Nick Altena schreef op woensdag 7 juni 2006, 21:58:


Wie gelooft er nou reclames

Trea

Piet schreef op zondag 11 juni 2006, 8:55:


Jeetje log ik hier ook weer eens in, en is het nog altijd hetzelfde..
Masja, trek het je niet aan. Ik vind dat jullie redenen hebben om héél hard te lachen en diegene die daarboven de touwtjes in handen heeft mogen bedanken voor zoveel geluk. En wat een fantastisch pony-beest, om weer op te staan er ergens anders definitief dood te gaan. Geen woorden heb ik hiervoor.

En dan krijg je dìt hier op je dak.. Masja hou het er maar op, dat met mensen omgaan vele malen moeilijker is dan met paarden omgaan, en sociale vaardigheden bij sommigen ontbreken, waardoor ze meteen door de mand vallen.

Succes met je dochter, moge ze snel weer beter zijn. Kinderen horen met dit weer te zwemmen, spelen en lachen. (Met elk ander weer trouwens ook :)

Groetjes, Trea

Simon Lingbeek schreef op dinsdag 13 juni 2006, 16:06:


Ik baal ook als een stekker van hoe hier geschreven wordt over mensen. De termen 'ruitertjes' en 'dressurmiepen' zijn er maar enkele. Men heeft bij voorbaat zijn mening al klaarliggen.. de tunnelvisie is op dit forum wel heel erg aanwezig..
Dat Egon zijn hengst graag buiten rondrijdt in gras met kuilen en José liever in een zandbak is ieders eigen zaak. Maar hier wordt je lekker door de mangel gehaald als je iets teveel naar een bepaalde richting buigt.

Ik rijd mijn paard al jaren buiten, en Egon; zonder stress. De ijzers zijn er een jaar geleden afgegaan, maar ze loopt niet lekker. Tikje onregelmatig, vastgezette rug, spanning. Ik ben zoekende. En heb me opgegeven voor een les van Antoine de Both om te kijken of hij iets voor ons kan betekenen. Ben ik daardoor een dressuurmiep? Dacht ut nie. Rijd ik mijn paard onder stress? Dacht ut ook niet. Het kan heel goed zijn dat ik mijn paard niet juist rijd, maar dan hoor ik dat graag! Liever dan dat ik eindeloos doorga met mezelf wijsmaken dat ontspannen rijden en natuurlijk bekappen het sprookje is dat alle paarden geneest van alle kwalen.

Trea

Huertecilla schreef op vrijdag 16 juni 2006, 14:01:

Hier is het filmpje

Toe nou HC... weet je dit nou echt niet, of doe je alsof?? Grandes is het paard wat aangeboden werd met hoefkatrol en door de medische wereld was opgegeven.
Antoine heeft Grandes in enkele weken "genezen" en is inmiddels succesvol uitgebracht in de wedstrijdsport..
Wat je ziet op het filmpje is een zuivere, verende draf

Trea

Hoi Marianne,
waarom zou je zo nodig je paard willen veranderen? Je zegt dat het lijkt of je paard niet blij met JOU is, en eigenlijk kan ik me dat heel goed voorstellen. Jij wilt zijn reacties ombuigen tot een niveau waarop jij er weer wat meer plezier aan beleeft. Het paard is wie hij is, leftbrained, slim, een grote eter en niet vooruit te branden. Wellicht verbetert er al heel veel in jullie verstandhouding als je het paard accepteert om wie hij is, en hem neemt zoals hij is.

Je zegt dat je af en toe moet lachen om zijn slimheid. Probeer dat gevoel vast te houden en laat je paard zo vaak mogelijk blijken hóe blij je met hem bent. Paarden voelen echt wel aan als dit niet zo is en het frustratiegehalte stijgt bij de mens die met ze omgaat.
En mijn ervaring (jaaaa ik heb ook zo'n paard) is dat deze dieren zo ontzettend gevoelig zijn voor de stemming van de mens, ze niet anders kunnen dan deze stemming reflecteren/spiegelen.

Dit soort paarden zijn in sommige situaties goud waard: je kan er een twee-jarige peuter op zetten en een rondje buiten gaan wandelen. Je kan met je ogen dicht, zonder zadel een buitenritje maken, de ondergaande zon tegenmoet, je kan samen in de wei gaan liggen, je kan die mega-onderlip fotograferen, samen een appeltje eten en kijken wie het hardste schuimt..

