frimethe schreef op donderdag 25 mei 2006, 21:03:


Yep , een paard vraagt eigenlijk geen liefde en compassie/medelijden (wat niet wil zeggen dat je dit niet mag geven hoor) . Duidelijkheid is het enige wat in een paardeleven telt . Wie staat waar en wat mag/kan ik en wat niet ? Dit uit zich dikwijls in zeer kleine dingen zoals het oren plat leggen bij het voederen maar als je dit negeert uit zich dit in zwaardere misdragingen . Ben blij voor jullie EN voor jullie pony dat ik kon helpen .
Vergeet niet één dag zonneschijn maakt de zomer niet . Blijf consequent totdat zij zelf jullie het teken geeft van "o.k jongens ik heb het nu wel begrepen". Veel succes en plezier met jullie paardjes gewenst .

Michiel schreef op donderdag 25 mei 2006, 12:49:


Zeg zorro heb je mailtje nog eens gelezen , heb de indruk dat er in die vorige stal meer (of liever gezegd minder)aan de hand was dan jij weet ! Kan dit ?Heb al meer dan één paardje in opleiding gekregen waar : en ik citeer "geen gram krijgen we erbij meneer , geen gram echt waar. Tot het paardje tussen de onze één maand op de weides stond en ruim 3Okg was bij gekomen puur op herbamix (3kg/dag) en hooi en MET elke dag 2 a 3u training. Daarom mijn vermoeden dat er iets was in die vorige stal wat het daglicht niet mag zien . Kan natuurlijk verkeerd zijn hoor.

Tanja schreef op zaterdag 20 mei 2006, 19:34:


Wat je op het laatste zei Tanja is héél belangrijk. Ik heb niet het gevoel dat ze me iets gaat aandoen. Ik ben hiermee akkoord maar wat ik je nu ga vragen is een héél groot hart hebben , groter dan dat kleine piephartje van die merrie. Want geloof me dat is een héél klein hartje. Op het ogenblik dat die merrie haar oren plat legt en nog maar de aanstalten maakt om op je af te komen neem je het initiatief uit haar handen( euh voeten dus) en ga je met véél lawaai ( stem) en grote passen op haar af, wijk niet af van je lijn en confronteer haar. Wees op je hoede en houdt je zintuigen op 200% de kans dat je het met een sterke merrie te doen hebt is niet denkbeeldig maar in 90 op de 100 gevallen gaat ZIJ van haar lijn afwijken en je nieuwsgierig/argwanend bekijken. Godv...er wat was dat nou? Of iets in die zin. Wat je van jouw kant goed moet weten is dat er geen enkele boze reactie in je geest mag zitten, je speelt een stukje toneel(doet zij nl ook). Op de seconde dat zij zich afkeert en je een blik gunt met oren gespitst keer je haar de rug toe en doe je iets in de bak /wei . WAT doet er niet toe en de agresieve houding valt van je af zoals een handdoek.
Je laat haar haar eigen stugge zelf wezen maar in cirkulaire bewegingen kom je wel "toevallig" korter bij haar. Is haar reactie hetzelfde als en kwartier geleden(ja zolang dus) is die van jouw dat ook, Is haar reactie "licht" anders, wel oren plat maar niet aanstormen . Dan heb je de eerste pas gezet naar de overwinning(als je dit zo MAG noemen) en dan laat je haar met rust. Volgende dag idem . Totdat die oortjes en die nek naar jou uitreiken en je niet wegduwen. Lees die mails vanaf 15 mei . Er is geen enkel reden waarom jij bang zou zijn in de wei GEEN ENKELE . Als je niet de antwoorden vond die je zocht . Geef een seintje help je graag verder.

