jose schreef


Ow ja, dan is de longe een goed alternatief, ik begrijp het....

Nee, heerlijke vrije rustige zonnige dag gehad in de weide met de paarden, de caravan en mijn gezin, hoezo?

Nee, hoor, ik heb zin om lekker te stangen om de mensen eens aan het denken te krijgen over waarmee ze bezig zijn, omdat de buurvrouw dat zo doet, of de mede paardeneigenaren op stal enzo....
Afgelopen weken weinig PN schrijftijd gehad en ik kóm me hier toch weer een hoop kortzichtige tradi onzin tegen........
Nog even en we zijn weer net zo ver als Bokt....
En dan ga ik in verzet ja. Maar wees gerust : Ik zit hier met een lekker wijntje heel rielekst te lezen.

Pien

jose schreef :


Ja, want zoals je het schrijft lijkt het net alsof longeren De Oplossing is om de spieren van je paard te trainen en hem te leren op stemhulpen te reageren.
Ik zeg dat er betere oplossingen zijn. Paardvriendelijkere tenminste.
Als je er maar even over nadenkt en creatief bent. En niet de massa achterna loopt. Da's alles wat ik wou. Mensen aan het denken zetten.
Spijtig dat jij je altijd zo aangesproken voelt wanneer we over het traditionele hebben. Nu dus weer !


Dus als je het niet eens bent met het gangbare heb je gelijk HC trekjes?
Dan is dat maar zo. Vinnik niet erg hoor.
Weet je; ik kom heel wat tegen....


Deze laatste afgunstige opmerking van je heb ik niet gelezen.
Doe geen verder moeite, het is me de discussie niet waard, geen zin in welles/nietes spelletjes, ik geef gewoon mijn mening.
Ik ga weer lekker verder lezen.
Er zullen nu best wat mensen zijn die zijn gaan nadenken.
Da's mooi.
Meer hoef ik niet.
Einde onderwerp wat mij betreft.
Truste voor straks....

Groetjes, Pien

Eva Saegerman schreef :

Eva, je slaat de spijker op zijn kop !
En dan ook nog meteen in de 1 e les beginnen met een gogue....
En, ga je de cursus afmaken?

Groetjes, Pien

Isabel van der Made schreef op zondag 4 juni 2006, 23:52:


Ik heb het al vaker gelezen en blijf nog niet overtuigd. Wel dat het werkt, maar niet dat het zo gebruiksvriendelijk is. Ik denk dat het gros van de mensen toch nog zijn/haar paard omlaag gaat zitten sjorren met dit hoofdstel.
Waarom moet dat via een omweg ?
Als je goed kunt rijden kan het toch ook gewoon rechtstreeks naar de hand van de ruiter? Dit geeft gewoon een extra controle en zegt nog niks over de rijkwaliteiten van de rijder.
Want de controle zit em niet in het hoofdstel, maar in de manier van rijden in het geheel.
Weet je nog ? Méér met minder?

Pien

ElkeW schreef :

Nou.... ik ben weer weg hier voordat mijn peecee ontploft, ik ga lekker naar de rommelmarkt !
Ik ga straks wel weer in de leesmodus, heb het wel weer gezien hiero.

Doei, Pien

Nick Altena schreef :


Precies !
Mee eens, Nick.
Helaas maar al te herkenbaar!
Paard wordt uit de stal getrokken en binnen 2 minuten is ie al in galop gejaagd met zijn hoofd naar binnen getrokken met allerlei bijzetteugels of andere hulpstukken, op de rondte aan het touw, in het kader van gymnasticering.
Wel de peesbeschermers aandoen he, anders krijgt ie nog een blessure aan zijn benen....

Kijk, dát heb ik nou tegen longeren!
Trouwens Nick, probéér het eens met de fiets, is echt leuk, je kunt je paard leren veilig naast je te blijven, zo kun je je paard hele stukken onbelast laten draven, ik merk dat mijn paarden dat erg leuk vinden en ik ook....

