Christel Provaas schreef op woensdag 24 mei 2006, 8:32:


Dat wil ik allemaal best geloven, maar deze pony heeft geen artrose gekregen omwille van spanning in de rug. Ze heeft een stamp gehad van een andere pony op haar sprongewricht en haar gewricht is daarna een tijdje ontstoken geweest. Het is sindsdien dat ze mankt.
Ik heb trouwens al contact gehad met een medewerker van AdB. Omdat ik met mijn paard graag eens een stage wou volgen. Maar ik kreeg bericht dat ie ermee ophoudt in België. Hij verhuist en geeft alleen nog maar lesdagen in Nederland. En om voor een half dagje mijn paard op transport te zetten richting Nederland, dat zie ik nu ook niet zitten. Spijtig want zijn trainingscentrum was hier niet zo ver vandaan.

groetjes
Ans

Christel Provaas schreef op woensdag 24 mei 2006, 14:55:


Inderdaad wel interessant. Maar volgens de DA in de kliniek zou het degeneratieproces reeds gestopt zijn. Om 100% zeker te zijn zouden er dan wel nieuwe foto's gemaakt moeten worden. Maar omwille van de plek en de geringe hoeveelheid aangetast kraakbeen, zei ze dat we zo goed als zeker konden zijn dat het gestopt was. En de schade die er reeds is, kan je er natuurlijk niet mee ongedaan maken.

Monique Meijer schreef op woensdag 24 mei 2006, 13:21:


Wow Monique, Indy heeft precies al heel wat voorgehad!! En ik dacht dat ik last had met onze paarden, maar Indy is precies toch nog een geval apart! :) Heeft ze trouwens nog last van haar schouder?
Maar lasertherapie of iets dergelijks lijkt mij wel zinnig. Misschien moeten we maar op zoek gaan naar een oplossing in die hoek.
Weet je trouwens hoe zoiets juist werkt?
En heb je geen ervaring met voedingsupplementen zoals primeval of cortaflex?
groetjes
Ans

We zitten op de wei een beetje met een kraaienplaag.
Ze vinden mijn omheining ideaal om op te gaan zitten en schijten steeds mijn handvaten onder. (En ik, blonde doos, pak daar natuurlijk altijd recht in.Grr)
Ook gebruiken ze mijn wei als eetplaats, van overal brengen ze rotzooi aan om die dan op mijn wei smakelijk te komen verorberen. Mijn weide begint hoe langer hoe meer op een vuilnisbelt te lijken. Overal liggen de schalen van kippeneieren (ze gaan eieren pikken bij de buurman, zo ongeveer een vijftal per dag) en rottende resten van halfopgegeten prooien of afval. Gisteren heb ik zelfs de rib van een schaap of geit (denk ik) gevonden en het dijbeen van een kat (met nog nog rottende vleesresten aan. jamie!!!)
Mijn waterbak vinden ze ideaal als drinkplaats (met als gevolg een ondergescheten waterpomp en waterton) en als ze doodgaan besluiten ze steeds om hun laatste adem bij mij uit te komen blazen. Zo stond ik vorig jaar wel voor een heel onaangename verassing. Na enkele weken leeggestaan te hebben, ging ik eens langs om die wei weer in orde te brengen voor de paarden. Had één van die rtzkken besloten om in de waterton dood te gaan. Gevolg: De waterton was voor de helft gevuld met een rottende kraaiensmurrie met een hele hoop krioelende maden, met hier en daar nog een pluim die herkenbaar was. Ik heb die ton wel drie keer uitgewassen met dettol en javel, voor ik ze weer geschikt achtte als drinkton voor de paarden.
Daarnet heb ik weer een halfopgegeten pad gevonden samen met een soort smurrie waarvan ik absoluut niet weet wat het geweest kan zijn.
Normaal ben ik heel gastvrij, maar nu is het oorlog!!! Ik wil die r*tkraaien weg!
Iemand tips??

groetjes
Ans

Christel Provaas schreef op maandag 29 mei 2006, 17:45:


Knallen is geen optie. Mijn wei ligt midden in een woonwijk. Denk niet dat de buurtbewoners dat zo leuk zullen vinden. :)
Ik kan eventueel wel wel een beetje met een lotjesgeweer van mijn vader(wat hij gebruikt om de ratten te vermoorden) op de wei gaan spelen.
Maar als ik dat maar af en toe doe, zouden ze dan daarna ook wegblijven?
(En dan moet ik natuurlijk ook achteraf al die stukjes metaal gaan zoeken)
Mag ik ze eigenlijk afschieten? Of is dat verboden?