Mijn oplossing voor mijn extreem leftbrainde tinker was: ik heb er een ander paard bijgekocht (die heel anders in elkaar stak), en nu heb ik van beiden wat. Ik frustreer me niet meer aan Enya, en de keren dat ik ervoor kies om haar te rijden, heb ik echt behoefte aan haar kameraadschap, haar leiderschap (want zij leidt mij overal doorheen en naartoe, zonder dat ik bang hoef te zijn) en kan ik ten volle van haar genieten. Er komt een stuk acceptatie en tevredenheid om de hoek kijken, en dat zie ik weer terug bij haar.

Ik doe overigens ook Parelli, ben inmiddels halverwege level 2 met mijn beide paarden, en wéét gewoon dat het maximaal haalbare bij dit soort paarden ergens anders ligt dan bij een arabier.

Ik weet niet of je hier iets aan hebt, het is gewoon een andere insteek..
Succes

Trea

Isabel van der Made schreef op dinsdag 20 juni 2006, 17:49:


Ik vond het een vreemde reactie van HC, omdat hij altijd roept van alle methodes zo op de hoogte te zijn en zich overal ingelezen te hebben.

Als je de dvd hebt van Antoine, dan is Grandes het eerste paard wat je tegenkomt.

Trea

Isabel van der Made schreef op dinsdag 20 juni 2006, 23:02:


Oe, geen idee. Ik nam aan in de dressuur, vanwege zijn manier van lopen, en het stukje waarop je de eigenaresse erop ziet rijden. Ik kan het stukje van de dvd morgen wel even op internet zetten (als het lukt).

Dit was het commentaar wat er bij erbij verteld werd:
Grandes is het paard wat aangeboden werd met hoefkatrol en door de medische wereld was opgegeven.
Grandes is inmiddels succesvol uitgebracht in de wedstrijdsport..

Meer werd er niet over de huidige staat van het paard verteld. Wel hóe ze hem genezen hebben..

Trea

Huertecilla schreef op dinsdag 20 juni 2006, 20:20:


Rare visie.. wanneer is het WEL nodig dan om op een paard te gaan zitten??


Trea

Mirella schreef op dinsdag 20 juni 2006, 22:58:


Hier op de site vind je een stuk over trailerladen. Als die methode je bevalt kan je verdiepen via parelli.nl" target=_blank>www.parelli.nl
De dvd trailerloading van Parelli is zeker een aanrader..

Trea

trea hoex schreef op woensdag 21 juni 2006, 4:22:


Sinds het gemotoriseerde tijdperk zijn intrede heeft gedaan, is het helemaal niet meer nodig om erop te zitten.

Ik vind NH dan ook een verzamelnaam voor: lol hebben met je paard. Zoals de ene graag zware tochten maakt, voert een ander graag discussies vanaf de paardenrug. Ik ken iemand die achterstevoren op de buik liggend boeken leest op de rug van haar paard, terwijl het paard loopt te grazen. (me :))

Trea

Rachelle schreef op vrijdag 9 juni 2006, 19:51:


Oooo ik heb hetzelfde aan de hand gehad met mijn jaarling. Geen staart meer over!
Een dikke week geleden ontdekten we echter dat ze luizen had! In de straartwortel en op de schoft krioelde het ervan. Je zag ze helemaal niet zitten, tot ik de vacht nat maakte en zag doorschijnen in de natte vacht.

Ik heb ze gewassen met een sebacil-oplossing en je zag de viezerikken doodgaan. Een week later nog een keertje gewassen, voor de eventueel uitgekomen neten, en nu is ze er helemaal vanaf.

Vanaf de eerste wasbeurt, nu 2 weken geleden, heeft ze niet meer geschuurd en je ziet haar staart opbloeien. :)

Ik begrijp dat jaarlingen er vaker last van hebben. Heel goed inspuiten (meerdere keren) met veerust schijnt ook goed te werken.

Trea

Anna van Rheeden schreef op donderdag 22 juni 2006, 7:19:


Ooo Pien, gefeliciteerd! Wat een bjoetie die Peyo! Is dat het veulen van Bombita??

Trea