Isabel van der Made schreef op woensdag 21 juni 2006, 12:35:
> jan seykens schreef op woensdag 21 juni 2006, 10:21:
>
>> Ik weet niet meer juist in welk boek ik het gelezen heb, ( mss
> ruggegraat zit.
> Ik stap altijd af, is er in geslagen bij me.
>
> Isabel
Dito hier Bel, maar stel je nou eens voor dat je zonder een set bergbeklimgereedschap voor gevorderden, hetzij een hijsmasjien, hetzij een trampolien o.i.d., niet meer op je grazend kasteel komt? Dan laat je het wel uit je hoofd toch om onderweg even af te stappen
Aan de andere kant kan ik me moeilijk voorstellen dat een Shire veel ongemak heeft van een ruitertje meer of minder, al dan niet op z'n Dik Troms.
Ik weet het eigenlijk niet. "Een paard is niet zomaar een stoel" is iets dat ook te maken heeft met respect. Cultureel dus, maar of dat nou echt zo fysiek laakbaar is... ik twijfel, bewijs me het 1 of ander maar.
Ik heb de indruk dat veel luxepaarden in NL een veelvoud aan problemen hebben vgl. met paarden in allerlei buitenlanden die letterlijk de hele dag met hun ruiter rondhobbelen. Voor mij ligt een parallel met profesionele sjouwers, bijv. in de Himalaya loopculturen voor de hand. De koelies die pakken sjouwen waar een ezel nog U tegen zegt, en dat nog behoorlijk onvermoeibaar ook. "Het is maar waar je aan gewoon bent" is een prachtige J&J verwoording van dat het eigenlijk om dynamiek gaat; verhoog dynamiek en het beestje krijgt het moeilijk terwijl soortgelijke beestjes met een constante aan relatief maar vergelijkbare hoge dynamiek geen moeite hebben. Verlagen van dynamiek dito (leidt in extrema tot solitaire opsluiting in prikkelarme cellen. Iedereen kan de tot op de bodem onderzochte marteleffecten daarvan, niet alleen bij paarden, opzoeken).
Ik neig ertoe te veronderstellen dat een gaucho-knol met het mens dat fulltime op zijn rug leeft heel wat beter af is dan het sportpaard dat af en toe een uurtje zijn cel uit mag.
Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein
Warboel