Tanja schreef op zaterdag 20 mei 2006, 19:34:


Wat je op het laatste zei Tanja is héél belangrijk. Ik heb niet het gevoel dat ze me iets gaat aandoen. Ik ben hiermee akkoord maar wat ik je nu ga vragen is een héél groot hart hebben , groter dan dat kleine piephartje van die merrie. Want geloof me dat is een héél klein hartje. Op het ogenblik dat die merrie haar oren plat legt en nog maar de aanstalten maakt om op je af te komen neem je het initiatief uit haar handen( euh voeten dus) en ga je met véél lawaai ( stem) en grote passen op haar af, wijk niet af van je lijn en confronteer haar. Wees op je hoede en houdt je zintuigen op 200% de kans dat je het met een sterke merrie te doen hebt is niet denkbeeldig maar in 90 op de 100 gevallen gaat ZIJ van haar lijn afwijken en je nieuwsgierig/argwanend bekijken. Godv...er wat was dat nou? Of iets in die zin. Wat je van jouw kant goed moet weten is dat er geen enkele boze reactie in je geest mag zitten, je speelt een stukje toneel(doet zij nl ook). Op de seconde dat zij zich afkeert en je een blik gunt met oren gespitst keer je haar de rug toe en doe je iets in de bak /wei . WAT doet er niet toe en de agresieve houding valt van je af zoals een handdoek.
Je laat haar haar eigen stugge zelf wezen maar in cirkulaire bewegingen kom je wel "toevallig" korter bij haar. Is haar reactie hetzelfde als en kwartier geleden(ja zolang dus) is die van jouw dat ook, Is haar reactie "licht" anders, wel oren plat maar niet aanstormen . Dan heb je de eerste pas gezet naar de overwinning(als je dit zo MAG noemen) en dan laat je haar met rust. Volgende dag idem . Totdat die oortjes en die nek naar jou uitreiken en je niet wegduwen. Lees die mails vanaf 15 mei . Er is geen enkel reden waarom jij bang zou zijn in de wei GEEN ENKELE . Als je niet de antwoorden vond die je zocht . Geef een seintje help je graag verder.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 26 mei 2006, 0:39:


Was niet de bedoeling dit 2 keer te versturen , sorry.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 26 mei 2006, 0:39:


Alleen dat in en uitjagen Tanja zoek daar eens iets anders voor. Eerst moeten ze van je gaan lopen en dan vraag je ze om naar je toe te komen ? Is dit voor jou ook niet erg onlogisch ?

Piet schreef op vrijdag 26 mei 2006, 13:39:


Is ook niet ondekbaar dat bvb een paard dat is opgegroeid in een stal en jarenlang dit als zijn "plek" aanzien heeft, bijgevolg ook altijd alleen heeft gestaan zich onzeker en onprettig voelt op die grote weides met soortgenoten .Verschillende gevallen gehad van paarden die niet meer wisten "hoe" paard te zijn. Honden idem dito trouwens. Het is soms triest om te zien , een paard dat blijkbaar alleen maar met andere paarden kan communiceren als er tralies tussen staan, eens in de "vrijheid" slaat de paniek toe als er een soorgenoot te dicht komt. Heb eens een jong paardje hier gehad dat er exact één week over gedaan heeft om effe buiten de schuilstal te komen, was gewoon bang van de grote open ruimte . De enige ruimte die hij tot dan toe kende was er eentje van 4 op 4 alles groter dan dat was het donkere onbekende en dus angstaanjagend.Hij wou ook enkel eten in de stal, alleen .

reddertje schreef op maandag 29 mei 2006, 15:16:


Hoornaar of "Hornet" in Japan leven er soorten die tot 5 a 7 cm groote worden , sommigen zijn héél agressief en er zijn al doden mee gevallen.

arabiertje schreef op maandag 29 mei 2006, 15:49:


Korekt , maar niet iedereen kan er 4u per dag insteken. Mijn weides zien er nu nog niet uit als modderbadjes maar ik werk dan ook van thuis uit met de paardjes en wissel zo vaak als nodig.

Spirithorses schreef op woensdag 31 mei 2006, 10:14:


Mangehouder kon bij mij naar zijn centjes fluiten, en naar iets anders ook maar dat kan ik er niet bijzetten ;-(

marielle schreef op woensdag 31 mei 2006, 16:10:


Jonge boompjes eten ze allemaal , gewoon elek draad rond of in ieder geval bescherming rond zetten dat de paardjes er niet aan kunnen.