Over dat Barrelracen en slidingstops maken nog even :
Zo héél af en toe barrel race ik nog wel eens met BD, ze is daar zo gek op, maar ik moet meer aan mijn eigen lijf (rug) denken dat aan dat van haar, zij is veel soepeler. Sliding stops en spins doen we hier niet .
Te belastend voor de paarden, heb ik al lang geleden afgeschaft.
Zowiezo kun je een sliding stop alleen maken met sliding ijzers, en je weet hoe ik daarover denk he.

Ik ben steeds meer van de subtiele hulpen, van de verfijning, en niet van het ruige westernwerk, dat trekt me al helemaal niet meer.....

Greetz, Pien

Nick Altena schreef :

Misschien dat ik het zo beter kan uitleggen Nick :

Holly is vroeger (door haar vorige eigenaars he) veel met een vergelijkbaar hoofdstel gereden, wel met het doel haar hoofd omlaag te brengen omdat zij een hertehals heeft. Binnen de westernwereld creëer je dat door een teugel achter de oren langs te maken waarmee je je paard omlaag kunt rijden, dit zal zeker in de dressuurwereld ook zo zijn, Het woord van het aldus ontstane hoofdstel ben ik even kwijt en ik vind het zo gauw ook niet op google.
Ook als wordt het hoofdstel waarover jij het hebt als paardvriendelijk omschreven (en ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van die site) dan nog kan het weer tot een martelwerktuig worden. Ik weet het, kan met alles wat je in je handen hebt, probleem is gewoon dat het vaak te verkeerd gebruikt wordt en waarom moet dat dan achter de oren langs als je er toch niet aan mag trekken? Dat was mijn insteek.

Mijn paard heeft in elk geval nog steeds last achter haar oren, vindt het nog steeds niet zo fijn als je daaraan komt, witte haren van de druk, en regelmatig moeten we daar de wervels controleren omdat die niet meer helemaal op de plek zitten. Niemand die ook maar op het idee gekomen was dat Holly haar hoofd helemaal niet meer omlaag kán brengen, dat dit een voor haar onnatuurlijke houding geworden is die haar inmiddels pijn oplevert.

Dát is waarom ik het 'eng' noem.
Maar ik weet ook heus wel dat jij niet zo rijdt, maar het gros van de mensen wel, die zeggen dat je paard er mooier mee gaat lopen doordat ie beter verzameld of weet ik wat.

Ik hoop dat ik mezelf nu wat verduidelijkt heb.
Geen aanval tegen jou trouwens

Greetz, Pien

masja jonker schreef op maandag 5 juni 2006, 23:35:


Jeetje Masja, ik ken je niet, maar er komt een heleboel bij me boven bij het lezen van jouw bericht. Zo zie je hoe snel iets gebeurd kan zijn.
Hier is een van mijn rijders 3 weken geleden van Bay afgevallen en zij kon gelijk door naar het ziekenhuis : Elleboog uit de kom, die stond helemaal de andere kant op, is nu net uit het gips. Dagen erna zag ik nog steeds hoe ze tegen de omheining aansmakte en ook hier ben ik nu strenger dan ooit met het dragen van de valhelmen.
Het had zoveel erger kunnen aflopen (zij droeg op dat moment geen cap). Bah, ik blijf het maar voor me zien....

Mijn eigen dochter heeft een aantal jaren geleden een flink ongeluk gehad met onze toen 29 jarige ijslander en dat zijn dingen die je heel lang met je meesleept. Ik ben er in elk geval een stuk voorzichtiger door geworden.
Ik vind het heel erg voor jullie van Bibi, maar als ik het allemaal zo lees hebben jullie veel goeds voor haar gedaan en heeft zij wat terug kunnen doen door op te krabbelen zodat Alicia verder letsel bespaard gebleven is. Dat moet inderdaad heel bijzonder, maar ook heel dubbel aanvoelen voor jullie. Ik hoop dat je een weg vindt om het allemaal tot rust te laten komen.

