesbet.

Cherry schreef op vrijdag 9 juni 2006, 7:14:


Nou, dat witte hoeven zwak zijn is volgens mij een fabeltje. Mijn arab heeft zwarte en witte hoeven (achter zwart, voor grotendeels wit) en ze zijn alle vier even hard. Ik zie en merk geen verschil. Of hoeven kunnen verkleuren? Geen idee, mijn arab is nu zestien en ik heb bij hem geen kleurverschil in zijn hoeven kunnen waarnemen. Wel in de rest van z'n lijf overigens: bruin als veulen, toen appelig grijs, nu vliegenschimmel. Ben benieuwd welke kleuren er nog meer in zitten... .

Liesbet.

Spirithorses schreef op vrijdag 9 juni 2006, 12:45:


Nog een uitdaging: mijn paardje loopt zonder problemen de trailer in, maar wil er niet meer uit! Niet dat hij het er zo leuk vindt, maar hij durft niet achteruit de laadklep af. In een tweepaards kan hij omdraaien, maar als hij eens in een kleinere moet, blijft hij staan tot we een ons wegen. Niet echt handig als je eens ergens met de trailer naar toe moet. Dus gaan we nergens heen (met de trailer). Tips?

epona schreef op vrijdag 9 juni 2006, 18:35:


Ja, haha, als ik een trailer zou kopen zou ik dat zeker doen. Maar ik heb bijna nooit een trailer nodig, dus leen ik er steeds een als het onvermijdelijk is. En bijna niemand heeft zo'n doorlooptrailer.... Maar ik zal inderdaad eens wat droogoefenen. Goed idee, wellicht is een duinovergang een goede plek, loopt ten slotte ook af. Dat ik daar zelf niet op gekomen ben...

Liesbet.