Groetjes, beterschap en sterkte voor Alicia en jou,
Pien

Monique Meijer schreef op dinsdag 6 juni 2006, 15:54:


Hoi Monique, het zijn een soort australische leren hoeden met ingebouwde valhelm en deze beschermen echt wel tegen een flinke smak, de helmen zijn van een soort polyester met glasvezel gemaakt en worden in de hoed geklemd. Ze sluiten met een clip onder je kin, dus je kunt de helm/hoed niet verliezen. Binnenin zit een soort van zacht, beetje gepolsterd materiaal met een kussentje aan de voor-en aan de achterzijde van je hoofd. Maar het is niet zo dik als bij een cap, dat niet.

Dit soort helmen hebben nooit een veiligheidskeurmerk (altans; ik ben ze nog niet tegengekomen op mijn zoektocht) , maar lijken toch een goed alternatief voor wanneer je geen Engelse cap opwilt.
Ik ga het effe niet uitproberen hoeveel kracht ze kunnen weerstaan en hoop er nooit achter te komen ook, dat begrijp je wel
Als je detailfoto's wilt kan ik ze je wel per mail sturen.

Groet, Pien

jose schreef :

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik altijd erg slordig was met het dragen van een cap. Niet mooi / niet western / onhandig of wat dan ook, maar vorig jaar is mijn Amerikaanse ex man met zijn paard over de kop gegaan en heeft het paard bij het opkrabbelen zijn slaap geraakt met als gevolg een beschadiging aan de hersenstam, maandenlange coma en het komt nooit meer goed. Lopen kan hij niet meer, praten amper, laat staan paardrijden.

Geschókt was ik, want dat kon mij net zo goed overkomen (van hem heb ik 'het vak' geleerd en ik weet hoe veilig hij altijd te werk ging) en sinds die dag ben ik heilig overtuigd van hoofdbescherming, inderdaad, dan maar wat minder charmant, maar wel safe. Wat we nu nog zouden moeten uitvinden is een nekbescherming, (of bestaat dat al?) want de nek is net zo kwetsbaar....

Ik ga niet meer blootshoofds, ik voel me kaal zonder mijn helm.

Pien

jose schreef:

Een hele tijd was het bij mij wel verplicht om een helm/cap te dragen op buitenritten, maar in de bak stond ik het oogluikend toe dat er zonder gereden werd. Ik kreeg altijd veel commentaar van de rijders die dat maar en stom ding vonden en bovendien: IN de bak was het toch relatief 'veilig' ?!....
Sinds een lesser enkele weken geleden in de bak van Bay afgevallen is, is er ook bij mij geen pardon meer.

Helm op, en als je er geen hebt, heb ik een heel rek vol met helmen in alle maten. En als je er geen wilt delen kun je er zelfs een bij me kopen.... maar óp gaat ie.

Het toeval wil dat wanneer er een rijder van een paard afvalt, dit tot nu toe alleen in de bak gebeurd is en nog nooit tijdens een buitenrit (knok knok....áfkloppen.... ).

En het beschermt inderdaad tegen zon en regen, da's mooi meegenomen.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op woensdag 7 juni 2006, 0:03:



Omdat ik jou niet kan zeggen welk hoofdstel jij moet kopen, ik denk dat dat een persoonlijke voorkeur is. Zo vind ik niks aan het touwhalster terwijl anderen erbij zweren, komt de side-pull in de PN test niet goed uit de verf terwijl ik er supertevreden over ben enz. enz.

Ik denk dat al die dingen één ding gemeen hebben : ze zijn bitloos, en de één werkt bijvoorbeeld een beetje meer in op de zijkant, de ander op de onderkant. Je moet van geen enkel hoofdstel wonderen verwachten als je een onrusige ruiterhand hebt of een paard dat zich verzet of met je aan de haal gaat.
Het heeft weer alles te maken met subtiliteiten en communicatie tussen paard en rijder.

Daarom dus

Greetz, Pien